Ο Mikeus, η Κουλτούρα του Βιασμού και οι Γυναίκες ως σύζυγοι, μητέρες, αδελφές και κόρες

μικεους.jpg

Ο Mikeus τοποθετούμενος σε μια youtubική διαμάχη για την κουλτούρα του βιασμού (στην ουσία ένας τύπος που αναπαράγει όλα τα κλισέ της κουλτούρας του βιασμού και μία κοπέλα που του απαντά) αναιρεί πλήρως τον εαυτό του: από τη μία παραδέχεται ότι η ιδέα του θύματος βιασμού που πάει γυρεύοντας είναι διαδεδομένη και από την άλλη ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει κουλτούρα του βιασμού. Guess what? Το γεγονός ότι συζητάμε τώρα για το αν οι γυναίκες πάνε γυρεύοντας ΕΙΝΑΙ η κουλτούρα του βιασμού.

Έχω καταπιαστεί αλλού* με το γιατί κάθε αναλογία μεταξύ κλοπής και βιασμού ειναι κατά βάση μισογυνική και δε θα πρέπει να χρησιμοποιείται ούτε από εμας. Οι γυναίκες δεν είναι άψυχα αντικείμενα και ο βιασμός, σε αντίθεση με την κλοπή, δεν δικαιολογείται ποτέ ηθικά καθώς η κλοπή μπορεί να προκύψει από την καταπίεση που το ίδιο το σύστημα επιβάλει στον κλέφτη ενώ ο βιασμός πηγάζει από την συστημική εξουσία του βιαστή πάνω στο θύμα.

Θέλω να σταθώ σε ένα άλλο σημείο, στο επιχείρημα ότι κάποιος δεν είναι μισογύνης επειδή έχει φίλες, γυναίκες, αδελφές, ανιψούλες, κόρες και μανάδες. Το επιχείρημα αυτό είναι ανόητο καταρχάς γιατί φίλες, γυναίκες, αδελφές, ανιψούλες, κόρες και μανάδες είχαν οι άντρες σε ΌΛΗ την ιστορία της ανθρωπότητας, δεν είναι καμία πρόσφατη εξέλιξη. Κι αυτό δεν τους εμπόδισε να επιβάλουν στις γυναίκες ένα σύστημα που τις απο-ανθρωποποιεί πλήρως και τους στερεί κάθε δικαίωμα. Ήθελα να ξέρα, όταν μας λένε «δεν ζείτε και στη Σαουδική Αραβία» υποθέτουν οτι οι Σαουδάραβες δεν έχουν γυναίκες, αδελφές, ανιψούλες κόρες και μανάδες? Κατά δεύτερον, και μόνο που η κοινωνία πρέπει να παρουσιάσει τις γυναίκες ως γυναίκες, αδελφές, ανιψούλες, κόρες και μανάδες, δηλαδή να αναδείξει την ύπαρξή τους όχι ως αυτονομη αλλά σε σχέση με τους άντρες για να εμπνεύσει κάποια συμπάθεια προς αυτές, δείχνει πως οι γυναίκες θεωρούνται πολίτες δεύτερης κατηγορίας, λιγότερο άνθρωποι.

Το μόνο που καταφέρνει ο Mikeus με την πολιτική των δήθεν ίσων αποστάσεων είναι να κάνει gaslighting στις γυναίκες (δεν είναι αυτό που καταλάβατε, αντιδράτε υπερβολικά, δεν το πιστεύουν όλοι οι άντρες) αλλά και tone policing (έχεις κάποιο δίκιο αλλά πρέπει να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου γιατί η απο-ανθρωποποιησή σου δε θα πρέπει να σου προκαλεί θυμό). Μόνο μίσος για τους άντρες που προωθούν, δικαιολογούν και κανονικοποιούν τον βιασμό μας και όσους τους κάνουν πλάτες.

