Δίχως μπότοξ, δίχως σιλκόνη, δίχως, διχως εξτένσιον, δίχως iphone. Επίσης δίχως δικαιωμα ψήφου, δίχως πλυντήριο, δίχως δικαίωμα διαζυγίου χωρίς να την κράξει όλο το χωριό, δίχως αυτοδιάθεση του σώματός της, δίχως πρόσβαση σε έκτρωση και αντισύλληψη, δίχως δικά της λεφτά, δίχως δουλειά και δικαίωμα επαγγελματικής εξέλιξης, δίχως βασική εκπαίδευση, ακαδημαική μόρφωση και συχνά χωρις καν δυνατότητα ανάγνωσης. Δίχως δική της θέση στην κοινωνία, ξεχωριστή από αυτή του άντρα και του πατέρα της, δίχως κανέναν σεβασμό στο πρόσωπό τους αν δεν τους υπακούν, δίχως καμία δυνατότητα να αναζητήσουν μια διαφορετική ζωή και να αναπτύξουν την προσωπικότητά τους.
Κι όμως, αυτό ειναι το πρότυπο γυναίκας που μας πλασάρουν τώρα ορισμένοι μισογύνηδες, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι αυτές ήταν πραγματικά ευτυχισμένες. Λες και δεν έχουμε δει εμείς γιαγιάδες να υποφέρουν στα χέρια των κακοποιητικών παππούδων, λες και δεν έχουμε δει τη βία, ψυχολογική και σωματική, που τους ασκούσαν η οικογένεια και ο άντρας τους, λες και δεν έχουμε δει πώς έσπαγε η μέση τους να κάνουν τις δουλείες του σπιτού χωρίς ηλεκτρικές συσκευές -κατι που εδώ ο Βασίλης μας παρουσιάζει ως ευλογία- λες και δεν μας έχουν πιάσει παράμερα γιαγιαδες να μας πουν να έχουμε πάντα έναν δικό μας λογαριασμό στην τράπεζα που να μην τον ξέρει ο άνταρς μας για να μπορούμε να χωρίσουμε αν θελουμε. Λες και στο φινάλε δε θα μπορούμε αν θέλαμε να βρούμε ένα σεξιστικό μπαζο σαν αυτούς που τα γράφουν αυτά, να παντρευτούμε παρθένες από τα 19 και να μείνουμε μαζι τους για πάντα υπηρετώντας τον όπως η γιαγια στην φωτογραφία. Κάποιος λόγος μάλλον θα υπάρχει που οι γυναίκες πάλεψαν για κάτι παραπάνω; Ή ήταν απλά η σιωνιστική συνωμοσία του φεμινισμού που τις παρέσυρε, γιατί οι ίδιες είναι χαζές και δεν ξέρουν το καλό τους;
Ο Συντηρητισμός είναι σχεδόν εξ ορισμού η εξιδανίκευση και η νοσταλγία του παρελθόντος, ενός παρελθόντος σκληρου και άδικου για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Συντηρητισμός είναι να δοξάζεις ένα παρελθόν, δήθενα άσπιλο και αγνό, δαιμονοποιώντας ακόμα και την εσπρεσιέρα. Και mansplaining είναι εξ ορισμού ένας άντρας να προσπαθει να μας πατρονάρει εξητώντας μας ότι είμασταν πιο ευτυχισμένες όταν είχαμε λιγότερς επιλογές. Η πατριαρχία πάντα στηριζόταν αλλωστε στην ρομαντικοποίηση της γυναικείας αυτοθυσίας για χάρη των αντρών. Εμείς ως φεμινίστριες δε κοιτάμε πίσω, κοιτάμε μπροστά, σε ένα μέλλον που δε θα μας καθορίζουν οι άντρες και που θα κάνουμε μποτοξ αν γουστάρουμε, και δε θα κάνουμε αν δεν γουστάρουμε. Δεν πέφτουμε στην παγίδα των ψεύτικων διπόλων.
Ναι, Είσαι Μισογύνης 
Δίχως το επίθετό τους και πάρα πολλές φορές δίχως ακόμα και το μικρό τους όνομα. Σ’ έλεγαν Μαρία και σε φώναζε όλο το χωριό «Βασίλαινα» (του Βασίλη), ή «νύφη».
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο