Όταν το χειρότερο πράγμα που μπορείς να σκεφτείς στην πατριαρχία είναι η απόρριψη από αυτή που γουστάρεις

Όσο οι incels και οι λοιποί μισογύνηδες παλεύουν να αποδείξουν οτι δεν υπάρχει πια πατριαρχία αλλά μητριαρχία τόσο αποδεικνύουν οτι την ώρα που οι γυναίκες κακοποιούνται, παρενοχλούνται, βιάζονται και δολοφονούνται το μεγαλύτερο κακό που μπορούν να σκεφτούν οι άντρες είναι να μη τους κάθεται η γκόμενα που θελουν. Όλη τους η φιλοσοφία περιστρέφεται ακριβώς γύρω από αυτό το άγχος: το άγχος της απόρριψης από αυτες που θεωρούν οτι τους χρωστούσαν την αποδοχή και η οργή που τους πλημμυρίζει επειδή δεν μπορούν πια να τις εξουσιάζουν.

Ενδεικτικό της πατριαρχίας βέβαια είναι οτι όλα τα χαρκτηριστικά που ο ανώνυμος συντάκτης θεωρεί οτι πρέπει να έχει ένας άντρας (να είναι κυνηγός, γεοροδεμένος, ανεξάρτητος, ευκατάστατος) ειναι σημάδια εξουσίας. Με λίγα λόγια, η πατριαρχία κατασκευάζοντας την έννοια της αρρενωπότητας και όχι της θηλυκότητας γύρω από αυτά τα χαρακτηριστικά ταυτόχρονα εξασφαλίζει την ανώτερη ιεραρχικά θέση των αντρών έναντι των γυναικών. Όταν για παράδειγμα η πατριαρχία δεν περιμένει από εσένα ως γυναίκα να είσαι ανεξάρτητη αλλά εξαρτημένη μπορεί να μη σου ασκεί την ψυχολογική πίεση της επιτυχίας, στην ουσία όμως σε τοποθετεί σε μία θέση υποτέλειας έναντι του άντρα από τον οποίο αναμένεται να εξαρτάσια οικονομικά. Όταν η πατριαρχία αναμένει από τους άντρες και όχι τις γυναίκες να είναι μυώδεις -όχι βέβαια «από τη φύση τους» αλλά ακριβώς μέσω κοπιαστικής εξάσκησης στα γυμναστήρια- στην ουσία κατασκευάει τους άντρες ως το «δυνατό φύλο» και τη γυναίκα ως το αδύναμο φύλο.

Οι μισογύνηδες λοιπόν κλαίγονται ακριβώς για τον μηχανισμό αυτό που εξασφαλίζει την ανδρική κυριαρχία και κλαίγονται επειδη σκάνε που οι γυναίκες έχουν το δικαίωμα να τους απορρίψουν αγνοώντας φυσικά οτι και αυτές πρέπει να πληρούν μια ατελείωτη λίστα προυποθέσεων για να θεωρούνται επιθυμητες. Μόνο που οταν οι γυναίκες έχουν ταυτόχρονα να ανησχούν και για πολύ σοβαρότερα πράγματα, όπως οι γυναικοκτονίες και η σεξουαλική βία. See Less

Advertisement

Η Πατριαρχία θέλει να έχουμε όλες νταβατζή



Σύμφωνα με άρθρο της Ελεύθερης ώρας για το κύμα σεξουαλικών παρενοχλήσεων δεν φταίει η υπερβολική αρρενωπότητα αλλά αντιθέτως, η έλλειψη αρρενωπότητας και της απουσίας του άντρα προστάτη στο περιβάλλον του θύματος. Φαίνεται οτι οι απολογητές της πατριαρχίας δεν μπορούν να αποφασίσουν, τελικά φταίνε οι «άντρες παλαιάς κοπής» που δεν ξέρουν να δεχτούν το όχι ή οι άντρες «νέας κοπής» που δεν είναι αρκετά μάτσο για να σταματήσουν τους κακοποιητές.