~Hürrfem Sultan

Advertisement

Victim Blaming και η «Μαγκιά» της Σεξουαλικής Παρενόχλησης

μαγκια του.png

Victim blaming είναι όταν το θύμα κατηγορείται για την παραβίαση είτε επειδή δήθεν την προκάλεσε, είτε επειδή δεν αντιστάθηκε επαρκώς, είτε επειδή δεν αντέδρασε με τον «σωστό» τρόπο. Σε έναν πατριαρχικό κόσμο που οι γυναίκες δέχονται σεξουαλική παρενόχληση και παραβίαση των ορίων τους από μικρή ηλικία, το victim blaming σημαίνει ότι αυτές κατηγορούνται αν δεν δείξουν το απαραίτητο σθένος, παρόλο που οι ίδιες γνωρίζουν καλά πως μία τέτοια αντίδραση μπορεί να επιφέρει από τον χλευασμό για τις ίδιες μέχρι και εκδίκηση από τον θύτη.
Ο σχολιαστής απαιτεί από τις γυναίκες είτε να πάνε στην αστυνομία -δηλαδή να μπούν σε μία χρονοβόρα και ψυχοφθόρα διαδικασία για κάτι που ούτως ή άλλως η κοινωνία έχει σε μεγάλο βαθμό κανονικοποιήσει και άρα το πιθανότερο ειναι να μην τις πάρουν στα σοβαρά- είτε να σταματήσουν την «κλάψα». Ρίχνοντας έτσι το βάρος στο ίδιο το θύμα αντί για τον θυτη ο σχολιαστής επιβάλει σιωπή, μειώνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την οποιαδήποτε αντίσταση και αντίδραση στην παρενόχληση και ενισχύοντας περαιτέρω την κουλτούρα του βιασμού. Το πάει ομως και ένα βήμα παραπάνω επικροτώντας τον θύτη. Αφού οι γυναίκες δεν είναι αρκετά δυνατές για να αντισταθούν καλά να πάθουν. Κυκλική λογική σύμφωνα με την οποία αφού ζούμε στην πατριαρχία μάλλον θα μας αξίζει.

~Hürrfem Sultan

Ο Μισογύνης του Inbox

να με μεταπείσεις

Σκάνε κατά καιρούς διάφοροι τύποι στο inbox μου που, με την πρόφαση του διαλόγου, ξεκινούν ένα δήθεν debate στο οποίο με βομβαρδίζους με τα ίδια ακριβώς μισογυνικά κλισέ στα οποία απαντώ καθημερινά. Μόνο που θέλουν τώρα να απαντήσω σε αυτους προσωπικά γιατί νομίζουν ότι έχουν κάτι πολύ νέο και σημαντικό να πουν, κάποιο επιχείρημα που δεν έχω ακούσει, κάποιο δεδομένο που δεν είχα σκεφτεί ως τώρα. Το πιο αστείο δε είναι όταν μου προσφέρουν γενναιοδωρα την ευκαιρία να τους μεταπείσω.

Παιδιά κοιτάξτε λίγο, μάλλον δεν έχετε καταλάβει καλά. Ο φεμινισμός δεν είναι ένα κίνημα που έχει σκοπό να πάρει απρόθυμους άντρες ή γυναίκες από το χεράκι απλά και μόνο και να τους εξηγήσει γιατί ο φεμινισμός είναι απαραίτητος. Ούτε οι φεμινίστριες έχουν καμία αμφιβολία για την ανάγκη ύπαρξης του φεμινισμού ώστε να έχετε κάποια ευκαιρία να μας αλλάξετε τη γνώμη επαναλαμβάνοντας τα ίδια ακριβώς πράγματα που μεγαλώσαμε ακούγοντας. Οχι, δε θα δούμε το βίντεακι σας με τίτλο «Παρακολουθήστε τ@ν τάδε να καταστρέφει τον φεμινισμό σε 2 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα». Ούτε θα διαβάσουμε το άρθρο σας με τίτλο «‘Ο φεμινισμός κατέστρεψε τη ζωή μου’: όλη η αλήθεια από μία γυναίκα που έζησε ως φεμινίστρια για 11 μήνες». Ο φεμινισμός δεν είναι μία αόριστη ιδέα που διαβάσαμε κάπου, ο φεμινισμός ανταποκρίνεται στις βιωμένες εμπειρίες μας -πέρα δηλαδή από το όλοκληρο ακαδημαικό πεδίο που ασχολείται ακριβώς με αυτό. Το να έρχεστε με αυτοπεποίθηση που πηγάζει από το male entitlement σας νομίζοντας οτι μπορείτε να ακυρώσετε αυτές τις εμπειρίες με τα ακλονητα χιλιοειπωμένα επιχειρήματά σας είναι η υπέρτατη μορφή mansplaining. Και χάσιμο χρόνου. Και για τους δύο.

