Briney Spears, Kim Kardashian, Rihanna, Paris Hilton, Miley Cyrus, Lindsay Lohan, Madonna. Τι κοινό έχουν όλες αυτές οι διάσημες; Το τεράστιο μίσος που αντιμετωπίζουν από εκατομμύρια haters. Το ότι τα κουτσομπολίστικα Media λατρεύουν να τις ξεσκίζουν σε κομμάτια προσφέροντας μια … Συνέχεια
Κάντε κι εσείς λίγο victim blaming και κερδίστε ένα δώρο πέρα από την ηθική ικανοποίηση της προώθησης της κουλτούρας του βιασμού που ούτως ή άλλως κάνετε καθημερινά! ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΑ πάντα! Αυτή ειναι η λέξη κλειδί που νομίζουμε θα μας προστατεύσει σαν φυλαχτό από κάθε κριτική.
Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε να χρησιμοποιείται ο σεξισμός για να προωθήσει ένα προιόν. Εδώ βασίζεται συν τοις άλλοις και στον ίδιο τον καταναλωτή που θα σπεύσει να ξεράσει τον μισογυνισμό του δίνοντας ορατότητα στην ανάρτηση βάσει του αλγόριθμου του facebook. Η διαφήμιση έτσι στηρίζεται στον σεξισμό και τον προωθεί ταυτόχρονα. Αν κάτι άλλωστε τραβάει περισσότερα likes από το γυναικείο σώμα αυτό είναι ο εξευτελισμός των γυναικών για το ότι διαθέτουν αυτό το σώμα και η συγκεκριμένη ανάρτηση συνδυάζει και τα δύο. Οι φωτογραφίες δείχνουν ακριβώς τον τρόπο που η παρενόχληση σεξουαλικοποιείται θολώνοντας τα όρια ανάμεσα στο «όχι» των δύο πρώτον φωτογραφιών με την εκλαμβανόμενη ως σεξουαλική πρόσκληση που αντιπροσωπεύει η all time classic φαντασίωση της σέξυ γραμματέως. Και κάπως έτσι ο σεξισμός καταλήγει να θεωρείται σέξι.
~HurrFem Sultan
Αλήθεια, ποιο είναι το ποσοστό των Ελλήνων που έχει σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα? Αυτοί ενημέρωσαν τις συντρόφους τους πριν τις κολλήσουν? Οι άντρες πόσες φορές έριξαν τα ζάρια πριν κολλήσουν το σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα που με τη σειρά τους κόλλησαν σε μία γυναίκα? Αυτοί είναι βρομιάρηδες ή βρομιάρες είναι μόνο από τις οποίες το κόλλησαν και στις οποίες θα το μεταδώσουν? Οι καθαρές (μη βρομιάρες) γυναίκες που θα κοιμηθούν μόνο με έναν άντρα κολλάνε, ή η πατριαρχική ηθική τις προστατεύει ως ασπίδα από τη μετάδοση? Αυτά είναι όλα σημαντικά ερωτήματα που δεν αφορούν μόνο τους ομοφυλόφιλους άντρες καθώς τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα από τις γυναίκες οι άντρες τα κολλούν με ετεροφυλόφιλο σεξ.
Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα είναι μέρος ενός κύκλου όπου ο ένας το μεταδίδει στον άλλον. Γιατί όμως στην αλυσίδα αυτή υπεύθυνες θεωρούνται μόνο οι γυναίκες? Γιατί το σεξ παρουσιάζεται ως επικίνδυνο αλλά μόνο όταν οι γυναίκες χάνουν τη ηθική τους? H απάντηση είναι πως η καθαριότητα είναι κοινωνιολογικά μία έννοια συνυφασμένη με την κοινωνική τάξη και άρα η βρομιά θα ταυτίζεται με αυτ@ που διατάραξε την κοινωνική τάξη-στη προκειμένη την γυναίκα που έκανε σεξ ανατρέποντας την πατριαρχική ηθική και όχι με τον άντρα του οποίου η σεξουαλικότητα δεν θεωρείται επικίνδυνη. Οι γυναίκες στιγματιζόμενες ως οι πηγές της ασθένειας δεν κατηγορούνται μόνο για κάτι που φταίνε εξίσου και οι άντρες αλλά τιμωρούνται για την σεξουαλικότητά τους μαθαίνοντας τη θέση τους στην πατριαρχική τάξη.
Ο λόγος περί σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων αντί να γίνει ένας ιατρικός λόγος περί πρόληψης, προφύλαξης και θεραπείας μετατρέπεται έτσι σε ένα μισογυνικό λόγο, ένα εκλεπτυσμένο slut shaming υπό τον μανδύα του concern trolling, με μόνο σκοπό να υπενθυμίσει ότι η γυναικεία σεξουαλικότητα είναι επικίνδυνη για το κοινό καλό.
~Hürrfem Sultan
Πολύ συχνά χρησιμοποιούν οι αντιφεμινιστές το επιχείρημα ότι στερεότυπα υπάρχουν για όλα τα φύλα και ότι δε θα πρέπει να παραπονιόμαστε για τα μισογυνικά κλισέ που παρουσιάζουν τις γυναίκες με έναν συγκεκριμένο τρόπο την ίδια ώρα που και οι άντρες παρουσιάζονται ως μονοδιάστατα πλάσματα που θέλουν μόνο σεξ, φαί, την ησυχία τους και καμιά μπύρα.
Τι μας λένε όμως στην ουσία αυτά τα στερεότυπα για τους άντρες? Καταρχάς πως οι ανάγκες τον αντρών είναι «απλές» σε αντίθεση των γυναικών που είναι μυστηριώδεις, ακατανόητες και αντικρουόμενες (οι γυναίκες δεν ξέρουν τι θέλουν, οι άντρες ξέρουν). Κι αφού είναι απλές δεν έχουμε καμία δικαιολογία όταν δεν καταφέρνουμε να τις ικανοποιήσουμε -σε αντίθεση με τους άντρες που παλεύουν να μας κάνουν ευτυχισμένες αλλά δεν τα καταφέρνουν γιατι women are crazy, amirite? Για να μας αγαπούν άλλωστε οφείλουμε να πετύχουμε την ικανοποίηση των αναγκών τους, αυτό το μήνυμα είναι ξεκάθαρο σε κάθε τέτοια γενίκευση.
Τι άλλο μας διδάσκουν αυτού του είδους οι ατάκες όπου οι άντρες έχουν ως επί το πλείστον υλικές ανάγκες, σε αντίθεση με αντίστοιχα stickers σύμφωνα με τα οποία οι γυναίκες έχουν ανάγκη ευγένεια, κατανόηση, ασφάλεια? Τα στερεότυπα αυτά προσφέρουν ένα γενικευμένο σενάριο της σωστής θηλυκότητας και αρρενωπότητας. Δεν περιγράφουν τόσο τις ανάγκες του κάθε φύλου, όσο μας μαθαίνουν τι είναι επιτρεπτό να ζητάει ο καθένας διαμορφώνοντας έτσι τις υποκειμενικότητές μας με έναν έμφυλο τρόπο. Μια γυναίκα δε μπορεί να θέλει μόνο φαί, σεξ και την ησυχία της, κάτι τέτοιο θα ήταν τερατώδες. Ένας άντρας δε μπορεί να ζητάει απλά ευγένεια, ασφάλεια, στοργή -αυτό θα τον έκανε φλώρο.
Τα στερεότυπα αυτά μαθαίνουν ότι η σωστή επιτέλεση της αρρενωπότητας περιστρέφεται γύρω από το σεξ και το φαί ενώ η σωστή επιτέλεση της θηλυκότητας οφείλει αυτά να τους τα προσφέρει αλλά και να φροντίζει να μην τους πολυπρήζει με τις δικές μας συναισθηματικές και λιγότερο ορθολογικές ανάγκες γιατί τότε δε θα μας αγαπάνε. Το να θέλει ένας άντρας την ησυχία του είναι στο DNA του -όπως είναι στο δικό μας να τους την χαλάμε με την ακατάπαυστη γκρίνια μας και την συναισθηματική μας εξάρτηση από αυτούς. Θα πρέπει να μάθουμε όμως να το βουλώνουμε και να τους αφήνουμε ήσυχους κι αυτό να το εκλαμβάνουμε ως αγάπη γιατί τι να κάνουμε έτσι είναι οι άντρες.
