Τα δυο αυτά ποστ αφού παρουσιάσουν τις γυναίκες ως ανθεκτικές στον πόνο καταλήγουν ότι είναι υποκριτικό να προσποιούνται ότι νιώθουν πόνο στο σεξ. Είτε ο πόνος είναι ψεύτικος, κάποιο νάζι της στιγμής, είτε απλά υπερβάλλουν. Ο κόλπος τους μπορεί να αντέξει πολύ χειρότερα -όπως η γέννα-ενώ οι ίδιες δείχνουν είτε να απολαμβάνουν τον πόνο σε άλλες περιπτώσεις είτε να τον αντέχουν με ευκολία -άρα γιατί όχι και για χάρη των αντρών? Τα επιχειρήματα αυτά είναι μια έμμεση προτροπή οι άντρες να μην παίρνουν τον πόνο των γυναικών πάνω στο σεξ στα σοβαρά. Τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό άραγε όταν ήδη οι γυναικες θεωρούν οτι το να υπομένουν τον πόνο όσο πιο αγόγγυστα γίνεται τις κάνει καλές στο σεξ? Πόσα «μη σταμάτα» και «με πονάς» να αγνοούν οι άντρες που βλέπουν τις γυναίκες ως υπερφυσικά πλάσματα που αντέχουν τον πόνο?
Aς αναλογιστούμε ότι πολλές έρευνες* δείχνουν ότι οι λευκοί εκλαμβάνουν τους μαύρους ως πλάσματα με σχεδον υπερφυσικές δυνάμεις που αντέχουν τον πόνο και είναι περισσότερο «σκληρόπετσοι». Αυτό όμως δεν είναι κομπλιμέντο, είναι απλά ένας τρόπος που οι μαύροι απο-ανθρωποποιούνται με αποτέλεσμα να δικαιολογείται η άσκηση περισσότερης βίας πάνω τους ή να λαμβάνεται ο πόνος τους λιγότερο στα σοβαρά ακόμα και απο τους γιατρούς. Με παρόμοιο τρόπο ο μύθος πως οι γυναίκες είναι γενικότερα περισσότερο ανθεκτικές στον πόνο και οι συγκρίσεις που κυκλοφορούν ανάμεσα στον πόνο της γέννας και στον πόνο της κλωτσιάς στα γεννητικά όργανα των αντρών δεν βοηθάει απαραίτητα στην εξύψωση των γυνανικών αλλά στην κατασκευή τους ως υπερφυσικά πλάσματα που μπορούν να υπομείνουν τα πάντα.
*https://slate.com/…/whites-see-blacks-as-superhuman-strengt…