Μυστήριο παραμένει μέχρι σήμερα γιατι τέτοιο παιδι τρώει χυλόπιτες. Δεν έχουμε κανένα απολύτως στοιχείο για τα κίνητρα των δραστριών ενώ ανώνυμες πηγές από το White Heterosexual Cis Men’s Ministry ισχυρίζονται πως «οι γυναίκες δεν ξέρουν τι θέλουν».
~Hürrfem Sultan
Δύο σχόλια και δύο άρθρα (το ένα εκ των οποίων του αγαπητού Αβραμίδη) με μία από τις παλιότερες πατριαρχικές συμβουλές: η γυναίκα πρέπει να το παίζει χαζή.
Η προτροπή αυτή (που υποτίθεται γίνεται για το καλό μας) καταρχήν υπονοεί πως οι άντρες έχουν εσωτερικεύσει τόσο πολύ την ψευδαίσθηση της ανωτερότητάς τους που κάθε υπενθύμιση ότι αυτό μπορεί να μην είναι αλήθεια απειλεί το εύθραυστο εγώ τους. Η ιδεά αυτή περι ευνουχισμού των αντρών από τις έξυπνες γυναίκες δεν κολακεύει ιδιαίτερα το φύλο τους γιατί αποδέχεται έμμεσα πως αυτοί ειναι ανασφαλείς και κομπλεξικοί και βλέπουν τις συντροφικές σχέσεις τους σαν σχέσεις εξουσίας.
Σε δεύτερο επίπεδο, η συμβουλή αυτή υπονοεί πως το κύριο μέλημα της γυναίκας είναι να κάνει τους άντρες να αισθάνονται άνετα ακόμα και αν αυτή πρέπει να αποκρύψει την πραγματική της προσωπικότητα και να προσποιηθεί κάτι που δεν είναι. Το παιχνίδι αυτό υποτίθεται θα την βοηθήσει να κερδίσει την εύνοια των αντρών, που αλλιώς θα απομακρύνονταν, δεν μας λέει όμως τι νόημα έχει η εύνοια των αντρών που τη θέλουν ακριβώς επειδή τη θεωρούν κατώτερη.
Η λογική αυτη ειναι κλασική περίπτωση του πώς η κοινωνία ζητάει συνεχώς από τις γυναίκες να γίνουν αυτό που θέλουν οι άντρες υποβάλλοντας τον εαυτό τους αδιάκοπα στην αντρική ματιά με μόνη ανταμοιβή την επιδοκιμασία και την αποδοχή τους. Η γυναίκα έτσι μαθαίνει να βλέπει τον εαυτό της μέσα από τα μάτια των αντρών και να αποζητά την έγκρισή τους προσαρμοζόμενη συνεχώς στις απαιτήσεις τους. Αυτό δεν ειναι δείγμα εξυπνάδας, αυτό ειναι δείγμα καταπίεσης.
~Hürrfem Sultan
Η καθημερινή σας δόση από friendzone για να μην ξεχάσετε ότι η φιλία μας δεν έχει απολύτως καμία αξία ή χρησιμότητα για τους άντρες που μας βλέπουν σαν κινούμενα μουνιά και θεωρούν ότι θα χάσουν το χρόνο τους αν απλά μας δουν σαν ανθρώπινα όντα με προσωπικότητα, ενδιαφέροντα, χιούμορ.
