Fun fact: Ο φεμινισμός ως κίνημα δημιουργήθηκε ακριβώς επειδή οι γυναίκες κάποια στιγμή συνειδητοποίησαν οτι μπορούν και χωρίς άντρες. Ή μάλλον για την ακρίβεια επειδή ήθελαν να ξεφορτωθούν από τις ζωές τους το είδος αυτό άντρα που παράγει η πατριαρχία. Γι αυτό και από τα γνωστότερα φεμινιστικά «ρητά» είναι «γυναίκα χωρίς άντρα, ψάρι χωρίς ποδήλατο».

Αντιθέτως ήταν οι άντρες αυτοί που έχτιζαν τις κοινωνίες επί χιλιετίες έτσι ώστε οι γυναίκες να είναι οικονομικά εξαρτημένες απο αυτούς. Το ότι οι γυναίκες δεν μπορούσαν να επιβιώσουν χωρίς άντρα οφείλεται στην ίδια την πατριαρχία που φρόντισε η επιβιωσή τους να εξαρτάται από έναν άντρα προστάτη -είτε ως πατέρα είτε ως σύζυγο.

Και τώρα που αρχίζει να αλλάζει αυτό -μετά απο αγώνες των ίδιων των γυνακών- μαντέψτε ποιος ζοριζεται. Μαντέψτε ποιος κάθεται και κλαίγεται που οι γυναίκες δεν τους δίνουν πια σημασία, που δεν απαντάνε στα μηνύματά τους, που δεν είναι πια «σοβαρες» και δε θελουν πλέον να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά. Μάντεψε ποιοι δημιουργησαν ένα ολόκληρο κίνημα βασισμένο στην ιδέα οτι οι γυναίκες τους χρωστάνε σεξ, χρόνο, προσοχή και κλαψουρίζουν όλη μέρα για τις χυλόπιτες που τρώνε. Spoiler alert: όχι οι φεμινίστριες.

Αν οι φεμινίστριες δεν μπορούσαν χωρίς άντρα θα παρέμεναν κι αυτές παραδοσιακές. Αυτό που οι φεμινίστριες διεκδικούν δεν είναι οι άντρες να ασχολούνται περισσότερο μαζί μας, αλλά μάλλον λιγότερο -να σταματήσουν να μας κακοποιούν, να μας παρενοχλούν, να μας αντικειμενοποιούν και να προσπαθουν να ελέχουν τις ζωές μας. Είναι οι άντρες αυτοι που δημιουργούν κινήματα όπως οι incels και προβαίνουν σε δολοφονικές επιθεσεις διεκδικόντας περισσότερο έλεγχο πάνω στις γυναίκες.

Αυτό δε σημαίνει φυσικά ότι ειναι οι άντρες που δεν μπορούν χωρίς γυναίκα. Σημαίνει περισσότερο ότι πολλοί άντρες δε μπορούν χωρίς κάποια πάνω στην οποία μπορούν να ασκούν εξουσία. Οτι δε μπορούν χωρίς κάποια να τους καθαρίζει, να τους πλένει, να τους ικανοποιεί τις σεξουαλικές ανάγκες χωρίς αυτοί να ενδιαφέρονται για τις δικές της, να τους γεννά παιδιά τα οποία θα μεγαλώνει η ίδια αλλά θα έχουν το όνομα τους.

Είναι οι «παραδοσιακοί» άντρες που δε μπορούν χωρίς την γυναίκα που τους υποσχέθηκε η πατριαρχία. Οι γυναίκες μια χαρά μπορουν να τα καταφέρουν και χωρίς αυτούς. Μόνο που τώρα, με την άνοδο του φεμινισμού παγκοσμίως, δεν υπάρχουν αρκετές «παραδοσιακές» γυναίκες για όλους. Άρα μάλλον οι άντρες θα πρέπει να αρχίζουν να προσαρμόζονται