Η Θεωρία της Εξέλιξης Δεν Είναι Αυτό που Νομίζεις

29177134_353984431785229_6371155135426461696_o.png

Οι γυναίκες είναι κι αυτές άνθρωποι, απλά λιγότερο εξελιγμένοι. Είναι άνθρωποι β’ κατηγορίας, που υπάρχουν ως συμπλήρωμα στη βασική κατηγορία, την οποία αποτελούν οι άντρες. Δείτε το σαν ένα extension στο chrome -δουλεύει και χωρίς αυτό, αλλά οκ, έχει κι αυτό τη χρησιμότητά του.

Με την έλευση του Διαφωτισμού η Επιστήμη ήρθε να αντικαταστήσει τη θρησκευτική αντίληψη ως το ιδεολογικό υπόβαθρο που δικαιολογεί και ταυτόχρονα επιβάλλει στη γυναίκα το ρόλο της ως «βοηθού» του άντρα, η οποία φτιάχτηκε μετά από αυτόν για να του κάνει λίγη παρέα -και κάνα παιδί. Η Επιστήμη πήρε το ρόλο που είχε πριν η θρησκεία, αφήνοντας τις κοινωνικές δομές σχεδόν αμετάβλητες. Επιπλέον, ενώ η καταπίεση των γυναικών είχε ως αποτέλεσμα να μη διαπρέπουν στους τομείς που οι άντρες θεωρούν σημαντικούς, αυτή τους η »αποτυχία» χρησιμοποιήθηκε ως ένδειξη της κατωτερότητα τους μέσα από το είδος της κυκλικής λογικής που χρησιμοποιεί συχνά η πατριαρχία.

Η ιδέα του «πιό εξελιγμένου» -που τη συναντάμε συχνά και στον φυλετικό ρατσισμό- είναι ένα πολύ διαδεδομένο discourse, βασισμένο στην εξελικτική θεωρία. Ή μάλλον βασισμένο σε μία λανθασμένη κατανόησή της. Βλέπετε, στην εξελικτική θεωρία δεν υπάρχει περισσότερο και λιγότερο εξελιγμένος. Κάθε είδος προσαρμόζεται στο εκάστοτε φυσικό του περιβάλλον. Το να έχεις λέπια δεν είναι περισσότερη ή λιγότερη εξέλιξη. Είναι μία γονιδιακή μετάλλαξη που σε βοηθάει να επιβιώσεις στο νερό, όταν αυτό είναι το περιβάλλον σου. Το λευκό δέρμα δεν είναι περισσότερη ή λιγότερη εξέλιξη. Είναι η γονιδιακή μετάλλαξη που ταιριάζει σε περιβάλλοντα στα οποία οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν λιγότερη έκθεση στον ήλιο. Δεν υπάρχουν σε αυτό το πλαίσιο λιγότερο ή περισσότερο εξελιγμένα είδη ή φυλές. Η θεωρία του Δαρβίνου δε μιλάει για επιβίωση του »ισχυρότερου» ή του «καλύτερου», μιλάει για επιβίωση του καλύτερα προσαρμοσμένου (survival of the fittest).

Επιπλέον, το κυνήγι στα ανθρώπινα όντα έχει να κάνει περισσότερο με το πώς είναι οργανωμένες οι κοινωνίες, παρά με κάποιο φυσικό ένστικτο. Δεν υπάρχει κάτι στις γυναίκες που να τις εμποδίζει να κυνηγήσουν. Το κυνήγι βασίζεται σε εργαλεία που εφηύρε ο άνθρωπος και στη συλλογική προσπάθεια, κι όχι στη φυσική δύναμη ή το «ένστικτο». Αν ήταν θέμα φυσικής/σωματικής δύναμης, οι γεροδεμένες γυναίκες θα επιτρεπόταν να κυνηγήσουν στη θέση των πιο αδύναμων αντρών. Οι άντρες κυνηγούσαν όχι επειδή είχαν καλύτερα ή καταλληλότερα ένστικτα, αλλά εξαιτίας του έμφυλου καταμερισμού εργασίας. Ο μύθος του ανθρώπου -ή μάλλον άντρα- κυνηγού με το δολοφονικό ένστικτο δεν είναι παρά μιά θεωρία που αμφισβητείται από τη σύγχρονή ανθρωπολογία.