Επίσης να τονίσουμε την τεράστια παρεξήγηση πως ο έρωτας και η φιλία ειναι αλληλοαποκλειόμενα. Στην πραγματικότητα, για το οτι δεν βλέπουμε κάποιον ερωτικά δεν φταίει ότι ‘προλάβαμε’ και τον ειδαμε φιλικά. Για το οτι δεν βλέπουμε καποιον ερωτικά φταίει η απουσιά ερωτικής έλξης. Δεν ειναι οτι τον βάλαμε σε καποιο κουτάκι απο το οποιο δεν μπορεί ποτέ να βγει απλα επειδή ειναι φίλος μας, επειδή είναι τοσο καλός μαζί μας ή νιώθουμε τόσο άνετα μαζί του που δεν θέλουμε σεξ. Αυτή η λογική κάνει λανθασμένα τους άντρες να νομίζουν οτι δεν τους ‘κάτσαμε’ επειδή δεν παίξαν σωστά τα χαρτιά τους. Οχι, δεν ειναι θέμα τακτικής, δε θα σας γουστάρουμε περισσότερο αν δεν μας προσφέρετε τη φιλία σας σε μια λογική εκβιασμού (ή μου κάθεσαι ή αντίο). Τσάμπα χαλιέστε ψάχνοντας να βρείτε την ιδανική φόρμουλα χειραγώγησης. Οι γυναίκες ξέρουν τι θέλουν. Απλά συχνά τυχαίνει να μην είστε εσείς.
~Hürrfem Sultan
Eίναι αναμενόμενο όταν βλέπεις τις γυναίκες σαν προϊόντα που «παράγονται» προς ικανοποίηση των αντρικών αναγκών και επιθυμιών και όχι ως αυτόβουλα, αυθύπαρκτα όντα να θεωρείς «τσούλες» τις γυναίκες με τη δική τους αυτόνομη σεξουαλικότητα -δηλαδή όλες. Περαστικά.
~Hürrfem Sultan
Το meme ξεκινάει με μια αστήρικτη γενίκευση για να μας πιάσει στο φιλότιμο (καμία δε θέλει να ταυτιστεί με την «γκομενίτσα» που περιγράφει άλλωστε) και καταλήγει στο συμπέρασμα πως «πραγματική γυναίκα» είναι η γυναίκα που παίζει την κομπάρσα στη ζωή τους άντρα της, που κάνει την cheerleader στον αγώνα που αυτός που δίνει, που είναι η βοηθός στο σημαντικό έργο για το οποίο αυτός πήρε την πρωτοβουλία και θα πάρει τα εύσημα.
Όχι ευχαριστούμε. Προτιμάμε να πρωταγωνιστήσουμε στην ταινία με θέμα τη δική μας ζωή και ας είναι και low budget.
~Hürrfem Sultan
Η κλασική εικόνα της «αγάμητης» παραμένει ιδιαίτερα δημοφιλής σε επιθέσεις ενάντια σε γυναίκες πολιτικούς, σε ένα πεδίο δηλαδή που ουδεμία σχέση έχει με την εξωτερικη εμφάνιση και το sex appeal, χρησιμοποιείται απλά για να υπενθυμίσει πως η αξία μιας γυναίκας δεν μετριέται από την ανεξάρτητη δράση και τα δικά της επιτεύγματά αλλά βασίζεται στην αντρική επικύρωση και αποδοχή. Για άλλη μια φορά η γυναίκα δεν αναγνωρίζεται ως αυτόνομο υποκείμενο αλλά μόνο ως αντικείμενο της αντρικής επιθυμίας.
Οι γυναίκες πολιτικοί έχουν να αντιμετωπίσουν τον σεξισμό σε όλα τα επίπεδα ενώ αν καταφέρουν τελικά να εκλεχθούν, ή εκλογή τους θα χρησιμοποιηθεί ως απόδειξη πως δεν υπάρχει πια σεξισμός (Υπάρχει γυναίκα Πρόεδρος της Βουλής και μαύρος Πρόεδρος των ΗΠΑ, τι αλλον θέλουμε πια?). Η απουσία περισσότερων γυναικών στον πολιτικό στιβο αποδίδεται έτσι στην έλλειψη ενδιαφέροντας ή ικανοτήτων των γυναικών και όχι ως συνέπεια του δομικού σεξισμού που μπαίνει εμπόδιο στην καριέρα τους.