Το να ισχυρίζεσαι βέβαια ότι το πρόβλημα θα λυνόταν με περισσότερη ματσίλα και βία από τους συγγενείς και φίλους των θυμάτων είναι σαν να ισχυρίζεσαι οτι η λύση για τις μαζικές δολοφονίες από κατόχους όπλων στις ΗΠΑ είναι περισσότερη οπλοκατοχή -αν ΌΛΟΙ είχαν όπλο, σύμφωνα με την παράλογη αυτή γραμμή σκέψης, θα συνέβαιναν μαγικά ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ δολοφονίες. Ακόμα πιο παράλογο βέβαια είναι να πιστεύεις ότι το πρόβλημα θα λυνόταν απλά με καταγγελίες στην Ελληνική Αστυνομία όταν πριν λίγες μέρες απόστρατος της σε άρθρο του ξέπλενε βιαστές και ομολογούσε ότι θα τους έλεγε και μπραβο!

Δεν μας λένε όμως όλοι αυτοί, πότε ήταν εκείνη μαγική εποχή που ο ρόλος του άντρα προστάτη εξασφάλιζε την ασφάλεια των γυναικών; Μήπως νομίζουν οτι ακριβώς επειδη οι γυναικες δεν μπορούσα να μιλήσουν και κανείς δεν τις πίστευε αυτές δεν συνέβαιναν; Μήπως νομίζουν ότι πρόκειται περί κάποιου σύγχρονου προβλήματος επειδή παλιά απλά το αγνοούσαν; Ονειρεύονται να επιστρέψουμε στις εποχές των εγκλημάτων τιμής ή μήπως αγνοούν οτι μεγάλο μέρος των βιασμών, κακοποιήσεων και παρενοχλήσεων συμβαίνουν ακριβώς από άντρες του συγγγενικού περιβάλλοντος ή τους ίδιους τους συντρόφους των θυμάτων, από αυτους που υποτίθεται ότι είναι «προστάτες» τους και γι αυτό έχουν τεράστια εξουσία πάνω τους;

Ας αναλογιστούμε άλλωστε ότι προστάτης λέγεται και ο νταβατζής, οπότε μάλλον τα τσιράκια της πατριαρχίας θεωρούν οτι όλες θα έπρεπε να έχουμε από έναν, έτσι ώστε να εξαρτόμαστε για πάντα από άντρες και να διαιωνίζεται η θέση υποταγής μας σε αυτούς. See Less

Όταν το Γλειφομούνι σε Κάνει Γυναίκα

Tο γρουπ Μια Ψύχραιμη Τοποθέτηση είναι το νέο γκρουπ όπου το κάθε σεξιστικό σκουπίδι ειναι ελεύθερο να ξερνάει τον μισογυνισμό του με κεφαλαία και με την πρόφαση του «χιουμορ». Βέβαια πολλές από τις καταχωρίσεις στερούνται χιούμορ αλλά στον αντιπολιτικορθακιστικο post-Trump κόσμο η ίδια η ωμότητα γίνεται συνώνυμη με το χιούμορ και την «σάτιρα, όπως μας πληροφορούν συχνά καθόλου αστεία μισογυνικά τρολ.


Τι θέλει όμως να πει ο συντάκτης της συγκεκριμένης τοποθέτησης? Γιατί παρόλο που γι αυτόν οι άντρες που κάνουν γλειφομούνια εξισώνονται με γυναίκες είμαι σχεδόν σίγουρη οτι θα εξίσωνε τις γυναίκες που κάνουν γλειφομουνια με άντρες. Τελικά ποι@ κάνει γλειφομούνια ρε παιδιά μένοντας πιστ@ στο φύλο τ@
Αυτό που θέλει να πει ειναι οτι η γυναικα είναι μια θέση και η θέση αυτή εξισώνεται με την υποταγή κατά το σεξ. Και καθώς το στοματικό σεξ για τον ίδιο είναι προφανώς οτι νιώθει οτι τον βάζει σε θέση υποταγής καθώς δεν εξυπηρετεί τον δικό του οργασμό, τον μετατρέπει σε γυναίκα. Για τον Γιαννάκη δηλαδή το σεξ δεν είναι αμοιβαία ικανοποίηση αλλά συνίσταται σε ένα άτομο που υπηρετεί τις σεξουαλικές επιθυμίες του άλλου. Το άτομο αυτό εξισώνεται με την γυναίκα, ακόμα και όταν είναι άντρας. Η βασική ιδέα είναι οτι οι γυναίκες δεν είναι φτιαγμένες για να απολαμβάνουν το σεξ και οι άντρες δεν είναι φτιαγμένοι για να χαρίζουν απόλαυση. Οι γυναίκες είναι φτιαγμένες για να την προσφέρουν και οι άντρες να την δέχονται.