Επιπλέον, δεν υπάρχει κάτι στο κυνήγι που να το κάνει πιο σημαντικό από τις »γυναικείες» εργασίες. Οι γυναίκες ως τροφοσυλλέκτες ήταν εξίσου σημαντική πηγή τροφής της ομάδας. Η αξιολόγηση του κυνηγιού ως «ανώτερου» από τη γυναικεία εργασία οφείλεται ακριβώς στο γεγονός ότι το επιτελούσαν οι άντρες. Και ό,τι κάνουν οι άντρες θεωρείται πάντα ανώτερο και καλύτερο *εξαιτίας* της πατριαρχίας -και όχι το αντίστροφο, δεν έχουμε δηλαδή πατριαρχία επειδή ό,τι κάνουν οι άντρες είναι καλύτερο και ανώτερο.

Φυσικά, από τότε που οι άνθρωποι έγιναν γεωργοί και κτηνοτρόφοι, η αξία του κυνηγιού σχεδόν εξαφανίστηκε στις περισσότερες ανθρώπινες κοινωνίες. Επομένως, η επίκληση της «εξέλιξης» ενώ το ίδιο το ανθρώπινο περιβάλλον έχει πιά αλλάξει (και ενώ συνεχίζει να αλλάζει), δεν είναι παρά μιά τεράστια ανοησία, μιά δικαιολόγηση της πατριαρχίας στο όνομα κάποιων υποτιθέμενων «ενστίκτων», τα οποία, στα πλαίσια της παρούσας μορφής που έχει πλέον η ανθρώπινη κοινωνία, δεν θα είχαν ούτως η άλλως καμία χρησιμότητα. Δεν είναι το ένστικτο του κυνηγιού που κάνει κάποιον καλύτερο ηγέτη ή πολιτικό, είναι η ικανότητά του να αξιολογεί καταστάσεις με πολλαπλές παραμέτρους και να δρα αναλόγως. Αυτή δεν είναι ικανότητα που χωράει σε ένα γονίδιο -και σίγουρα όχι σε ένα γονίδιο που υπάρχει (και καλά) μόνο στο χρωμόσωμα Y ή στο περίπου 0.3% των γονιδιακών διαφορών των φύλων.

Όλα αυτά σημαίνουν πως η επίκληση της «εξέλιξης» δεν είναι παρά μία δικαιολογία που καλείται να κουκουλώσει την απλή πραγματικότητα: Πως όταν μία ομάδα ανθρώπων καταπιέζει μία άλλη, αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι η ομάδα των καταπιεστών είναι «ανώτερη», όσο κι αν θέλει να το πιστεύει.

~HurrFem Sultan

Πηγές:

Click to access sussman.pdf

https://harpers.org/arch…/…/06/shooting-down-man-the-hunter/
http://genetics.thetech.org/ask/ask38

Advertisement

Τα Καλά Παιδιά™ της Cosmote

το καλό το παλικάρι

Στην κατηγορία «Σεξισμός στη Διαφήμιση» βλέπουμε πώς η Cosmote χρησιμοποιεί ένα σεξιστικό στερεότυπο για να φανεί cool και edgy. Η ιδέα του «friendzone» όπως παρουσιάζεται εδώ αποκαλύπτει σε όλο του το μεγαλείο το male entitlement που κάνει τους άντρες να πιστεύουν ότι η ζωή τους χρωστάει μία γκόμενα επειδή κάνουν το minimum -ξέρουν να μιλάνε, να φέρονται και έχουν χιούμορ, αν και για το τελευταίο αμφιβάλουμε αν αναλογιστούμε το επίπεδο χιούμορ που έχει ο διαφημιστής.

Η εικόνα που συνοδεύει τη διαφήμιση, δήθεν χιουμοριστική, μας καλεί να συμπάσχουμε με το καημένο το παλικάρι που προσπαθεί να εκφράσει την επιθυμία του για την γυναίκα με ένα ανεπιθύμητο φιλί ενώ εκείνη δείχνει ξεκάθαρα την αποστροφή της. Το ότι η ξεκάθαρη απόρριψη βέβαια ονοματίζεται εδώ «Friendzone» κάνει σαφές τι είναι ακριβώς αυτό που πραγματικά ενοχλεί τους άντρες που επικαλούνται τον όρο -και όχι, δεν έχει να κάνει με το «σε βλέπω φιλικά» έχει να κάνει με το «δε σε γουστάρω». Η απόρριψη είναι αυτή που ενοχλεί, η απόρριψη που νιώθουν ότι δεν αξίζουν γιατί είναι Καλά Παιδιά™ και έχουν χαρακτηριστικά που εμείς οφείλαμε να ανταμείψουμε με σεξ ή σχέση. Ακόμα και οι υποστηρικτές της άποψης «μα και οι γυναίκες μπαίνουν στο friendzone» θα απογοητευθούν καθώς η διαφήμιση είναι σαφές πως θεωρεί πως μόνο οι άντρες μπαίνουν σε αυτό το μυθικό Friendzone.