~Hürrfem Sultan

Τι Εννοούν οι Αντιφεμινιστές Όταν Μιλάνε για Ελευθερία του Λόγου

Untitled

κυριακή ειναι

Άλλη μία χαρακτηριστική περίπτωση του τι θεωρούν οι αντιφεμινιστές όταν μιλάνε για «ελευθερία του λόγου»: την ελευθερία να παρενοχλούν διαδικτυακά γυναίκες με προσβλητικά σχόλια. Ο σχολιαστής ένιωσε την ανάγκη να βάλει στη θέση της μία γυναίκα που στο προηγούμενο ποστ πόσταρε μία φωτογραφία δείχνοντα χωρίς αναστολές τα χέρια της χωρίς αποτριχωση Αφού έφαγε το αναμενόμενο μπλοκ ένιωσε την ανάγκη να σχολιάσει από δεύτερο προφίλ παραπονούμενος ότι θίγεται η ελευθερία του λόγου. Αφού έφαγε μπλοκ και αυτό σχολίασε από τρίτο. Και μετά και από τέταρτο. Ένιωσε δε την ανάγκη να με προειδοποιήσει οτι έχει μπόλικα προφίλ και μπόλικο ελεύθερο χρονο και μπορεί να συνεχίσει να το κάνει αυτό.
Στην ουσία το μόνο που αποδεικνύει είναι το ποσό ενέργειας που μπορεί να ξοδέψει ένας μισογύνης για να σιγουρευτεί οτι καμία γυναίκα δε θα εξασκεί το δκό της δικαίωμα αυτοέκφρασης ανενόχλητη. Αυτό εννοούν όταν λένε «ελευθερία του λόγου»: το δικαίωμα τους να μας προσβάλουν, με την δήθεν αθώα και αντικειμενική γνώμη τους που ποτέ δεν ζητήσαμε. Και αυτό εννοούν οταν μιλάνε για λογκρισία: το δικό μας δικαίωμα να μην υποστούμε αυτή την παρενόχληση σε διαδικτυακόυς χώρους που έχουμε εμείς δημιουγήσει.
Τίποτα δεν κάνει ένα μισογύνη να χάσει τον ύπνο του όσο ο φόβος ότι κάπου στον κόσμο μία γυναίκα μπορεί να μη λογαριάζει την γνώμη του για την εμφάνισή της. Και όσο προσπαθούν να την επιβάλουν παρενοχλώντας μας πεισματικά, τόσο θα χρειαζόμαστε φεμινισμό.
~Hürrfem Sultan

Σύγκρουση Αρρενωποτήτων

ανεξατήτως φύλου

Υπάρχει κι αυτό το είδος του δήθεν ουδέτερου μισογύνη που όταν θα μιλάμε για slut shaming θα ισχυριστεί πως αυτό δεν είναι θέμα σεξισμού γιατί υπάρχει και η αντίστοιχη αντρική κατηγορία που εισπράττει το ίδιο μίσος.Μερικά πράγματα γι αυτό:

-πρώτον η αντίστοιχη αντρική κατηγορία είναι συνήθως άντρες που υποτίθεται δεν συμμορφώνονται με το παραδοσιακό πρότυπο της κυρίαρχης αρρενωπότητας. Η νέα μορφή αυτή αρρενωπότητας, με τα ξυρισμένα πόδια, το ενδιαφέρον για τη μόδα και τις μεθόδους καλλωπισμού που παραδοσιακά άνηκαν μόνο στις γυναίκες, έρχεται σε σύγκρουση με την παλιά μορφή, αυτή του άντρα που δε θα έπρεπε να ασχολείται με την εμφάνισή του γιατί τότε θα γινόταν ύποπτος για ομοφυλοφιλία. Είναι οι οπαδοί του παλιού αυτού προτύπου που μισούν το νέο, όχι τίποτα φεμνιστές που μισούν την ματσίλα. Γι αυτό το μίσος το εισπράττου κυρίως από άλλους άντρες που υποτίθεται εξακολουθούν να είναι τα αυθεντικά αρσενικά. Εξού και οι κατηγορίες ότι εμείς είμαστε ρηχές που μας αρέσουν οι μουσάτοι με τατού. Τα meme που κατακλύζουν το διαδίκτυο πάλι εμάς έχουν κυρίως στόχο και σπανιότερα αυτούς.

-δεύτερον, ο άντρας που θα γίνει αντικείμενο χλεύης για το στυλ του ΔΕΝ αντιμετωπίζει slut shaming. Ακόμα και αν θεωρηθεί ρηχός, δε θα του προσάψει κανείς πως κοιμάται με πολλές και αυτό είναι καταδικαστέο. Στην χειρότερη θα θεωρηθεί πως δεν έχει προσωπικότητα αλλά επειδή οι γυναίκες είναι τσούλες συνεχίζει να βρίσκει συντροφους στο κρεβάτι. Η έλλειψη slut shaming είναι σημαντική εδώ γιατι το slut shaming δεν είναι μόνο θέμα αισθητικής είναι κάτι που όπως έχουμε δει πολλές φορές συνδέεται άμεσα με τη κουλτούρα του βιασμού και άρα ειναι σημαντικό για την ασφάλειά μας. Το sluth shaming δεν είναι απλά κάτι που μας στερεί πολύτιμες ευκαιρίες για σοβαρή σχέση με άτομα σαν το σχολιαστή, είναι κάτι που μας καθιστά πιο ευάλωτες στη βία στην κοινωνία γενικότερα.

-Τέλος, καμία φεμινίστρια δε λέει πως αν ανεβάζουμε σέξυ φωτογραφίες μας θα πρέπει κάποιος να τις κοιτάει και να αναρωτιέται ποια είναι η γνώμη μας για την θεωρία της επιτελεστικότητας και το ρόλο της εμπρόθετης δράσης στο πλαίσιο της. Δεν λέμε ότι μια σέξι φωτογραφία θα πρέπει να οδηγεί στην αναγνώριση του χαρακτήρα, του ψυχισμού και των συναισθημάτων μας λέει οτι ΔΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ ΟΤΙ έχουμε και από αυτά. Και ο φεμινισμός λέει απλά πως είναι οι γυναίκες κυριώς που θα πρέπει να επιλέξουν να έχουν ή το ένα ή το άλλο ενώ στην πραγματικότητα η σεξουαλικότητα και τα βυζιά δεν σε εμποδίζουν να έχεις και προσωπικότητα. Απλά πραγματάκια.

