Τώρα που πλεον οι γυναίκες παγκοσμίως τα πηγαίνουν καλύτερα απο τους άντρες στο σχολείο και σχεδόν σε όλους τους ακαδημαϊκούς τομείς, η μόνη παρηγορια των μισογυνικών σκουπιδιών είναι να επαναλαμβάνουν σαν μάντρα ότι εμείς παραμένουμε «τσούλες», πως ό,τι και να καταφέρνουμε τα επιτευγματά μας σβήνονται μέσα από τη διαδικασία του σεξ μέσω της οποίας ο άντρας κυριαρχεί επί των γυναικών. Για αιώνες μπορούσαν να βασίζουν την αίσθηση της ανωτερότητας τους στο γεγονός οτι οι άντρες ήταν αυτοί που κατείχαν την (ακαδημαική) γνώση -αγνοώντας βολικά οτι αυτό τους το εξασφάλιζε ο αποκλεισμός των γυναικών από την εκπαίδευση. Η εμμονή που παρατηρούμε με το slut shaming οφείλεται στο ότι όσο νιώθουν οτι χάνουν την ανωτερότητά τους αυτή αλλά και εξουσία πάνω μας μέσω του οικονομικού ελέγχου, τόσο προσπαθούν να την διεκδικήσουν με τον έλεγχο της σεξουαλικότητάς μας -και μέσω αυτής, των σωμάτων μας- μέσω πολιτισμικών κατασκευών.

Το είδος αυτό των αναρτήσεων περί φοιτητριών πληθαίνει κάθε χρόνο όταν αρχίζουν σιγά σιγά να βγαίνουν τα αποτελέσματα των πανελληνίων και διάφορα μισογυνικά απόβλητα προσπαθούν να διαχειριστούν το «τραυματικό» γεγονός οτι οι συμμαθήτριές τους τα πήγαιν καλύτερα από τους ίδιους και οτι για άλλη μια χρονιά αυτές θα κατακλύσουν τα πανεπιστήμια αντί να κάτσουν στις κουζίνες τους.