Ο Γιάννης όμως δεν μιλάει μόνο για το πόσο άθλιος στο σεξ ειναι ο ίδιος, δεν μιλάει εδώ για τα δικά του προσωπικά γούστα. Γιατί οπως δείχνει ακόμα πιο ξεκάθαρα το δεύτερο σκέλος της ψύχραιμης τοποθετησης, σκοπός της ανάρτησής του είναι να διαπομπεύσει τους άντρες που δεν συμφωνούν με τον ίδιο γιατί νιώθει οτι προδίδουν το φύλο του. Aν το πάμε βαθύτερα, σκοπός του βασικά ειναι να στερήσει την σεξουαλική χαρά από τις γυναίκες γιατι νιώθει ότι κλέβουν την δική του. Στο μυαλό του Γιάννη υπάρχει χώρος μονο για ένα φύλο που θα ευχαριστιέται το σεξ (φαντάσου να μάθαινε και για τους τρανς άντρες που έχουν κι αυτοί μουνί) και αυτό ειναι μονο οι cis άντρες.
John, That’s a lot of words for «I’ve never made a woman orgasm before.»

Αντρική Ομοκοινωνικότητα και Έλλειψη Φροντίδας

Πολλά έχουν ειπωθεί σε αυτή τη σελίδα για το πώς η πατριαρχία υποτιμά συνεχώς την γυναικεία φιλία έτσι ώστε να καλλιεργήσει τον ανταγωνισμό στις γυναικες και να τους δώσει την εντύπωση ότι είναι απομονωμένες η μία από την άλλη. Η γυναικεία φιλία συγκρίνεται συνεχώς με την αντρική έτσι ώστε η τελευταία να αναδειχθεί ως πιο «αυθεντική» και «πραγματική». Εδώ θα ήθελα όμως να θίξω μια άλλη πτυχή, το πώς ο τρόπος που κατασκευάζεται η αντρική φιλία συχνά τους εκπαιδεύει στο ελαφρύ bullying και την έλλειψη ενσυναίσθησης και ευαισθησίας τα οποία βαφτίζονται «ειλικρίνεια» ή «tough love». Ενώ η γυναικεία φιλία είναι πιο φροντιστική και γεμάτη τρυφερότητα και στοργή (ακόμα και αν η πατριαρχία προσπαθεί να τα πλαισιώσει ως «ψεύτικα»), η αντρική βασίζεται συχνά σε ανταλλαγή προσβολών και συνοδεύεται από ένα είδος λεκτικής (ή και σωματικής όπως υπονοεί το πρώτο σκίτσο) κακοποίησης.

Είναι πολύ συχνό στις αντρικές παρέες να αποδίδονται nicknames οπως «χοντρός» ή «κοντός». Δεν μπορώ να φανταστώ πλαίσιο που γυναίκες θα αλληλοαποκαλούνταν έτσι, έστω και χαιδευτικά. Προημερών μάλιστα άκουσα την εξής ανταλλαγή σε μια παρέα αντρών που περνούσε από δίπλα μου «μαλάκα είσαι πάρα πολύ κοντός,, πόσο είσαι, 1.60?!», «τι 1.60 ρε μαλάκα, 1.70 είμαι» στο οποίο ο πρώτος απάντησε «και πάλι, είσαι πάρα πολύ κοντός».Τώρα, πολλοί άντρες θα υποστηρίξουν οτι αυτό δεν τους ενοχλεί και ότι εμείς ως γυναίκες δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την αντρική φιλία γιατί είμαστε υπερευαίσθητες και ανασφαλείς. Είναι λίγο αντιφατικό όμως αυτό αν αναλογιστεί καμία πως οι αντιφεμινιστές κλαίγονται ολομερίς και ολονυκτίς για τα άδικα πατριαρχικά standards που θέλουν τον άντρα ψηλό. Λίγο δύσκολο να πιστέψει κάποι@ ότι τα πειράγματα αυτά δεν αγγίζουν κάποιες βαθύτερες ανασφάλειες. Αυτό που συμβαίνει είναι οτι οι άντρες μαθαίνουν να τα ανέχονται και να γελάνε μαζί τους διαφορετικά κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν «υπερευαίσθητοι», «κομπλεξικοί» και «φλώροι». Την ίδια ώρα η εικινρίνεια ταυτίζεται με την σκληρότητα, μια συνήθης χειριστική τακτική όσων θέλουν να εκφράζονται κακοποιητικά ισχυριζόμενοι πως απλά είναι υπερβολικά «ευθείς» και «ντόμπροι».