~Hürrfem Sultan
Άλλη μια φορά που η πατριαρχική μηχανή μπαίνει σε λειτουργία για να προστατεύσει τον βιαστή και να στρέψει τις κατηγορίες στα θύματα. Άλλη μια φορά που οι γυναίκες κατηγορούνται που δεν αντιμετωπίζουν κάθε άντρα σαν ενδεχόμενο βιαστή, όταν όμως μιλάμε για κουλτούρα του βιασμού πετάγονται από παντού αντιφεμινιστές για να ξεκαθαρίσουν #ΝotAllMen. «Γυναίκες, μια ζωή βόδια» αλλά ποτέ «άντρες, μια ζωή βιαστές». Οι γυναίκες που βιάζονται θα έπρεπε να είχαν ενεργήσει σαν να είναι κάθε άντρας δυνάμει βιαστής, όταν όμως όντως το κάνουν κατηγορούνται ως ξινές και αγενείς που θίγουν τα ευαίσθητα αντρικά συναισθήματα.
Αλήθεια, πόσες από εμάς δεν έχει φέρει ένας άντρας σε δύσκολη θέση επειδή δήθεν τον πληγώσαμε δείχνοντας επιφυλακτικότητα, μην θέλοντας να μείνουμε μόνες μας μαζί του, να πάμε σπίτι του ή να τον καλέσουμε στο δικό μας? Πόσες από εμάς σπεύσαμε να τον καθησυχάσουμε ότι φυσικά δεν θεωρούμε τον ίδιο σαν αυτούς, να τον καθησυχάσουμε κάνοντας πράγματα που αν γινόμασταν όντως θύματα βιασμού θα κατηγορούμασταν πως πηγαίναμε γυρεύοντας και θα έπρεπε να ήμασταν πιο προσεκτικές?
Οι γυναίκες θα πρέπει να είναι μόνιμα σε επιφυλακή να μειώνουν συνεχώς τις επιλογές τους όσον αφορά την κοινωνικοποίηση και τη διασκέδαση αλλά με έναν τρόπο που να παραμένουν ευχάριστες, ανοιχτές και απελευθερωμένες. Τελικά η πατριαρχία τι θέλει από εμάς? Να θεωρούμε κάθε άντρα ως τον βιαστή του Schrodinger ή τότε θα είμαστε μίσανδρες φεμιναζί?
~Hürrfem Sultan
Άντρας βίασε γυναίκα με γρύλο αλλά εντάξει, μη βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα, δεν έχουμε όλα τα δεδομένα ακόμα. Ας περιμένουμε να ακούσουμε και την πλευρά του μωρέ, μπορεί να υπάρχει μια καλή εξήγηση, μην είμαστε προκατειλημμένοι.
Μετάφραση: Κάτι θα του έκανε η καργίολα που θα το άξιζε. Καλά να πάθει!
Στην πατριαρχία όλες οι γυναίκες θεωρούνται ένοχες μέχρι αποδείξεως του εναντίου για την κακοποίηση που υφίστανται. Η καθημερινή παρουσίασή τους ως στρίγκλες, ως μέγαιρες, ως τρελές απλά χρησιμεύει για να δικαιολογήσει εκ των προτέρων οποιοδήποτε έγκλημα εναντίον τους. Έτσι στην συνείδηση της κοινωνίας δεν υπάρχει έμφυλη βία, υπάρχουν απλά καργίολες και άντρες που τις τιμωρούν όπως τους αρμόζει -άντρες με ευαίσθητα νεύρα που έσπασαν κάποια στιγμή και αξίζουν την κατανόησή μας.
~Hürrfem Sulta
‘Γιατί το θυμήθηκε τώρα?» αναρωτιούνται δήθεν έκπληκτα τα τσιράκια της πατριαρχίας που θεωρούν το «χαχα» αποδεκτή αντίδραση σε ένα άρθρο περί βιασμού. Tρομερής ποιότητας επιχείρημα που δεν αρνείται το ίδιο το γεγονός του βιασμού αλλά μεταφέρει το βάρος στο θύμα που δεν το κατήγγειλε νωρίτερα για να μπορέσουν να τη βγάλουν ψεύτρα από την αρχή όπως κάνουν με τα περισσότερο θύματα -ιδίως θύματα διασήμων και πλουσίων οι οποίοι προφανώς δεν μπορούν εξ ορισμού να βιάσουν αφού αυτόματα κάποια θα κατηγορηθεί ότι το κάνει για τα χρήματα και τη διασημότητα.