Φυσικά αν η ίδια βουλεύτρια θεωρούταν εμφανίσιμη και σέξι, οι ίδιοι άντρες θα μείωναν την δράση της αποκαλώντας την γλάστρα, διακοσμητική και υπονοώντας πως κατάφερε να ανελιχθεί χρησιμοποιώντας την ομορφιά και την σεξουαλικότητά της. Οι γυναίκες με λίγα λόγια θα θεωρούνται είτε πολύ άσχημες είτε πολύ όμορφες για την πολιτική απο όσους απλά ενοχλούνται να βλέπουν γυναίκες σε θέση εξουσίας.
~Hürrfem Sultan
Μαθήματα για το πώς να τερματίσεις την κυκλική πατριαρχική λογική:
Βήμα 1: Απόκλεισε τις γυναίκες από τη δημόσια ζωή, κράτα τις περιορισμένες κυρίως στην οικιακή σφαίρα και στέρησε τους θεμελιώδη δικαιώματα για μερικές χιλιάδες χρόνια.
Βήμα 2: Υποστήριξε πως αν άξιζαν κάτι περισσότερο θα είχαν πετύχει στους τομείς που επιτράπηκε στους άντρες να διέπρεψουν και χρησιμοποίησέ το αυτό ως δικαιολογιά για να εξακολουθείς να τις αποκλείεις από την δημόσια ζωή, να τις κρατάς περιορισμένες κυρίως στην οικιακή σφαίρα και να τους στερείς θεμελιώδη δικαιώματα για μερικές ακομα χιλιάδες χρόνια
Βήμα 3: Repeat
Να προσθέσουμε πως επειδή παρόμοιο επιχείρημα χρησιμοποιείται για να υποστηρίξει την κατωτερότητα των μαύρων, ολες οι καταπιεσμένες ομάδες έχουν συνεισφέρει στον παγκόσμιο πολιτισμό αλλά ήταν ακριβώς η συστημική καταπίεση τους που έκανε την συμβολή τους αυτή να μείνει στην αφάνεια.
~Hürrfem Sultan
We read this article so that you don’t have to
Ο Ντέιβιντ Αβραμίδης αποφάσισε μία μέρα να σταθεί κι αυτός με την πένα του, στην ουρα με τα ατελείωτα dos and dont’s άρθρα, που απευθύνονται σε μας τις γυναίκες.
Ο Δαυίδ ήξερε ήδη πως θα χαρακτηριστεί απο κάποιες γυναίκες μισογύνης. Παρολαυτά προθυμοποιήθηκε να τσαλακώσει την εικόνα του αντισεξιστή-φεμινιστή για το καλό μας. Γιατί το καλό μας δεν το ξέρουμε εμείς αλλά αυτος. Εντελώς τυχαία βέβαια, αυτό συμβαδίζει με το τι θεωρεί εκείνος καλαίσθητο (στο συγκεκριμενο topic είναι αλλωστε ειδικός).
Ακολουθούν λοιπόν μαθήματα αισθητικής, από τον πνευματικό ποιμένα όλων των λούμπεν νεοελληνων καγκουρων, που ενσαρκώνουν τα γνωστα στερεότυπα του τζεντλεμαν, του μάγκα, του αληθινού αρσενικού, του ιππότη και ότι άλλο θες.
Σύμφωνα με τη λίστα του Δαυίδ, μεγαλύτερο προσον για μία γυναίκα, θεωρείται ο ερωτισμός της και η ανθρώπινη πλευρά της δεν θα πρεπε να τον παραγκωνίζει. Θα ήταν επομένως συνετό να βάλει σε δεύτερη μοίρα την εκδήλωση του ενθουσιασμού και των βιολογικών της αναγκών, την υπεράσπιση του εαυτού της, την ελευθερία έκφρασης, την αυτοδιάθεση του σώματος της, το να τρώει όπως θέλει και να κάθεται όπως αυτή νιώθει άνετα, ώστε να καταφέρει να φανεί ερωτική στα μάτια των ανδρών! Κάτι που αυτονόητα επιδιώκει σύμφωνα με το άρθρο(αν δεν τα ακολουθήσουμε όλα αυτά, μπορεί να μας θεωρήσει γλοιώδεις μέχρι και ο Ντέιβιντ Αβραμίδης).