Η ομοκοινωνικότητα αυτή με άλλα λόγια έχει στόχο να σκληραγωγήσει τους άντρες οι οποίες μαθαίνουν έτσι από νωρίς να να θάβουν τα συναισθήματά τους και να διατηρουν το προσωπείο του σκληρού ως μέρος της επιτέλεσης του φύλου τους. Επιπλέον οι ίδιοι μαθαίνουν να μην είναι φροντιστικοί και τρυφεροί με συνέπεια να αναγκάζονται συχνά να στραφούν προς τις γυναικες για συναισθηματική φροντίδα οι οποίες πρέπει να επιτελούν την συναισθηματική εργασία κανακεύοντας και χαιδευοντάς τους για να καλύψουν αυτό το κενό. Είναι κι αυτός ένας λόγος που η γυναικεία φιλία, ως πηγή φροντίδας και στοργής, είναι απαραίτητη για την επιβίωση των γυναικών στην πατριαρχία, καθώς συχνά οι γυναίκες ανταλλάζουν μεταξύ τους κομπλιμέντα και ενδυνάμωση. Και ενώ οι σύντροφοι μας μπορούν να αστειεύονται με το βάρος μας εμείς μαθαίνουμε απο μικρές να μην αστειευόμαστε ποτέ με το μέγεθος του πέους ενός άντρα αλλά αντιθέτως να τους προσφέρουμε πάντα την επιβεβαίωση που χρειάζονται.


Τα σκίτσα μπορεί να είναι χιουμοριστικά και να θέλουν να δώσουν το μήνυμα «boys will be boys», μια φεμινιστική ματιά όμως μπορεί να ανιχνεύσει το τραύμα που μπορει να δημιουργείται σε πολλούς άντρες όταν δεν είναι αρκετά σκληροί για να καταπιούν τις προσβολές και τα πειράγματα καθώς και ένα σχίσμα στην έμφυλη επιτέλεση αλλά και την αντίληψη της αγάπης.

Πτώση Εγκληματικότητας? That’s Gay!

Πτώση της εγκληματικότητας? ΤΙ ΦΛΩΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ?!?!


Έρχεται η Νέα Τάξη Πραγμάτων που θελει τα αρσενικά ευνουχισμένα και εκθηλυσμένα και τις γυναίκες στην εξουσία και μας κλείνει τις φυλακές!
Τόσο συνδεδεμένη είναι η αρρενωπότητα με την παραβατικότητα και το έγκλημα που όταν μιλάμε για ασφαλείς χώρες ερμηνεύεται ως απουσία «φανατικών» αντρών. Οι «φανατικοί» άντρες βλέπετε, για όσους υιοθετούν την πατριαρχική οπτική, είναι εγκληματίες και κάνουν την κοινωνία λιγότερο ασφαλή. Οι γυναικες αντιθέτως, ως το «ασθενές φυλο», επιδίδονται σε μαλλιοτραβήγματα και ξεκατινιάσματα. που πλαισιώνονται εδώ σχεδόν αρνητικά ως «ελλειψη ερεθισμάτων». Ναι βρε παιδί μου, όταν επικρατει το «ισχυρό φύλο» τουλάχιστον έχουμε ερεθίσματα, να μην βαριόμαστε κιολας -κι εδώ υποψιάζεται η αναγνώστρια ότι ο σχολιαστής πιθανώς να έχει στο μυαλό του κυρίως την σεξουαλική βία, λες και οι φυλακές έχουν γεμίσει ποτέ από βιαστές αντί από καταπιεσμένους και περιθωριοποιημένους ανθρώπους.


