
Η φωτογραφία αυτή, χορηγία γνωστής αντιφεμινιστικής σελίδας, παρουσιάζει υποτίθεται τις δυο μονες διαθέσιμες επιλογές για μία γυναίκα: είτε να γίνει μια ευτυχισμένη μάνα είτε να καταληξει μια γεροντοκόρη που πνίγει τη μοναξιά της με αλκοόλ και εφήμερο σεξ.
Η φωτογραφία αυτή είναι στην ουσία μια προειδοποίηση προς όσες αρνουνται να εκπληρώσουν την υπέρτατη αποστολή της μητρότητας. Η αποστολή αυτή δεν παρουσιάζεται ως μια επιλογή που ταιριάζει σε κάποιες και σε κάποιες όχι αλλά ως ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ δρόμος προς την ευτυχία.
Η πατριαρχία έχει φτιάξει ολόκληρο οπλοστάσιο από απειλες και κόλπα ώστε να πείσει τις γυναίκες ότι ειναι γεννημένες για να γίνουν μάνες, ένα ολόκληρο σύστημα από carrots και sticks, δηλαδή από απειλές και ανταμοιβές όταν αυτές συμμορφώνονται. Εκθειάζοντας όσες κάνουν παιδιά και γίνονται «σωστές» μάνες, αποκαλώντας την μητρότητα «ιερή», χαρακτηρίζοντας εγωίστριες όσες δεν την επιδιώκουν και απειλώντας τις ότι θα τιμωρηθούν με μια μοναχική, κενή ζωή στερημένη νοήματος η πατριαρχίσα σήμερα προσπαθεί να πείσει τις γυναίκες να κάνουν μόνες τους αυτό που κάποτε τις υποχρέωνε επειδή απλά δεν τους προσέφερε καμία εναλλακτική. Aν η μητρότητα μας ερχόταν τόσο φυσική όσο υπονοεί το πατριαρχικό discourse δεν θα χρειαζόταν η κοινωνία να πιέζει τις γυναίκες προς αυτή την κατεύθυνση, είτε με ψυχολογικό πόλεμα είτε αποτρέποντας ή και απαγορεύοντας τις εκτρώσεις.
Η μητρότητα είναι απλά ΈΝΑΣ από τους πολλούς τρόπους που μπορεί κάποια να γίνει ευτυχισμένη. Επιλέγοντάς την μόνο και μονο επειδή υπέκυψαν στην κοινωνική πίεση όχι μόνο δεν ειναι ο δρόμος για την ευτυχία αλλά μπορεί για πολλές να γίνει το ακριβώς αντίθετο. Το θέμα των γυναικών που μετανιώνουν που έγιναν μητέρες -χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν αγαπούν τα παιδιά τους- εξακολουθεί να είναι ένα τεράστιο ταμπού, είναι όμως μια πραγματικότητα που σιγά σιγά έρχεται στην επιφάνεια.
~Hürrfem Sultan