Είναι άξιον λόγου, πως σχεδόν σε όλα του τα παραδείγματα, ο Δαυίδ αναφέρει συμπεριφορές που θεωρεί »ανδρικές». Μη βρίζετε σαν νταλικέρηδες, μην φτύνετε σαν ποδοσφαιριστές, μην χειρονομείτε σαν ταξιτζήδες παλαιάς κοπής (όχι αυτούς τους μοντέρνους), μην κάθεστε σαν λιμενεργάτες. Αποδέχεται δηλαδή τις συμπεριφορές αυτές κατ’ αποκλειστικότητα από τους άνδρες, για να μας υπενθυμίσει πως δεν μπορούμε να τις οικειοποιηθούμε. φυσικά στο τέλος θα χρησιμοποιήσει το γνωστό επιχείρημα που θέλει και εκείνους να »κάνουν αντι-ερωτικές ενέργειες» (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) ακριβώς για να καταστρώσει με άνεση το μεγάλο του ΑΛΛΑ.
Ο Δαυίδ κάνει ένα βασικό λάθος. Νομίζει ότι οι ανθρώπινες συμπεριφορές διαχωρίζονται σε ανδρικές ή γυναικείες. Αυτός ο λαικός φιλόσοφος της αγάπης και συγγραφέας του βιβλίου »όλα για την αγάπη», φαίνεται να αγνοεί πως η κάθετη διχοτόμηση ανάμεσα στα φύλα είναι κοινωνική κατασκευή, η οποία οδηγεί σε σχεσεις ανισότητας. Φαίνεται επίσης από το αποφαντικό του υφάκι, πως αγνοεί ότι οι έμφυλες αυτές ανισότητες, καθώς είναι κοινωνικά προσδιορισμένες, ως τέτοιες μπορούν να αναιρεθούν. Το στερεότυπο που θέλει τις γυναίκες εύθραυστες ευγενικές και γυρτά άνθη, είναι ρόλοι που μας αναθετονται για να ενισχύσουν την εικόνα του άνδρα που θα τις φροντίσει, θα τις περισώσει και εν τέλει θα κυριαρχήσει εις βάρος τους.
Η συγγραφική του οκνηρία αφήνει όλα όσα ισχυρίζεται ατεκμηρίωτα, με την ασφάλεια πως εκφραζει την κυρίαρχη άποψη. Και ετσι είναι.
Κύριε Ντέιβιντ Αβραμίδη αυτά που γράφετε δεν είναι καινούρια. Είναι η γνωστή εξεταστική ματιά ανδρών σαν κι εσάς, απέναντι στη συμπεριφορά και την εμφανιση μας, που χρόνια τώρα δίνει θέματα σε φυλλάδες, ψηφιακές και μη. Το τελευταίο που μας απασχολεί είναι αν θεωρούμαστε αντιερωτικές από δημαγωγούς της πεντάρας, που νομίζουν πως ασκούν κοινωνική επιρροή.
*Μiol de Guerra*
Το σχόλιο αυτό πάνω στο χθεσινο ποστ για τις γυναίκες που βρίζουν μαρτυρά τον φόβο των μάτσο αρσενικών πως η ισότητα και η υπέρβαση των κοινωνικών έμφυλων ρόλων οδηγεί τους άντρες στην ομοφυλοφιλία. Εδώ οχι μονο η ισότητα θεωρείται οτι ευνουχίζει τους άντρες αλλα και η αντρική ομοφυλοφιλία θεωρείται ως κάτι που προκαλούν οι γυναίκες επειδή δεν διατηρούν επαρκώς την θηλυκότητά τους -γιατί αν δεν παραμένουμε γλυκούλες, αγνές, λεπτεπιλεπτες και αιθέριες οι άντρες δε θα θελουν να μας πηδήξουν, θα προτιμούν άλλους άντρες. Στην ομοφυλοφιλία οδηγεί επισης η υιοθέτηση «γυνακείων» πρακτικων από τους άντρες, όπως οι ενυδάτωση και η αποτριχωση. Because that’s how homosexuality works.
Γενικότερα η διατήρηση σαφών ορίων για το τι επιτρέπεται να κάνει το κάθε φύλο θεωρειται απαραίτητη προυποθεση για την συντήρηση της πατριαρχίας και της υποχρεωτικής ετεροφυλοφιλίας οπότε κάθε διαταραχή της τάξης αυτής προκαλεί ένα άγχος στους άντρες οτι μπορεί να χάσουν τα κεκτημένα τους.
~ Hürrfem Sultan
Για να παραφράσω λίγο τον Dr House, ΟΧΙ, δεν υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ του φλερτ και της σεξουαλικής παρενόχλησης, υπάρχει ενα ολόκληρο Σiνικό τείχος με οπλισμένους φρουρούς ανά πέντε μέτρα ανάμεσα τους. Το τείχος αυτο λεγεται ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ.
Το φλερτ προυποθέτει μία αμοιβαιότητα. Αν η γυναίκα (ή ο άντρας) ανταποδίδει το σεξουαλικό ενδιαφέρον σου τότε ειναι φλερτ. Αν όχι, αν σου δείχνει οτι εισαι ενοχλητικός, αν σου λέει οτι θέλει να μείνει μόνος/η, αν δεν απαντάει, κοιτάει αλλού, αν γενικα σου δείχνει με τα λογια και την στάση του σώματος οτι δεν εισαι ευπρόσδεκτος, ότι είσαι ανεπιθύμητος ή πιεστικος, τότε ειναι σεξουαλική παρενόχληση. Υπαρχουν πολλοί λόγοι που μπορεί μια γυναίκα να θέλει να φλερτάρει μαζί σου. Μπορεί να σε βρίσκει ενδιαφέροντα ή αστείο, να ειναι σε καλή διάθεση, να ψάχνει για σέξ, και ναι, να σε βρίσκει ωραίο. Υπαρχουν πολλοί λόγοι που μπορεί μια γυνάικα να μη θέλει να φλερτάρει μαζί σου. Μπορεί να την κάνεις να βαριέται, να την ενοχλείς, να θέλει την ησυχία της, να έχεις της μαύρες της ή απλα να μη σε βρίσκει ελκυστικό. Δεν είναι δική σου δουλειά να κρίνεις τους λόγους της –ας μη γελιόμαστε, και εσύ πιθανότατα την προσέγγισες επειδή την βρίσκεις ωραία. Μια γυναίκα δεν ειναι υπoχρεωμένη να φλερτάρει μαζί σου γιατί φλέρταρε με έναν άλλον (πιο ωραίο) όπως δεν ειναι υποχρεωμένη να κοιμηθεί μαζί σου επειδή εχει κάνει σεξ με άλλους 100.
Να σημειωθεί πάντως οτι θα πρεπει να είναι κανείς λίγο κομπλεξικός για να θεωρεί οτι μια γυναίκα δεν του απαντησε οταν της φώναξε από το απέναντι πεζοδρόμιο ή οταν της σφύριξε απο το αμάξι επειδή δεν ειναι ωραίος -συνήθως δεν έχουμε καν την ευκαιρία να τον δούμε, και σχεδόν πάντα θεωρούμε τετοιες συμπεριφορές ενοχλητικές. Δεν φταίει που δεν είσαι ωραίος, φταίει που είσαι γλοιώδης.
Λιγότερo male entitlement και λιγότερη χολή για τις γυναίκες που σας απορρίπτουν λοιπόν. Περισσότερη αξιοπρέπεια ώστε να μάθετε να δέχεστε το όχι. Women don’t owe you shit.
~ Hürrfem Sultan
Ναι, Είσαι Μισογύνης 