Το έγκλημα λοιπόν όχι ως αποτέλεσμα των κοινωνικών συνθηκών που γεννούν την εκμετάλλευση, την ασυμμετρία εξουσίας, την φτώχεια, αλλά ως χαρακτηριστικο των «φανατικών αντρών». Φυσικά αν τολμούσε να συνδέσει το έγκλημα με την αρρεωνοπότητα καμία φεμινίστρια θα την κατηγορούσαν για μισανδρία, κι αυτό είναι ενδεικτικό το πώς η τοξική αρρενωπότητα πάντα δικαιολογείται και παραμένει στο απυρόβλητο ακριβώς επειδή θεωρείτα πάντα ένα φυσικό χαρακτηριστικό και ποτέ ως απόρρια της διασταύρωσης διαφορετικών συστημάτων καταπίεσης.

Γιατί οι Δουλειές του Σπιτού Ευνουχίζουν τους Άντρες

Tόσο πολύ έχουν ταυτιστεί οι γυναίκες με την οικιακή έργασία που κάθε προσπάθεια να διδαχθούν και οι άντρες αυτές τις βασικές δεξιότητες ισούται με την εκθήλυνση και άρα με τον ευνουχισμό. Το οτι ο ανδρισμός είναι τόσο ευθραυστος που να απειλείται από ένα σίδερο ή μια σκούπα είναι από μόνο του ενδεικτικό του πόσο κοινωνικά κατασκευασμένος είναι. Το οτι και ορισμένες γυναίκες αγχώνονται ότι θα χαθούν οι έμφυλοι ρόλοι και άρα οι «πραγματικοί άντρες» είναι ενδεικτικό όχι μόνο του πόσο βαθιά οι γυναικες εσωτερικεύουν τα έμφυλα αυτά στερεότυπα ώστε να γοητεύονται μόνο από «βαρβάτα αρσενκά» αλλά και του πώς κατα βάθος νιώθουν πως αν οι άντρες μάθουν να κάνουν τις δουλειές μόνες τους η δική τους αξία και χρησιμότητα θα μειωθεί και άρα οι άντρες δε θα έχουν κίνητρο να τις επιλέξουν. Η πατριαρχία τις διδάσκει πως η θηλυκότητα ταυτίζεται με τις ίδιες ως φροντιστικά υποκείμενα, ταυτόχρονα όμως ο καπιταλισμός στηρίζεται στην άμισθη εκμετάλλευση της οικιακής εργασίας τους και έτσι είναι λογικό να γνωρίζουν, υποσυνείδητα έστω, πως αν χαθούν αυτοί οι ρόλοι η σύμβαση στην οποία στηρίζεται ο (παραδοσιακός) γάμος θα καταρρεύσει. Ο τρόπος που οι λέξεις «νοικοκυρά» και «μοδίστρα» χρησιμοποιούνται έτσι υποτιμητικά θα έπρεπε κανονικα να το κάνει εμφανές ως ο γυναικείος αυτος ρόλος στον γάμο θα θεωρείται πάντα υποδεέστερος και όχι μια ισότιμοι ανταλλαγή.


Ενδιαφέρον παρουσιάζει ως συνήθως το πώς οι Μουσουλμάνοι άντρες θεωρείται πως παραμένουν πάντα πιο κοντά στα πρότυπα της αρρενωπότητας και άρα πιο κοντα στην «φύση» από ό,τι οι «εκφυλισμένοι» Δυτικοί άντρες που ασπάζονται προοδευτικές ιδέες, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζονται με ένα μείγμα φόβου αλλά και θαυμασμού. Ο Μουσουλμάνος παρουσιάζεται πάντα με ένα βαθμό ζήλειας ακριβώς επειδή ξέρει να διατηρεί τους έμφυλους ρόλους καλύτερα από τον Δυτικό άντρα και άρα ξέρει να κρατάει τις γυναίκες του σε τάξη αλλά και να ελκύει τάχα τις λευκές γυναίκες με την «αυθεντική» και ακατέργαστη αρρενωπότητά του. Η Ισλαμοφοβία εμπεριέχει ταυτόχρονα φόβο και φθόνο για τον Μουσουλμάνο άντρα.