~Hürrfem Sultan

Γυναίκες και Άντρες,Φύση και Πολιτισμός

σοβαρες σχέσεις.jpg

Αυτο που μου τη δίνει σε τούτην εδώ την αηδία δεν είναι αυτή η κλασική πια αντιδιαστολή του «γαμήσιμες» με το «αγαπήσιμες» λες και τα δύο είναι αλληλοαποκλειόμενα, λες και καποιος δε γίνεται να θέλει να σε γαμήσει και να σε αγαπήσει ταυτόχρονα. Δεν είναι καν η αισθητική του meme, που δείχνει ότι μόνο ένας ηλίθιος θα το είχε φτιάξει.
Είναι που υπονοεί οτι όλοι οι αντρες ειναι των τεχνών και των γραμμάτων, ότι όλους τους άντρες που τους χάνεις πού τους βρίσκεις στα θέατρα και στις λέσχες βιβλιόφιλων να ξημεροβραδυάζονται την ίδια ώρα που οι γυναίκες διασκεδάζουν στα μπουζούκια μόνες τους. Είναι που υπονοεί οτι μόνο οι άντρες έχουν απόψεις για την επικαιρότητα λες και δεν έχουμε δει πόσο σπεύδουν να υποτιμήσουν το «Μαράκι» και το «Χριστινάκι» κάθε φορά που εκφράζουν μία άποψη για ένα διεθνές γεγονος, υπενθυμίζοντας τους ότι αυτό που τις καθορίζει ειναι η σεξουαλικότητα τους. Είναι που εκφράζει όχι μόνο μια αξιολογική κρίση για το ποιος αξίζει σεβασμό και άρα σοβαρή σχέση (αυτη προφανώς είναι το βραβείο μας, για τη σοβαρότητα μας) αλλά οτι, κόντρα σε κάθε δεδομένο, παρουσιάζει μια εικόνα των αντρών ως αυτούς που ήδη ανταποκρίνονται στο αυθαίρετο αυτό κριτήριο σοβαρότητας.
Στην ουσία αυτό που κάνει το meme είναι ότι τραβάει μία διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις «πνευματικές» ασχολίες και την σεξουαλικότητα, μία γραμμή που αφορά ομως μόνο τις γυναίκες. Στο διαχωρισμό αυτό πνεύματος και σώματος οι άντρες βρίσκονται πάντα από την πλευρά το πνεύματος ως μόνοι ιδρυτές και μετέχοντες του πολιτισμού και οι γυναίκες ταυτίζονται πάντα με το σώμα τους και άρα τη γυναικεία τους «φύση». Αυτός ο διαχωρισμός ειναι τόσο παλιός όσο και η πατριαρχία.

~Hürrfem Sultan

Οι Ισχύς και οι Ευθυνες του Άντρα στην πατριαρχία

16507711_212286932581283_216578106_n

Eκτος από τους γραφικούς της σχολής «δεν υπάρχει πατριαρχία, πού την είδατε» υπάρχουν οι ακόμα πιο γραφικοί που σου λένε, υπάρχει αλλα ευνοεί τη γυναίκα. Λέγεται μεν πατριαρχία γιατί ο άντρας έχει την εξουσία ΑΛΛΑ έχει και τις ευθύνες -ξέρεις, όπως το αφεντικό σου παραπονιέται για τις ευθύνες και το άγχος ενω σου χρωστάει δύο μισθούς. Κάποιος τους έβαλε άθελά τους υπέυθυνους για το άλλο μισό του πληθυσμού αλλά ανελαβαν την υποχρέωση από φιλότιμο, όχι κανένα συμφέρον. Και μη κοιτάτε που αρνούνταν για χιλιάδες χρόνια να παραχωρήσουν στη γυναικα βασικά δικαιώματα, μην κοιτάτε που όταν αυτές άρχισαν να τα διεκδικούν οι άντρες αντιστέκονταν με λύσσα, κατά βάθος είναι πολύ ευχαριστημένοι με την τροπή που πήραν τα πράγματα. Αρκεί να μην το παρακάνουμε με αυτή την «Ισότητα», να φτάνει μέχρι εκεί που δουλεύουμε κι εμείς και συμπληρώνουμε το οικογενειακό εισόδημα -αλλά και πάλι δεχόμαστε τα κεράσματά τους με ευγνωμοσύνη και τους το ανταποδίδουμε με σεξ.

Αλήθεια, για ποιο ακριβώς πράγμα ήταν ανίσχυρη η γυναίκα, αφού τώρα που δεν χρειάζεται να την συντηρεί ο άντρας, ο πατέρας, ο αδελφός της μια χαρά επιβιώνει? Η πατριαρχία ήταν που έκανε τη γυναίκα ανίσχυρη ακριβώς για να έχει ανάγκη τον άντρα, να την προστατεύει (από άλλους άντρες) και να τη συντηρεί κι αυτή να παραμένει εξαρτημένη από αυτόν. Θέλουν πραγματικά να μας πείσουν πως οι άντρες που είχαν σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας την αποκλειστικότητα της πολιτικής εξουσίας επέβαλαν ένα σύστημα που δεν ήταν προς το συμφέρον τους? Τόση ανιδιοτέλεια στην πολιτική? Σε λίγο θα μας πουν οτι το σύστημα της δουλείας ήταν σκοτούρα για τους δουλοκτήτες γιατί έπρεπε να κάνουν management τους δούλους και να ταίσουν τόσα στόματα. Βασικά δε θα με εξέπληττε, θα έλεγαν πραγματικά οτιδήποτε για να μην αναγνωρίσουν το προνόμιό τους.

~Hürrfem Sultan

Γιατί Χρειαζόμαστε Διαθεματικό Φεμινισμό

17410103_1737776142902859_243352351_n.png

Ο άντρας (ναι σωστά μαντέψατε) σχολιαστής στο πρώτο του ξέσπασμα μας κάνει mansplaining γιατί το cat calling δεν ειναι προσβλητικό και αποφαίνεται πως η σεξουαλική παρενόχληση δεν είναι θέμα σεξισμού αλλά θέμα εφαρμογής νόμου. Θέμα εφαρμογής νόμου σε ένα ζήτημα που εντελώς συμπτωματικά στη συντριπτική του πλειοψηφία έχει θύματα γυναίκες και θύτες άντρες. Σαν να λέμε ότι οι επιθέσεις εναντιόν μεταναστών δεν είναι θέμα ρατσισμού αλλά θέμα επιβολής νόμου -αφού οι επιθέσεις οποιουδήποτε είδους είναι παράνομες. ΓΕΛΑΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ.

Στο δεύτερο γύρο μας δείχνει την κλασική προνομιούχα λογική σύμφωνα με την οποία τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν συγκεκριμένες καταπιεσμένες ομαδες δεν είναι σημαντικά γιατί το πιο σημαντικό πρόβλημα ειναι οι μειωμένοι μισθοί και συντάξεις -με λίγα λόγια το ταξικό πρόβλημα. Φυσικά στην ιεράρχηση αυτή των προβλημάτων αποσιωπάται το εξής: Σεξισμός ΥΠΑΡΧΕΙ γιατί οι γυναίκες έχουν να αντιμετωπίσουν ΚΑΙ τους μειωμένους μισθούς ΚΑΙ την σεξουαλική παρενόχληση του αφεντικού. Και αυτός ακριβώς ειναι ο λόγος που χρειαζόμαστε (διαθεματικό) ΦΕΜΙΝΙΣΜΟ και όχι «ανθρωπισμό» ή «egalitarianism» ή οτιδήποτε πλασάρουν οι αντιφεμινιστές. Γιατί πέρα από την ταξική καταπίεση, πέρα από τα προβλήματα που θίγουν όλ@ς υπάρχουν πρόσθετα προβλήματα που αντιμετωπίζουν συγκεκριμένα οι γυναίκες,συγκεκριμένα οι ομοφυλόφιλοι,συγκεκριμένα οι μετανάστες. Κι αυτό ειναι ένα ΕΞΤΡΑ βάρος, όχι απαραίτητα το μοναδικό. Και γιατί πραγματικά προβλήματα δεν είναι μόνο αυτά που αντιμετωπίζουν οι λευκοί,ετεροφυλόφιλοι, cis άντρες εξαιτίας της τάξης τους.

