Λίγη Ανθρωπία Κάπου

poutanes

Στέλνουμε τα βυζιά μας -πουτάνες.
Δε στέλνουμε τα βυζιά μας -πάλι πουτάνες.
Και πάντα λιγότερο άνθρωποι, αντικείμενα που υπάρχουν απλά για να τον παίζουν άντρες σαν τον σχολιαστή.

~Hürrfem Sultan

Πολίτες Β’ Κατηγορίας

αμαρυνθός.png

Συνδυάζοντας άψογα τον ρατσισμό με τον μισογυνισμό, ο σχολιαστής κάνει ξεκάθαρο ότι θεωρεί τους μετανάστες πολίτες δεύτερης κατηγορίας και στη συνέχεια εξίσου ξεκάθαρο ότι θεωρεί και τις γυναίκες το ίδιο καθώς αυτές υπάρχουν απλά για να ικανοποιούν τον «σεξουαλικό ερεθισμό» των αντρών. Γι αυτό οι τελευταίοι δε θα πρέπει να κατηγορούνται όταν απλά υπακούουν στην «φύση» τους. Για άλλη μια φορά η υποτιθέμενη «φύση» χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει τις -καθόλου φυσικές- σχέσεις εξουσίας ανάμεσα στα δύο φύλα, ο βιασμός θεωρείται φυσική απόρροια του «σεξουαλικο ερεθισμού» -λες και οι άντρες είναι ζώα που δεν μπορούν να ελέγξουν την στύση τους- και η λέξη ρατσιστής είναι «βρισιά» -γιατί ο Ελληνάρας θέλει να είναι ρατσιστής αλλά όχι να χαρακτηρίζεται ως τέτοιος. ~Hürrfem Sultan

O Σεξισμός της Αριστεράς

3-mooges

Σε συνέχεια του χθεσινού post βλέπουμε εδώ με ποια λογική η Αριστερά υπερασπίζεται τον δικό της σεξισμό -τον cool σεξισμό, τον hipster σεξισμό, αυτό τον αστείο ντε, όχι τον άλλον, τον κακό. Η Αριστερά, ακριβώς όπως και η Δεξιά, έχει αναπτύξει μία αλλεργία στην υποτιθέμενη «πολιτική ορθότητα» -όρος που χρησιμοποιείται πια αποκλειστικά από όσους αρνούνται να κάνουν την αυτοκριτική τους και να πάρουν στα σοβαρά την καταπίεση ομάδων που δεν τους αφορούν πραγματικά.

Η φράση κλειδί είναι «Όλοι σεξιστές, όλοι φασίστες, άρα κανείς.
Όλοι ένοχοι, άρα όλοι αθώοι«. H φράση αυτή υπονοεί ότι υπάρχει κάποιο ξεκάθαρο όριο ανάμεσα στους σεξιστές και τους μη σεξιστές, του φασίστες και τους μη φασίστες, κι έτσι όταν οι μη σεξιστές και οι μη φασίστες λένε σεξιστικά ή φασιστικά πράγματα αυτά ξαφνικά είναι υπεράνω κριτικής.

Ο φασισμός και ο σεξισμός όμως δεν είναι γονίδιο ούτε τατουάζ στην μούρη των φασιστών και των σεξιστών. Ο φασισμός, ο ρατσισμός και ο σεξισμός είναι Λόγοι -με την φουκωική έννοια του discourse- που στηρίζουν συστήματα εξουσίας. Λίγη σημασία έχει η πηγή από την οποία προέρχεται αυτή η ρητορική, καθώς αυτή υπάρχει διάχυτη ως πλέγμα και όχι με ένα καθαρό κέντρο οπότε δεν κάνει διακρίσεις από την στιγμή που θα μπει σε κυκλοφορία στην κοινωνία. Δεν αποκτάς ασυλία για τις κατηγορίες για σεξισμό/ρατσισμό/ ομοφοβία αν σκοράρεις αρκετούς αντισεξιστικούς πόντους ούτε απαλλάσσεσαι από τις κατηγορίες για σεξισμό αν μαζέψεις αρκετά αντι-ρατσιστικά μόρια – και αντίστροφα.

Όλοι πρέπει να κάνουμε συνεχώς την αυτοκριτική μας και να τσεκάρουμε κατά πόσο αναπαράγουμε ρητορικές που συντηρούν καταπιεστικά συστήματα και στρέφονται εναντίον καταπιεσμένων ομάδων. Ο σεξισμός, ο ρατσισμός και η ομοφοβία δεν μπορεί να αναπαράγονται με τις ευλογίες μας επειδή προέρχονται από πηγή με καλές προθέσεις, από την Αριστερά, από την αγαπημένη μας σελίδα ή τον αγαπημένο μας κωμικό ούτε επειδή κάποι@ είναι καλό παιδί ή επειδή κάποια δηλώνει φεμινιστρια. Ο αγώνας ενάντια σε κάθε μορφής καταπίεση δεν μπορεί να γίνεται μέχρι εκεί που μας βολεύει. Αν ο φεμινισμός δεν μας ξεβολεύει, μάλλον δεν προσπαθούμε αρκετά.

~Hürrfem Sultan

You Can’t Fight Misogyny with Misogyny

first-lady

Το πρόβλημα με τον Τραμπ είναι πως είναι ένα μισογυνικό ρατσιστικό σκουπίδι, όχι ότι η γυναίκα του και η κόρη του ντύνονται αποκαλυπτικά. Το να προσπαθείς λοιπόν να του επιτεθείς δήθεν από αριστερά στη βάση της σεμνότητας της γυναίκας και της κόρης του το μόνο που κάνει είναι να αναπαράγει τον ίδιο τον σεξιστικό λόγο που του επίτρεψε να ανέβει στην εξουσία. Ο Τραμπ κατάφερε να γίνει πρόεδρος ακριβώς λόγω της αποδοχής ή έστω της ανοχής μεγάλης μερίδας της κοινωνίας στον μισογυνισμό και τον ρατσισμό. Ο Τραμπ κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές με ένα προεκλογικό μήνυμα ενάντια στην υποτιθέμενη «πολιτική ορθότητα», η οποία προφανώς δεν κάνει μόνο τους παραδοσιακά συντηρητικούς να νιώθουν άβολα. Όταν λοιπόν η υποτιθέμενη «ελευθερία του λόγου» συγχέεται με τον σεξισμό και γίνεται αντικείμενο υπεράσπισης του λεγόμενου προοδευτικού χώρου μέσω της λογοκρισίας που υποτιθεται πολεμά, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί κάτι η νίκη του Τραμπ, η οποία φάνταζε απίθανη πριν μερικούς μήνες, δε θα έπρεπε να μας προκαλεί και τόση έκπληξη.

~Hürrfem Sultan

O Μισογυνισμός του Τραμπ και των Υποστηρικτών του

%cf%84%cf%81%ce%b1%ce%bc%cf%80

Ο Τραμπ δεν κέρδισε πάρολο που ήταν ρατσιστής και μισογύνης. Ο Τραμπ κέρδισε ΕΠΕΙΔΗ ήταν ρατσιστής και μισογύνης. Ο Τραμπ κέρδισε ακριβώς επειδή δεν είναι «προοδευτικός» και μίλησε στα συντηρητικά ένστικτα των Αμερικανών. Γιατί να είναι πρόβλημα ο προφανής μισογυνισμός ενός υποψηφίου όταν ο μισογυνισμός ειναι τόσο mainstream και αποδεκτός? Η νίκη του Τραμπ αποδεικνύει πως ο μισογυνισμός δεν είναι ένα περιθωριακό φαινόμενο μερικών «αμορφωτων» όπως θέλουν πολλ@ να πιστεύουν αλλά και καλοδεχούμενος από την πλειοψηφία μιας κοινωνίας. Και γι αυτό χρειαζόμαστε (διαθεματικό) φεμινισμό.

~Hürrfem Sultan