Αντρικές Κουβέντες

Ο Παίκτης του reality που δήλωσε πως αν «δεν αδειάσει το πακέτο του» μια φορά τη μέρα έχει βιασμό μπορεί να αποπέμφθηκε θριαμβευτικά, σε ένα τελετουργικό εξορκισμού για να μας κάνει να αισθανθούμε ότι η παραγωγή και η κοινωνία σύσσωμη καταδικάζει τέτοιες ρητορικές, όπως ήταν φυσικό όμως βρήκε πολλούς υποστηρικτές -και δεν εννοούμε μόνο τους άλλους παίκτες που χασκογέλαγαν μαζί του.

Ας αποφασίσουν όμως οι απολογητές της πατριαρχίας, τι από τα δύο ισχύει? Οτι «δεν είναι όλοι οι άντρες έτσι» ή ότι ΟΛΟΙ οι άντρες τα λένε αυτά με την παρέα τους? Είναι αυτές απλά «αντρικές κουβέντες» ή είναι ακραίες εξαιρέσεις? Και ας αποφασίσουν λίγο τι είναι τελικά το «Καλό Παιδί»? Είναι το κακόμοιρο ευαίσθητο αγόρι που σέβεται υπερβολικά τις γυναίκες και γι αυτό εκείνες δεν του δίνουν σημασία ή είναι αυτό που απλά επιτελεί μια επιφανειακή ευγένεια και κρατάει τις χυδαίες μισογυνικές σκέψεις για τον εαυτό του και την παρέα του? Επίσης ας αναλογιστούν λίγο, πώς γίνεται να είναι κάποιος «Καλό Παιδί» όταν δεν είναι καν καλός άνθρωπος, μισώντας και υποβιβάζοντας γυναίκες, χοντρά και ομοφυλόφιλα άτομα δηλαδή μάνι μάνι πάνω από το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού. Από τι κρίνεται η καλοσύνη κάποιου, από το πώς συμπεριφέρεται μόνο σε άλλους αρρενωπούς άντρες που θεωρεί ίσους του, καθώς οι υπόλοιποι είναι απλά λιγότερο άνθρωποι και δεν μετράνε?

Οσοι τον υπερασπίζονται γιατί τάχα τα είπε χωρίς να τα εννοεί, να ξέρει ότι οι πραγματικοί ή οι υποψήφιοι βιαστές δεν κάνουν ούτως ή άλλως τέτοιες διακρίσεις και ότι κάθε φορά που γελάτε με ένα τους «αστείο» για τον βιασμό απλά παίρνουν το μήνυμα οτι αυτό είναι αποδεκτό από την παρέα και ότι απλά έχει να κάνει με άλλους βιαστές-ή επίδοξους βιαστές- που τον καταλαβαίνουν και συμφωνούν μαζί του. Έτσι δημιουργείται ένα κλίμα συνενοχής όπου πολλοί καταλήγουν να πιστεύουν πως αφού όλοι γελάνε με τον βιασμό αυτό δεν μπορεί να είναι κάτι τόσο κακό. Αυτό εννοούμε με τον όρο «κουλτούρα του βιασμού» και αν μας λέτε πως όλοι οι άντρες μιλάνε έτσι με την παρέα τους τότε όλοι συμμετέχουν σε αυτήν, δίνοντας το πράσινο φως στους επόμενους βιαστές.

Ο Άντρας που Γουστάρει δεν Ρωτάει, Βουτάει

Ο άντρας που γουσταρει δεν ρωτάει βουταει

Πόσο πιο ξεκάθαρη προτροπή σε βιασμό θέλετε δηλαδή για να πεισθείτε οτι υπάρχει κουλτούρα του βιασμου;! Πακεταρισμα βιασμου με στιλ, γκλάμουρ και κοστουμι γιατί τελικά ο βιασμός είναι κι αυτός θεμα αισθητικής. Ο σωστός ο άντρας βουτάει οποια γουστάρει κι αν αυτή κάνει ότι αντιστέκεται στην αρχή στο τέλος θα κάτσει ήσυχη σαν αρνάκι (ταιριάζει και η θεση) καταγοητευμένη απο την τόλμη του σωστού αρσενικού. Ή, αν ειναι καμιά «τρελή», θα σου κάνει μήνυση αλλά όλοι ξέρουμε πώς πάει αυτο συνήθως όποτε αξίζει το Ρίσκο.

