Έχουμε εξετάσει πολλές φορές σε αυτή τη σελίδα το πώς τα έντυπα και τα sites που απευθύνονται στις γυναικες τους καλλιεργούν χαμηλη αυτοπεποίθηση και αντιμετωπίζουν τις σχέσεις ως κάτι που αυτές θα πρέπει να διατηρήσουν πάση θυσία νιώθοντας ευγνωμοσύνη και ένα συνεχές άγχος μήπως χάσουν το κελεπούρι. Αξίζει να δούμε και πώς ένα «αντρικό» site παρουσιάζει τις ετεροφυλίφιλες σχέσεις για να έχουμε μια πλήρη εικόνα.
Το άρθρο αυτό βρίσκεται σε ένα site που έχει ως λογότυπο ένα μπουκάλι ουίσκι και υπίτιτλο «Lifestyle for the Every Day Man», δηλαδή όχι απλά αντρικό αλλά σκέτο με πάγο αντρικό! Το άρθρο αυτό υπόσχεται να σου πει για την συγκατοίκηση με γυναικα όσα δεν τολμάει κανείς, κάθε στοιχείο της λίστας όμως είναι αυτό που κάθε ρομαντική κομεντί και κάθε boomer θείος σε οικογενειακό τραπέζι σου έχουν ήδη πει.
Η εισαγωγή ειναι ενδεικτική: η συγκατοίκηση είναι κάτι για το οποίο η γυναικα πιέζει και ο άντρας απλά αποδέχεται ως αθώο θύμα της πλεκτάνης που του έστησε, ανίκανος να αντισταθεί στην πίεση. Η γυναίκα με λίγα λόγια τον «τυλίγει» γιατι φυσικά ποτέ ένας άντρας δε θα ήθελε οικειοθελώς να χάσει την ελευθερία -την δική του και των ραφιών του. Ήδη η εικόνα που παρουσιάζει είναι αυτή του απρόθυμου άντρα που τον «σέρνει» μια γυναικα με το ζόρι, εικόνα που ενσαρκώνεται στο απεικονιζόμενο ζευγάρι Chandler-Janice, με την Janice στον ρόλο της ενοχλητικής, καταπιεστικής γκόμενας και τον Chandler στον ρόλο του καημένου που αποτυγχάνει συνεχώς να την χωρίσει.
Η λίστα περιλαμβάνει all-time-classic σεξιστικά κλισέ όπως η καταπιεστική μέγαιρα που δε σε αφήνει να δείς τους φίλους σου (ούτε καν να τους καλέσεις σπιτι όταν λείπει!), η ακατανόητη, μυστηριώδης γυναίκα που ποτέ δε θα καταλάβεις απόλυτα (πχ γιατί χρησιμοποιεί τόσα πολλά μαχαίρια όταν μαγειρεύει ή γιατί αγοράζει βιβλία που δε θα διαβάσει ποτέ) και που το άρθρο σε συμβουλεύει ποτε μα ποτέ να μη ρωτήσεις το λόγο (η υγιής επικοιωνία δεν είναι για τους πραγματικούς άντρες προφανώς), το σεξ που μειώνεται γιατι αυτή έχει περίοδο 8 μέρες το μήνα (δλδ πριν την συγκατοίκηση πόσες είχε;) και επειδη σου αποσπά την προσοχή με σειρές για να ξεχνάς το σεξ (είναι ολα μέρος σχεδίου) και φυσικά η γυναικα που μετατρέπεται στην μάνα της κάνοντάς σου συνεχώς παρατηρήσεις για την καθαριότητα. Το άρθρο συγκεκριμένα λέει:
«Αρχίζει να σου φωνάζει που παράτησες τις κάλτσες σου και τα ρούχα σου, κάτι που πριν δεν παρατηρούσε γιατί κάνατε σεξ σαν τα κουνέλια. Σε περιμένει έξω μπάνιο με την σφουγγαρίστρα, γιατί εσύ προφανώς έχεις κάνει ντους και έχεις γεμίσει παντού νερά, ενώ μετράει τις τρίχες που άφησες στον νιπτήρα μετά το ξύρισμα, για να σου κάνει παρατήρηση. Κάπώς έτσι ξεκινάνε οι καβγάδες σας, και σου λέει ότι δεν είναι η δούλα σου, ενώ εσύ της λες ότι έχει γίνει ίδια με την μάνα της!».
Η παραπάνω λίστα δεν είναι απλά μια απαρίθμηση σεξιστικών στερεοτύπων αλλά ο τρόπος που η πατριαρχία πλασάρει τις σχέσεις αντρών-γυναικών ως έναν πόλεμο, ως μια συνεχή μάχη αντιθέτων ή σε κάθε περίπτωση δύο εντελώς διαφορετικών πλασμάτων, με τους άντρες να πρέπει να ανέχονται τις παραξενιές και τα αφρόλουτρα των γυναικών. Ταυτόχρονα η σχέση είναι πάνω απ όλα κάτι που ο άντρας παραχωρεί υποκύπτοντας στην πίεση της γυναικας -και στην ανάγκη του για σεξ -κάτι που αποτελεί τον κύριο λόγο που δέχεται ένας άντρας την συγκατοίκηση όπως αναφέρεται και στο κείμενο. Είναι κάτι που αναμένεται κυρίως να θέλουν οι γυναικες παρόλο που όπως φαίνεται και από το ίδιο το κείμενο οι άντρες κερδίζουν την άμισθη οικιακή εργασία που έκανε γι αυτούς πριν η μητέρα τους.
Το αρχέτυπο της γυναικας που παραπονιέται στον άντρα για την ακαταστασία και την βρομιά του ουσιαστικά αποκρύπτει το γεγονός οτι είναι η γυναικα που πάντα αναλαμβάνει την καθαριότητα και την διατήρηση της τάξης του σπιτιού και μαζί τον άχαρο ρόλο των παρατηρήσεων. Οι άντρες μαθαίνουν να βλέπουν τις γυναικες ως καποια που μόνιμα κάνει παρατηρήσεις γιατι από το πατρικό τους σπίτι όπου τον ρόλο αυτό τον έχει η μητέρα μεταβαίνουν γρήγορα στο δικό τους που τον έχει η σύντροφός τους. Αντί όμως να αναγνωρίσουν τον κόπο που αυτές καταβάλουν, μαθαίνουν να τις βλέπουν ως τις ενοχλητικές που δεν μαζεύουν αθόρυβα τις τρίχες από το μπάνιο που καθάρισαν.
Αν μη τι αλλο, τα αντρικά και τα γυναικεία περιοδικά έχουν κάτι κοινό: την πατριαρχική ιδέα οτι η γυναίκα είναι αυτή που θα πρέπει να καταβάλει την οικιακή και συναισθηματική εργασία για να «κρατήσει» έναν άντρα ενώ αυτός αποδέχεται απρόθυμα την σχέση η οποία του στερεί την ελευθερία του. Ας μην ξεχνάμε μαζί με τα παραπάνω ότι η παρουσίαση των γυναικών ως μια συνεχή πηγή καταπίεσης, ενόχλησης και γκρίνιας καταλήγει να δικαιολογεί και την λεκτική ή και σωματική βία εναντίον τους αφού δεν χρειάζεται να ειπωθεί κάτι συγκεκριμένο κάθε φορά που γινόμαστε μάρτυρες τέτοιων περιπτ΄σεων. Την δουλειά την έχουν ήδη κάνει κάτι τέτοια «χιουμοριστικά» άρθρα.
Ναι, Είσαι Μισογύνης 