Aς ελπίσουμε η Cosmote να μη δώσει δωρεάν χρόνο ομιλίας σε όλα τα αυτοαποκαλούμενα Καλά Παιδιά™ για να μπορούν να μας πρήζουν προσπαθώντας να μας αποδείξουν πόσο χιούμορ έχουν και πόσο πολύ ξέρουν να φέρονται.

~HurrFem Sultan

Διεθνής Ημέρα Πατροναρίσματος Γυναικών

women-are-superior

 

H σημερινή μέρα, έχοντας άρρητα αναγορευθεί Διεθνής Μέρα Πατροναρίσματος των Γυναικών, προσφέρει ιδιαιτέρως γόνιμο έδαφος για τέτοιου είδους χαριτωμένα τσιτάτα που δήθεν εξαίρουν τις γυναίκες ενώ δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να τις χειραγωγούν. «Οι γυναίκες είναι χαζές που προσποιούνται ότι είναι ίσες με τους άντρες όταν στην πραγματικότητα είναι πολύ ανώτερες και πάντα ήταν» είπε κάποτε ένας άντρας κι εμείς αναμένεται να χασκογελάσουμε κάτι δεκαετίες μετά γιατί όντως, σαν την γυναικεία εξυπνάδα δεν έχει, amiriteladies? Τι τους θέλουμε τους φεμινισμούς και τις ιστορίες μωρέ, αφού ήμασταν ανέκαθεν εξυπνότερες και αφήνουμε τους άντρες να πιστεύουν το αντίθετο και να κάνουν όλη τη δουλειά -αν δεν είναι αυτό εξυπνάδα τότε τι είναι?

Ο συγγραφέας βέβαια διευκρίνισε λίγο καλύτερα τι εννοεί με την υποτιθέμενη «ανωτερότητα». Είναι να εξυπηρετεί τα αντρικά συμφέροντα προσφέροντας πολλαπλάσια από όσα της δίνονται ως μάνα, νοικοκυρά και σύζυγος που καλύπτει τις συναισθηματικές ανάγκες του άντρα της κάνοντας όλο το emotional labor. Η πατριαρχία ήταν ανέκαθεν καλή στο να μας παινεύει γι αυτή μας την χρησιμότητα στους άντρες με αυτόν τον συγκαταβατικό καλοπροαίρετο σεξισμό που μας κάνει να νιώθουμε οτι μας εκτιμούν ενώ στην πραγματικότητα απλά μας δείχνουν τη θέση μας.

~HurrFem Sultan

 

 

Το Πατρονάρισμα των Γυναικών που «Καταφέρνουν τα Πάντα»

02_-_Womens-Day-Planet-Fitness.jpg

H Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας όχι μόνο αποστερήθηκε όλο της το επαναστατικό και ανατρεπτικό της περιεχόμενο και μετατράπηκε σε μια «γιορτή», αλλά έγινε και μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για πατρονάρισμα υπενθυμίζοντάς μας ποια είναι τα καθήκοντά μας. Αυτό όμως δεν γίνεται σε μορφή επιταγής, γίνεται σε μορφή κομπλιμέντου ότι τάχα καταφέρνουμε τα πάντα, την ίδια ώρα που φροντίζουν να μας κάνουν μία λίστα με αυτά τα «πάντα», με όλα τα πρότυπα θηλυκότητας στα οποία οφείλουμε να συμμορφωθούμε: εργαζόμενη, μητέρα, νοικοκυρά και φυσικά σεξουαλικό αντικείμενο, καθώς οφείλουμε εκτός από αυτά να βρίσκουμε χρόνο και για το γυμναστήριο και για την φροντίδα της εμφάνισής μας. Μην ανησυχείτε όμως, η πατριαρχία θα φροντίσει να μας ανταμείψει, με τι άλλο, με την αντρική ευγνωμοσύνη. Κι αν νομίζετε ότι είστε χαμένες από όλο αυτό το πατριαρχικό παιχνίδι, πάρτε μία έκπτωση για να έχουν να λένε μετά και οι μισογύνηδες για τον «αντίστροφο σεξισμό» που βιώνουν γιατί κανείς δεν τους στέλνει κουπόνια προσφορών την παγκόσμια ημέρα του Άντρα -ποιος τη θυμάται άλλωστε αυτή τη μέρα στον μητριαρχικό κόσμο που ζούνε?

