Το θέμα δεν είναι αν οι γυναίκες με σορτσάκια ψάχνουν να πηδηχτούν ή οχι (spoiler alert: κάποιες ΔΕΝ θέλουν) ειναι το γιατί αν θέλουν κάτι τέτοιο τις υποτιμά αυτόματα στα μάτια της κοινωνίας, γιατί τόσοι πολλοί «εξοργίζονται» ή «στενοχωριούνται» (aww 😦 ) όπως λέει και ο σχολιαστής. Γιατί δεν υπάρχει τόσο μίσος και τόσος χλευασμός προς τους άντρες που θέλουν να αρέσουν? Γιατί υπάρχουν προσβλητικές λέξεις όπως «πλαστική γκόμενα» , «bimbo», «ξέκωλάκι» μόνο για τις γυναίκες λες και οι άντρες δεν μπορούν να είναι ποτέ ρηχοί αλλά κυρίως, λές και το να προσέχουμε την εμφάνισή μας μας εμποδίζει από το να έχουμε και βάθος και πρέπει απαραίτητα να είμαστε «θύματα της εικόνας μας»? Και όλο αυτό τόσο μα τόσο συχνά δεν εκλαμβάνεται ως μισογυνισμός γιατί η γυναικεία σεξουαλικότητα είναι τόσο στιγματισμένη που η γυναίκα μπαίνει αυτόματα στη θέση να απολογηθεί αντί να πει «ναι, γουστάρω σεξ αλλά θέλω και σεβασμό, γιατί να είναι αυτά τα δύο αλληλοαποκλειόμενα?». Ως πότε θα δικαιολογούν τέτοιες αντιλήψεις τον μισογυνισμο?

Και φυσικά η λογική αυτή ειναι ο ακρογωνιαίος λίθος της κουλτούρας του βιασμού καθώς «κάθε γυναίκα με σεβασμό για τον εαυτό της» (δηλαδή συμμόρφωση στα πατριαρχικά πρότυπα της σεμνότητας) δε γίνεται υποτίθεται δέκτης ανάρμοστων συμπεριφορών. Που σημαίνει δηλαδή ότι αν γίνει δέκτης ανάρμοστων συμπεριφορών, ήταν επειδή δεν σέβεται τον εαυτό της -άλλη μια περίπτωση κυκλικής πατριαρχικής λογικής

~Hürrfem Sultan