Το αγαπημένο μου είδος αντιφεμινίστριας είναι αυτό της «δυναμικής» γυναίκας.
Η δυναμική αντιφεμινίστρια νομίζει ότι επειδή αυτή(και η μητέρα της ή και η γιαγία της) είναι δυνατή δεν χρειαζόμαστε φεμινισμό, αγνοώντας ότι οι γυναίκες ήταν ΠΑΝΤΑ δυνατές, απλά αυτό δε σήμαινε ποτέ οτι αναγνωρίζονταν ως ίσες. Δυνατές ήταν οι γιαγιάδες μας, οι προγιαγιάδες μας και χιλιάδες γενιές γυναικών που έπρεπε να μεγαλώσουν σε ένα βίαιο περιβάλλον χωρίς δικαιώματα και ούτε αυτές ένιωθαν να υπολείπονται σε τίποτα. Φεμινισμός δεν σημαίνει ότι νιώθεις κατώτερη, φεμινισμός είναι να συνειδητοποιείς οτι η κοινωνία σου συμπεριφέρεται σαν να είσαι, ακόμα και αν δε στο λέει κανείς στη μούρη σου. Φεμινισμός είναι να συνειδητοποιείς οτι αξίζεις περισσότερα.
Η δυναμική αντιφεμινίστρια όμως θεωρεί ότι τα μισογυνικά κλισέ και τα σεξιστικά αστεία δεν αφορούν ποτέ την ίδια, γιατί η ίδια δεν είναι σαν τις άλλες γυναίκες και γι αυτό οι άντρες την σέβονται -αυτήν,συγκεκριμένα- και ο σεξισμός δεν μπορεί να την αγγίξει.
Η δυναμική αντιφεμινίστρια πιστεύει ότι δεν υπάρχει σεξισμός γιατί κι αυτή μπορεί να κάνει τα πράγματα εξίσου καλά με έναν άντρα, αγνοώντας ότι το γεγονός οτι ο άντρας είναι το σημείο αναφοράς και το μέτρο με το οποίο πρέπει να συγκρίνει τον εαυτό της είναι σεξισμός. Η δυναμική γυναίκα πιστεύει οτι το να παρουσιάζεται ένας άντρας σαν «κοριτσάκι» είναι σεξισμός κατά των αντρών, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι η ίδια χρησιμοποιεί τον όρο κοριτσάκι υποτιμητικά δείχνοντας τον δικό της εσωτερικευμένο μισογυνισμό.
Η δυναμική γυναίκα αντιφεμινίστρια είναι δυνατή αλλά ταυτόχρονα δε θέλει να χάσει τον «γυναικείο ρόλο» δηλαδή την ευκαιρία να την αγαπήσει κάποιος επειδή θα επιτελεί σωστά την στερεοτυπική θηλυκότητα της και φοβάται οτι ο φεμινισμός θα της στερήσει την αγάπη των αντρών. Η δυναμική αντιφεμινίστρια θέλει να κρατήσει τον γυναικείο ρόλο της και σαν καλό κορίτσι να μην παραπονιέται και να μην γκρινιάζει γιατί ξέρει ότι οι αντρες δεν τα πολυσηκώνουν αυτά και η αυτοεκτιμησή της εξαρτάται πολύ από την έγκρισή και την αποδοχή τους. Γιατί, εντάξει, καλός ο δυναμισμός και η καριέρα, αλλά να μη λέει και η γειτονία ότι έμεινες στο ράφι.
Η δυναμική αντιφεμινίστρια θεωρεί ότι πρέπει να δείξει τη δύναμη της διατηρώντας τη σιωπή της και το κεφάλι της ψηλά από φόβο ότι θα φανεί αδύναμη, αγνοώντας ότι το να διεκδικείς δικαιώματα είναι ένδειξη δύναμης και όχι αδυναμίας. Και να τα διεκδικείς ακόμα και όταν όλη η κοινωνία σου λέει ότι και πολλά σου «παραχώρησε» θέλει ακόμα πιο πολύ δύναμη.
Η δυναμική αντιφεμινίστρια γυναίκα είναι το αγαπημένο μου είδος αντιφεμινίστριας γιατί, ενσωματώνοντας όλες αυτές τις αντιφάσεις, δείχνει όχι μόνο γιατί χρειαζόμαστε φεμινισμό αλλά και όλους τους τρόπους που η πατριαρχία μας έπεισε ότι δεν χρειαζόμαστε.