~Hürrfem Sultan

H Σαββατιάτικη Ρουτίνα του Μέσου Φοιτητή που Γράφει στο Φιλοσοφικό Απόρρητο

σαββατιάτικη ρουτίνα

Η Σαββατιάτικη ρουτίνα του μέσου Έλληνα φοιτητή που γράφει στο φιλοσοφικό απόρρητο:

Ξεκινάει από το πρωί. Ανόγει το facebook, Κοιτάει το άδειο inbox του. Καμία δεν του έχει απαντήσει. «Καρχιες! Το παίζετε και δυσκολες» σκέφτεται. Σκρολάρει μέχρι που νυχτώνει. Φωτογραφίες γυναικών που ήλπιζε να του δώσουν σημασία αλλά αγνοούν την ύπαρξή του διαδέχονται η μία την άλλη. Καρδουλώνει δίχως αύριο ενώ σκέφτεται από μέσα του «σιγά τη γκόμενα, σα σαύρα θα είναι χωρίς make up». Χαζεύει φωτογραφίες σαββατιάτικης εξόδου της ξαδέρφης του. Κάνει add ολες τις ταγκαρισμένες φίλες της. Οι μισές πατάνε spam.

Ετοιμάζεται να βγει για ποτό με τους κλαρινογαμπρούς φίλους του. Σε κανένα Lohan η κανένα Socialista αν δεν φάνε πόρτα. Αν φάνε θα κατηγορούν όλο το βράδυ τον σεξισμό που βιώνει ο άντρας στην σημερινή κοινωνία όπου όλα είναι εύκολα για τις γκόμενες με βυζιά. Αν μπουν θα περάσουν το βράδυ προσπαθώντας απελπισμένα να κάνουν καμία από αυτές τις γκόμενες να τους προσέξουν αλλά αυτές θα αποφεύγουν το βλέμμα τους κοιτώντας το κινητό τους. «Τις κακομοίρες, χάλια περνάνε» θα ψιθυρίζει με τους φίλους του βλέποντας τις να προσπαθούν να δώσουν νόημα στις μίζερες και άδειες ζωές που σίγουρα θα ζούνε χωρίς άντρες.

Πίνουν το τρίτο ουίσκι τους σαν σωστοί άντρες και σκέφτονται ότι αυτοί τουλάχιστον έχουν λεφτά και αμάξι να γυρίσουν σπίτι σε αντίθεση με όλες αυτές τις ξινομούνες που δεν γυρνάνε να τους κοιτάξου και θα αναγκαστούν να γυρίσουν μέσα στο κρύο. Φεύγουν απο το κλαμπ στις 3, όταν και η τελευταία κοριτσοπαρέα γύρω από το τραπέζι τους έχει απορρίψει λέγοντάς τους «σορυ, έχω βγει με τις φίλες μου». «Πφφ, σιγα τις φίλες», σκέφτεται, «σίγουρα θα μαλλιοτραβιούνται για τον ίδιο γκόμενο και θα μαχαιρώνονται πισώπλατα, δεν υπάρχει γυναικεία φιλία». Η σκέψη αυτή τον γεμίζει δύναμη. Σίγουρα κάποια στιγμή, όταν μια τέτοια παρέα τα σπάσει θα αναγκαστούν να στραφούν σε αυτον αλλά τότε αυτός θα τις απορρίψει όπως τον απορρίπουν κι αυτές τόσα χρονια.

Σταματάει στο φανάρι. Χαζεύει στο instagram. «Kala pairasame apopse vlepw e? Tin alli fora na kanonisoumai mazi na eine kalitera» στέλνει σε μία τυπισσα που μία φορά του πάτησε like και από τότε της στελνει ασταμάτητα χωρίς να έχει λάβει ποτέ απάντηση αλλά χωρίς αυτό να αφήνει να τον πτοεί. Ούτε τώρα παιρνει απάντηση. Επιστρέφει σπιτι του. «Μου λείπεις» στέλνει στην πρώην του την οποία χώρισε γιατί νόμιζε ότι χαραμιζόταν μαζί της με ολες αυτές τις υπεργκόμενες που κυκλοφορούν στο instagram. Το μήνυμα μένει αδιάβαστο μέχρι το πρωι όπου και τον παίρνει ο ύπνος πάνω από το κινητό, την ώρα που γραφει εξομολόγηση στο φοιτητικό απόρρητο για το πόσο μίζερη και κενή νοήματος είναι η ζωή της μέσης Ελληνίδας φοιτήτριας.

~HurrFem Sultan