~Hürrfem Sultan

H Kim Kardashian και η Κουλτούρα του Βιασμού

kim 0.png

Το έχω ξαναπεί, αν θέλετε απόδειξη της κουλτούρας του βιασμού πηγαίνετε σε ένα οποιοδήποτε άρθρο ή ανάρτηση που μιλάει για βιασμό και κοιτάξτε τα σχόλια. Εκεί θα παρακολουθήσετε να ξεδιπλώνεται όλο το νήμα της κουλτούρας του βιασμού από χρήστες που μπορούν να εκφράσουν εκεί όλα αυτά τα αξιώματα της κουλτούρας του βιασμού που διαπερνούν την πατριαρχική κοινωνία ακόμα και αν δεν εκφράζονται πάντα ρητα εκτός διαδικτύου:
Η πεποίθηση πως αν έχεις ήδη σεξουαλική ζωή ένας βιασμός δεν είναι και big deal
Η ιδέα πως οι γυναίκες που βιάζονται καταβάθος γουστάρουν ή μπορεί εν τελει να τους αρέσει.
H άποψη οτι οι γυναίκες μιλάνε για τέτοιες εμπειρίες για να τραβήξουν την προσοχή

Η Κιμ Καρντάσιαν έπεσε θύμα ληστείας στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της. Φυσικά μια γυναίκα έχει μάθει να θεωρεί οτι η ληστεία είναι το μικρότερο κακό που μπορει να της τύχει αν άγνωστοι μπουκάρουν στον χώρο της.Το γεγονος ότι η Καρντάσιαν είναι αντιπαθής το κάνει ακόμα πιο εύκολο για τον καθένα και την καθεμια (το τελευταίο σχόλιο είναι από γυναίκα) να ξεράσει τον μισογυνισμό τ@. Αλλά αυτά τα σχόλιο δεν εκφράζονται όπως έχουμε δει μόνο για δημόσια πρόσωπο με ενοχλήτική φωνή ή στυλ που δε μας εκφράζει εκφράζονται για ΚΑΘΕ θύμα βιασμού που αναφέρεται στα ΜΜΕ γιατί τέτοιο είναι το επίπεδο αποανθρωποποιησης της γυναίκας που δεν έμπνέει ούτε καν την στοιχειώδη συμπάθεια. Το slut shaming που μπορεί ήδη να έχει υποστεί μια γυναίκα το κάνει απλά ευκολοτερο να θεωρήθει οτι ο βιασμός ήταν κάτι που της άξιζε.

~Hürrfem Sultan

Μια Ξεκάθαρη Ένδειξη Male Entitlement

1

Δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο ξεκάθαρη εκδήλωση του male entitlement από αυτόν εδώ τον άντρα ο οποίος θεωρεί ως ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ να μην του μιλάει μία γυναίκα στο facebook. To ότι χρησιμοποιούν τον αντιρατσισμό και τον αντιφασισμό ως επιχείρημα γιατί υποτίθεται έτσι κάνουμε διακρίσεις εναντίον του,λες και οφείλουμε να μιλάμε σε όλους αδιάκριτα, δείχνει επιπλέον το πώς κάποιοι εχουν μπερδέψει τον αγώνα κατά της συστημικής καταπίεσης με την τυπική ευγένεια, την κοινωνικότητα και τις δημόσιες σχέσεις. Λογικό βέβαια καθώς πολλοί λευκοί,ετεροφυλόφιλοι, cis αντρες η μόνη «καταπίεση» που μπορούν να βιώσουν είναι να μην τους «κάθεται» αυτή που έβαλαν στο μάτι. Κατα τ’άλλα είναι οι γυναικες στη Δύση που δεν έχουν σοβαρά προβλήματα να ασχοληθούν , όταν άντρες κλαίγονται ολη μέρα για τις «ξινές» που δεν τους μιλάνε.
Για να το ξεκαθαρίσουμε: το να κάνεις κάποιον accept και να μην του μιλάς είναι σαν να ανοίγεις σε κάποιον που σου χτύπησε το κουδούνι γιατί νόμιζες ότι ήταν ο ταχυδρόμος ή κάποιος που μοιράζει φυλλάδια και τελικά ήταν μάρτυρας του Ιεχωβά του οποίου το κήρυγμα δεν είχες καμία διάθεση να ακούσεις.

~Hürrfem Sultan