Kαι επιστρέφουμε στο αιώνιο ερώτημα: είναι όντως οι αντιφεμινιστές τόσο ηλίθιοι, ή το παίζουν? Γιατί βλέπω πως η κριτική προς τον φεμινισμό προέρχεται από άτομα που αδυνατούν να κατανοήσουν ακόμα και τους πιο απλές και βασικές έννοιες, όπως βλέπουμε συχνά με την κουλτούρα του βιασμού.

Για να το διευκρινίσουμε: ο Θέμος ΔΕΝ μίλησε για «κουλτούρα του βιασμού». Ο Θέμος μίλησε για DNA. To DNA είναι το ακριβώς αντίθετο της κουλτούρας. Ο Θέμος μίλησε ακόμα για «σεξουαλικά πεινασμένους», διαιωνίζοντας έτσι ο ίδιος έναν μύθο της κουλτούρας του βιασμού που θέλει το βιασμό να οφείλεται σε κάποιου είδους κοινωνικά κατασκευασμένη «σεξουαλική πείνα». Κουλτούρα του βιασμού αντίθετα σημαίνει πως η σεξουαλική βία κατά των γυναικών, όπως και οι υπόλοιπες μορφές έμφυλης βίας, οφείλεται στις ίδιες τις πατριαρχικές δομές και όχι στις υποτιθέμενες φυσικές ορμές των αντρών. Ο Θέμος απλά χρησιμοποίησε την απειλή του βιασμού για να δικαιολογήσει τις δικές του θέσεις όπως είδαμε πρόσφατα πως κάνουν και άλλοι ρατσιστές. Η κουλτούρα του βιασμού άλλωστε θέλει τον βιασμό να αποδίδεται πάντα στους Άλλους (τους μετανάστες, τους μουσουλμάνους, τους «ψυχοπαθείς») και ποτέ στους «δικούς μας» άντρες.