Εσείς έχετε την ανάγκη ενός άντρα ή είστε τίποτα λεσβίες;

Βλέπουμε για άλλη μια φορά πώς η γυναίκα κατασκευάζεται ως εγγενώς μη αυτόνομη εκτός αν είναι λεσβία. Η ετεροφυλόφιλη γυναίκα δεν είναι αυτή που απλά ελκύεται από τους άντρες, είναι αυτή που τους έχει ΑΝΑΓΚΗ. Περιέργως δεν ακούμε ποτέ οτι χαρακτηριστικό του ετεροφυλόφιλου άντρα είναι να έχει την ανάγκη μιας γυναίκας -εκτός φυσικά αν μιλάμε για σεξ ή κανένα ξεσκόνισμα, δηλαδή αυτά που έχει μια γυναικα να του προσφέρει μονομερώς, καθώς και το σεξ στην πατριαρχία δεν είναι μια αμοιβαία ανταλλαγή.

Κοιτάχτε να δείτε, ζούμε σε μια κοινωνία, όλοι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον κατά μια έννοια. Και οι λεσβίες μπορεί να χρειάζονται την παρέα των στρείτ ή γκεί ανδρών και οι άντρες να έχουν ανάγκη την φιλία άλλων στρέιτ ανδρών ή των λεσβιών. Είναι όμως προβληματικό να ακούμε συνεχώς (όπως και στο προχθεσινό ποστ) ότι είναι οι γυναίκες που χρειάζονται τους άντρες εκτός αν είναι λεσβίες γιατί υπονοείται οτι η θηλυκότητα πάει πακέτο με την απουσία αυτονομίας.

Ο σεξουαλικός προσανατολισμός έχει σχέση με το σεξ, μπορεί να μας αρέσουν οι άντρες για σεξ ή ερωτικές σχέσεις και ταυτόχρονα να μην είμαστε διατεθειμένες να υποστούμε τις σεξιστικές μαλακίες και το male entitlement κάποιων εξ’ αυτών -κανείς δεν πέθανε χωρίς σεξ άλλωστε, ενώ αντιθέτως πολλές πέθαναν από την έμφυλη βία. Κατά μία έννοια λοιπόν όχι δεν έχουμε την ανάγκη των αντρών, ειδικά αυτών που που παρερμηνεύουν την ανεξαρτησία μας. Η πατρίαρχία είναι αυτή που φρόντισε να μας στερήσει την ανεξαρτησία μας για να έχουμε ανάγκη τους άντρες για την επιβίωσή μας. Όσο η κατάσταση αντιστρέφεται τόσο η ανάγκη εκείνη εξαφανίζεται. Θα ήταν ωραία όμως να τα βρίσκαμε σε μία ισότιμη βάση, αν μη τι άλλο σαν άνθρωποι, έτσι, για να κάνουμε τη ζωή μας ομορφότερη, όχι από «ανάγκη».