Και μια που έφτασε εξεταστική, ας κάνουμε μια επανάληψη εφ’ολης της ύλης για να περάσετε το Εισαγωγή στον Φεμινισμό χωρίς σκονάκια
-Όταν κάποιος ξεκινάει με το «Οι γυναίκες της σημερινής εποχής», υποδηλώνοντας νοσταλγία για οποιαδήποτε άλλη εποχή, ξέρεις μετά βεβαιότητος ότι θα ακολουθήσει σεξιστικό ξέσπασμα. Βλεπετε, σε κάθε άλλη εποχή οι γυναίκες είχαν ακόμα λιγότερα δικαιώματα από τώρα. Κι αυτό είναι το πρόβλημά του.
Σκοπός της ζωής μιας γυναίκας δεν είναι να γίνει μητέρα των παιδιών σας. Ακόμα κι αν γίνει μητέρα όμως (των δικών της παιδιών) δεν υπάρχει λόγος να χρησιμοποιείται η μητρότητα ως δικαιολογία για επιβάλετε απαρχαιωμένες και συντηρητικές αντιλήψεις περί θηλυκότητας. Οι μητέρες είναι κι αυτές πραγματικοί άνθρωποι, δεν χρειάζονται να είναι πιο «αγνές» και πιο «αιθέριες» για να κάνουν παιδιά.
-Δεν καταλαβαίνω πώς εννοούν κάποιοι την ισότητα χωρίς τις ίδιες ελευθερίες με τους άντρες, το ίδιο δικαίωμα πχ να βρίζουμε και να πηδιόμαστε κάθε βδομάδα και με άλλον. Και μην ακούσω την κλασική μαλακία «είμαστε ίσοι αλλά όχι ίδιοι». Δε θα ορίσουν οι άντρες το πόσο «ίδιες» με αυτούς επιτρέπεται να γίνουμε ούτε το ποιες συμπεριφορές αποτελούν αντρικό προνόμιο και ποιες όχι.
-Γιατί το να βρίζει μια γυναίκα και να πηδιέται με άλλον κάθε βδομάδα θα κάνει αυτήν με κάποιον τρόπο κακή μητέρα αλλά δεν κάνει τον άντρα κακό πατέρα? Double standars much?
-Οι γυναίκες δεν είναι «ιερές» ούτε αυτή η ηλίθια αντίληψη είναι με κανένα τρόπο θετική για τις γυνάικες. Ιερές θεωρούνται και οι αγελάδες στην Ινδία, δεν σημαίνει ότι τις σέβονται ως προσωπικότητες. Αυτού του είδους ο «καλοπροαίρετος σεξισμός» είναι απλά μισογυνισμός από την πίσω πόρτα.
-Ανεξάρτητα από το τι πιστεύεις για τον εαυτό σου εμείς θα κρίνουμε αν είσαι μισογύνης. Και ναι, είσαι μισογύνης.
~Hürrfem Sultan
