Άλλη μια γυναίκα δολοφονείται από έναν άντρα, άλλη μια φορά που τα Media το παρουσιάζουν ως μια ρομαντική ιστορία αγάπης και το κοινό απο κάτω ξεπλένει ξεδιάντροπα τον δολοφόνο.
Για να τη σκότωσε κάτι θα του έκανε. Το επιχείρημα έχει όντως μια αποτελεσματική απλότητα -δεν χρειάζεται να ξέρουμε τι του έκανε, μπορούμε απλά να φανταστούμε οτι η σοβαρότητα όσων του έκανε ήταν ανάλογη της σοβαρότητας της τιμωρίας της -της κακοποίησης, του βιασμού, της δολοφονίας της γυναίκας που την υπέστη.
Και για να μπορούμε να τα φανταστούμε όλα αυτά έχουμε μια πλούσια πατριαρχική παράδοση που δημιούργησαν οι ίδιοι οι άντρες δαιμονοποιώντας την γυναίκα και κατηγορώντας την για τα δικά τους εγκλήματα και τις δικές τους αδυναμίες. Στη θρησκεία, στη μυθολογία, στην ποπ κουλτούρα οι γυναίκα φταίει για την έκπτωση απο τον Παραδεισο, τον Τρωικό πόλεμο, ολα τα δεινά της ανθρωπότητας και φυσικά για τους βιασμούς και τις «αρπαγές» τους -αυτές τους προκάλεσαν κι αυτούς με την ομορφιά τους, ή μάλλον συμβολικά με το «μ@@νί τους, γιατι η μοναδική εξουσία που μας αναγνωρίζουν οι άντρες είναι οι ίδιοι να θέλουν να μας πηδήξουν.
Οι άντρες, έχοντας την εξουσία για χιλιάδες χρονια, δημιούργησαν έναν ολόκληρο πολιτισμό για να μπορεί τώρα ο τελευταίος μισογύνης να γράφει το σχόλιό του κάνοντας πλάτη στον επόμενο δολοφόνο που θα αδυνατεί να πιστέψει οτι οι γυναίκες δεν είναι αντικείμενα που οφείλεις να κατέχεις αλλά αυτονομα όντα που μπορούν να πάρουν την απόφαση να μην ειναι μαζί σου.
Ναι, Είσαι Μισογύνης 