«Αναγνωρίζω ότι οι γυναίκες ζουν σε ένα γενικό κλίμα υποτίμησης όπου κρίνονται βάσει οπισθοδρομικών αντιλήψεων, παρολαυτά δεν είμαι φεμινίστρια γιατί έχω την ψευδαίσθηση ότι μπορώ να υπερβώ αυτή την κουλτούρα μονη μου και αδυνατώ να αντιληφθώ οτι το γεγονός πως μπορώ και διαβάζω Economist οφείλεται στο γυναικείο κίνημα »

Εδώ βλέπουμε άλλη μια περίπτωση «δυναμικής αντιφεμινίστριας»* που θεωρεί πως επειδή μεγάλωσε σε προοδευτική οικογένεια μπορεί να αγνοήσει την υπόλοιπη κοινωνία που δεν είναι και τόσο προοδευτική παρόλο που η τελευταία την ενοχλεί αρκετά για να αφιερώσει ένα στατους γι αυτό. Οι δυναμικές αντιφεμινίστριες σαν την συγκεκριμένη, εμποτισμένες από τις νεοφιλελεύθερες πεποιθήσεις, έχουν την αυταπάτη ότι δεν χρειάζονται φεμινισμό γιατί μπορούν ατομικά να ξεπεράσουν ένα πρόβλημα που είναι συλλογικό και αφορά όλες τις γυναίκες. Οι δυναμικές αντιφεμινίστριες συνήθως δεν παραλείπουν να τονίσουν ότι οι γυναίκες ανήκουν ΚΑΙ στο μπουντουάρ, ότι απολαμβάνουν τον γυναικείο ρόλο τους και πως εν πάση περιπτώση θα το φορέσουν και το κραγιονάκι τους στο φινάλε αφού «αισθητικά είμαστε διαφορετικοί». Γιατι καλό το Economist κορίτσια αλλά να μην τρομάξουμε και τους άντρες και μείνουμε και στο ράφι στο τέλος.

Καμία εντύπωση δεν προξενεί το γεγονός πως οι αντιφεμινιστριες αναπαράγουν γελοία κλισέ για τις φεμινίστριες και τον φεμινισμό τα οποια δείχνουν ότι δεν έχουν ανοίξει βιβλίο σχετικά με το θέμα -ήταν απασχολημένες να διαβάζουν τον Economist.

*https://naieisaimisogynis.com/…/27/i-dynamiki-antifeminist…/