Οι σχολιαστές και σχολιάστριες κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν γιατί ένα κίνημα όπως το #metoo που ξεκίνησε από μερικές γυναίκες που δεν είχαν τίποτα να κερδίσουν αλλά μόνο να χάσουν, δημιουργήθηκε ακριβώς για να σπάσει το πέπλο σιωπής που καλύπτει τέτοιες περιπτώσεις. Το «μα γιατί το θυμήθηκε τώρα» κλείνει τα μάτια στην πραγματικότητα των γυναικών που μαθαίνουν να ζουν με την σεξουαλική παρενόχληση και τον βιασμό γιατί αν μιλήσουν γι αυτά απλά θα χειροτερεύσουν τη θέση τους, απωθούν το γεγονός και συνεχίζουν τη ζωή τους σαν όλα να είναι φυσιολογικά. Αναρωτιέμαι αν το «τώρα το θυμήθηκε» θα μπορούσε να εφαρμοστεί σε άλλα κοινωνικά κινήματα τα οποία εμφανίστηκαν ακριβώς όταν οι συνθήκες ωρίμασαν. «Τώρα το θυμήθηκαν οι γυναίκες οτι θέλουν δικαίωμα ψήφου? Τόσο καιρό δηλαδή που δεν ψήφιζαν γιατί δεν έλεγαν τίποτα?». «Τώρα το θυμήθηκαν οι ομοφυλόφιλοι ότι θέλουν ίσα νομικά δικαιώματα? Δηλαδή πώς ζούσαν όλα αυτά τα χρόνια που δεν μπορούσα να παντρευτούν?Μήπως απλά θέλουν να τραβήξουν την προσοχή?». «Τώρα το θυμήθηκαν οι μαύροι οτι δεν θέλουν να είναι σκλάβοι? Τόσο καιρό που βολεύονταν με δωρεάν τροφή και στέγη δεν μιλούσαν?».
Οι γυναίκες που μιλάνε για τις εμπειρίες σεξουαλικής παρενόχλησης και επίθεσης μετά από χρόνια δεν το θυμήθηκαν τώρα γιατι δεν το είχαν ξεχάσει ποτέ. Πολλές από αυτές μιλούσαν και τότε αλλά δεν τις άκουγε κανείς. Πολλές από αυτές απλά ελπίζουν οτι τώρα επιτέλους θα ακουστούν. Όλες τους παίρνουν κουράγιο η μία από την άλλη γιατί τώρα επιτέλους ξέρουν οτι δεν είναι μόνες και ότι ενωμένες οι φωνές τους ίσως ακουστεί δυνατότερα από το «χαχα» της κοινωνίας.
~Hürrfem Sultan
Γιατί αυτή η αντίληψη βρίσκει τόση αποδοχή ανάμεσα στις γυναίκες? Γιατί ενδόμυχα ακόμα και ορισμένες φεμινίστριες θα συμφωνήσουν ακόμα και αν δε θέλουν να το παραδεχτούν? Γιατί όλες θα σκεφτούν εκείνες τις περιπτώσεις που ευχήθηκαν αυτός που γουστάρουν να είχε επιμείνει λίγο περισσότερο όταν αυτές πάνω στα νεύρα τους τον έδιωχναν και του έλεγαν να τις αφήσει ήσυχες. Ίσως να αναλογιστούν κι εκείνες τις περιπτώσεις που ευχήθηκαν εκείνος ο κούκλος να είχε επιμείνει λίγο παραπάνω αλλά δεν ήθελαν να τις θεωρήσει και τίποτα εύκολες. Λίγες γυναίκες που συμφώνησαν με αυτό το post θα σκεφτούν όλες εκείνες τις περιπτώσεις που ο επίμονος πρώην τον οποίον ήθελαν να χωρίσουν δεν τις άφηνε σε ησυχία και δεν το έπαιρνε απόφαση δημιουργώντας awkward καταστάσεις. Λίγες θα το συνδυάσουν με όλες εκείνες τις περιπτώσεις που εκείνος ο άγνωστος στις 3 τα ξημερώματα δεν ξεκόλλαγε ενώ του έδειχναν (πρώτα ευγενικά και μετά πιο ωμά) ότι δεν ενδιαφέρονται.