Οι Λύκοι δεν Ρωτάνε τις Γυναίκες

μη ρωτας.png

Τα Πραγματικά Αρσενικά -οι «λύκοι» στη γλώσσα των μισογύνηδων που πιστεύουν ακόμα στον μύθο του Alpha Male που εχει καταρριφθεί- δεν ρωτάνε τις γυναίκες πριν κάνουν κάτι. Εσείς ακόμα θεωρείται τον βιασμό ζήτημα «κακής τύχης»?
Δεν χρειάζεται πολλή φαντασία για να υποθέσουμε ότι πολλοί βιαστές θα έχουν λάβει παρόμοιες νουθεσίες από τους πατεράδες τους -πιθανότατα στο πλαίσιο του «αυτό γουστάρουν οι γυναικες, άντρες με αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα». Ο συγκεκριμένος βέβαια εκτός απο γιο έχει και κόρες, σε περίπτωση που ετοιμαζόσασταν να αναρωτηθείτε κι εσείς «αν είχε κόρη τα ίδια θα έλεγε?!?».
Επίσης διατηρεί σελίδα στο facebook όπου τσεκάρει κάθε κουτάκι στην ψεκασμένη Ακροδεξιά λίστα -από φασίστας, μισογύνης και τρανσφοβικός μέχρι αντιεμβολιαστής. Τον ανακάλυψα γιατί ηρθε να σχολιάσει εδώ οτι δεν είναι μισογύνης απλά η πατριαρχία είναι ο δρόμος για να μεγαλώσει τα παιδιά του σε μια «εκθηλυσμένη» κοινωνία

Ο Πόλεμος ως Επιβεβαίωση Αρρενωπότητας

πολεμος.jpg

O πόλεμος ως αξία, ως ανδρικό ιδεώδες, ως ο υπέρτατος τρόπος επιβεβαίωσης της αρρενωπότητας. Όσο πιο πολύ λαχταράς τον πόλεμο δηλαδή όσο πιο πρόθυμος είσαι να πεθάνεις και να σκοτώσεις και όσο περισσότερο διψάς για αίμα τόσο πιο «Πραγματικός Άντρας» είσαι. Οι φόβοι, οι αμφιβολίες, η διπλωματία και η ειρηνική επίλυση των διεθνών διαφορών είναι για τίς γυναικούλες ή για τίποτα ΦΛΩΡΟΥΣ vegan Αριστερούς που έχουν εκθηλυνθεί από την πολλή σόγια. Οι Άντρακλες είναι πανέτοιμοι για τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο γιατί η πολλή τεστοστερόνη έχει θολώσει το μυαλό τους και έχει διαστρεβλώσει κάθε αντίληψη της παγκόσμιας ιστορίας και κάθε αμερικανικής επέμβασης που εκ των υστέρων αποδείχτηκε πως ούτε πραγματική βάση είχε ούτε οφέλησε τους λαούς οπου έγινε.

Βλέπουν τους εαυτούς τους ως ήρωες όπως αυτοί στα έπη ή στις Χολυγουντιανές παραγωγές και φαντασιώνονται τους εαυτούς τους να υπερασπίζονται την πολιορκημένη πατρίδα τους από τους κακούς Μουσουλμάνους. Βέβαια ο πόλεμος που θέλει να ξεκινήσει ένας υστερικός Αμερικανός Πρόεδρος που θέλει να αποσπάσει το κοινό του από τις κατηγορίες εναντίον του και για εξυπηρέτηση Αμερικανικών συμφερόντων δεν είναι ακριβώς η Άλωση της Πόλης -κι αν είναι τότε οι Ιρανοί δεν θα είχαν τον ρόλο των Οθωμανών απλά και μόνο επειδή είναι και οι δύο σκουρόχρωμοι Μεσανατολίτες αλλά των υπερασπιστών Βυζαντινών. Αυτά όμως ειναι ψιλά γράμματα για τους στρατόκαβλους της Δεξιάς που θα νιώθουν πολύ άντρες παίζοντας το πουλί τους με πλάνα βομβαρδισμών που δε θα δουν ποτέ από κοντά και που θα σκοτώνουν μελαμψά σώματα που οι ίδιοι δεν λογαριάζουν καν ως ανθρώπους.