Για άλλη μια φορά το victim blaming αποπροσανατολίζει την συζήτηση η οποία θα έπρεπε να επικεντρώνεται γύρω από το ζήτημα της έμφυλης βίας. Αντ’αυτού, περιστρέφεται γύρω από τις επιλογές των γυναικών που προφανώς τους ψαχνουν επιμελώς και τους βρίσκουν τέτοιους γκόμενους γιατί είτε κατα βάθος γουστάρουν την κακοποίηση είτε είναι ηλίθιες -και άρα μάλλον την αξίζουν. Αν η κοπέλα καθόταν μαζί του σε μία κακοποιητική σχέση, όλοι θα αναρωτιόνταν «μα γιατί δε φεύγει», τώρα που έφυγε και την σκότωσε γι αυτό, αναρωτιούνται «μα πού τον βρήκε». Δεν τους πιάνουμε πουθενά, όση βία και να αντιμετωπίζουν, η κοινωνία θα αναρωτιέται  πάντα τι έκαναν ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ λάθος.

Οι γυναίκες μπορεί να κάνουν σχέσεις με βίαιους και κακοποιητικούς άντρες γιατί η πατριαρχική κοινωνία τους έχει μάθει πως τέτοια συμπεριφορά μπορεί να είναι ένδειξη αγάπης -έστω παθολογικής- ή εν πάση περιπτώσει κομμάτι της αντρικής φύσης που πρέπει να ανεχτούν. Το πραγματικό ερώτημα όμως είναι γιατί υπάρχουν τόσοι βίαιοι και κακοποιητικοί άντρες που ξυλοκοπούν και δολοφονούν τις γυναίκες όταν αυτές δεν υποτάσσονται ή όταν τους απορρίψουν με κάποιο τρόπο. Όχι, δεν είναι όλοι οι άντρες, δεν είναι καν οι περισσότεροι. Είναι όμως πολλοί και τους βλέπουμε στις ειδήσεις μόνο όταν είναι πολύ αργά. Και καθώς ως φεμινίστριες ΔΕΝ πιστεύουμε πως οι άντρες είναι εκ φύσεως πιο βίαιοι ή γενικότερα πιο ελαττωματικοί από τις γυναίκες, θεωρούμε πως το φαινομενο αυτό έχει κάτι να κάνει με την πατριαρχία και το male entitlement που τους εμφυσά, κάνοντάς τους να βλέπουν τις γυναίκες ως αντικείμενα πάνω στα οποία έχουν δικαιώματα.
Ας επικεντρωθεί λοιπόν για μια φορά η συζήτηση γύρω από αυτό.

βλ. επίσης: Why Men Kill Women Is Not a Mystery http://www.slate.com/blogs/xx_factor/2015/08/10/eight_people_dead_in_houston_domestic_homicide_it_s_a_tragedy_but_not_a.html

~Hürrfem Sultan