Η εικόνα της έξαλλης πλην ερωτευμένης πρωταγωνίστριας που διώχνει επιθετικά τον γοητευτικό πρωταγωνιστή βασισμένη σε μια παρεξήγηση που αυτός θα μπορούσε να της εξηγήσει ή να επανορθώσει αλλά προτιμά να την τραβήξει πάνω του φιλώντας την είναι σχεδόν ακαταμάχητη. Κι αυτή είναι η εικόνα που έρχεται στο μυαλό των περισσότερων όταν διαβάζουν τέτοια quotes. Ας αναρωτηθούμε όμως, δεν έχουν βρεθεί ποτέ οι άντρες στη θέση που να εύχονται η γυναίκα να είχε επιμείνει σε αντίστοιχες καταστάσεις? Ω, μα η εμπειρία μας λέει ότι έχουν βρεθεί -μπορούν να σας το επιβεβαιώσουν και οι ίδιοι. Γιατί όμως τα quotes υποστηρίζουν ότι οι άντρες είναι αυτοί που θα πρέπει να βρεθούν στη θέση του διεκδικητή και οι γυναίκες σε έναν παθητικό ρόλο? Γιατί αυτά τα quotes και αυτές οι εικόνες έχουν πάντα ένα τόσο ξεκάθαρο έμφυλο πρόσημο? Αλήθεια, στις ομοφυλες σχέσεις ποιος ή ποια είναι αυτ@ που πρέπει να επιμείνει? Τα αναπάντητα αυτά ερωτήματα θα έπρεπε να μας βάζουν σε υποψίες ότι οι προτροπές αυτές δεν ενδιαφέρονται για την προσωπική μας ευτυχία αλλά μάλλον για την διατήρηση του άντρα ως υποκείμενο των σεξουαλικών σχέσεων και των γυναικών ως το παθητικό αντικείμενο.
Τα τσιτάτα αυτά έχουν πέραση γιατί από τη μία οι γυναίκες έχουν μάθει να είναι στον ρόλο του παθητικού δέκτη του αντρικού ενδιαφέροντος και αυτό μπορεί να είναι κάτι που απολαμβάνουν όταν ήδη τον γουστάρουν. Όταν δεν τον γουστάρουν όμως γίνεται από ενοχλητικό μέχρι τρομακτικό και επικίνδυνο. Πολλές γυναίκες θα ήθελαν οι άντρες να μπορούν να διαβάσουν την σκέψη τους και να ξέρουν σε ποιά από τις δύο κατηγορίες ανήκουν οι ίδιοι. Μαντέψτε τι όμως. Οι άντρες ΔΕΝ μπορούν να διαβάσουν τη σκέψη μας! Ακόμα χειρότερα, σε έναν κόσμο male entitlement και γυναικείας αντικειμενοποίησης το πιθανότερο είναι να είναι πεπεισμένοι ότι τους γουστάρουμε. Και άρα, διαβάζοντας τέτοια quotes να θεωρούν ότι είναι χρέος τους να εμμείνουν μέχρι να ενδώσουμε γιατί κατά βάθος αυτό θέλουμε.
Τα quotes αυτά λοιπόν ενώ ταιριάζουν σε κάποιες γυναικείες φαντασιώσεις το μόνο που κάνουν είναι να καλλιεργούν ένα κλίμα όπου οι άντρες θεωρούν ότι όσο πιο πολύ επιμείνουν τόσο πιο πιθανό ειναι να τα καταφέρουν. Δεν είναι το quote που θα δει ο πρώην σου που χώρισες επειδή ήταν offline 9 ώρες και τώρα έχοντας καταλάβει ότι αντέδρασες υπερβολικά εύχεσαι ότι θα τον κάνει να έχει εκείνη την επιφοίτηση που θα τον φέρει κάτω από το μπαλκόνι σου στις 4 τα ξημερώματα για μια ρομαντική επανασύνδεση. Είναι το quote που θα δει ο πρώην σου που χώρισες γιατί δεν είσαι ερωτευμένη πια ή ο τύπος στο μπαρ που δεν λέει να καταλάβει ότι το «έχω βγει με τις φίλες μου, δεν θέλω να τις αφήσω μόνες τους» είναι κωδικός για το «απλά δεν ενδιαφέρομαι». Οπότε ας μη δίνουμε πάτημα, με τέτοια ανόητα τσιτάτα να καταλήγουν οι άντρες να μας stalkάρουν, να μας τραβολογάνε, να μην ξεκολλάνε από πάνω μας ή ακόμα και να μας βιάζουν γιατί θεωρούν ότι δε θέλουμε να μας αφήσουν ήσυχες.
~Hürrfem Sultan
Ναι, Είσαι Μισογύνης 