Λέγεται συχνά «αν μία μέρα οι γυναίκες ξυπνούσαν και αποφάσιζαν οτι τους αρέσει το σώμα τους φανταστείτε πόσες επιχειρήσεις θα έχαναν τη δουλειά τους». Η βιομηχανία της ομορφιάς λοιπόν έχει κέρδος όχι μόνο να εξαργυρώνει τις ανασφάλειες αυτές πουλώντας προιοντα και υπηρεσίες αλλά να τις καλλιεργεί η ίδια εσκεμμένα. Είναι από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα διασταύρωσης της πατριαρχίας με τον καπιταλισμό. Δεν μου φαίνεται ότι ο καπιταλισμός έχει ιδιαίτερο κέρδος να μας απαλλάξει από την πατριαρχια και τα πατριαρχικά πρότυπα ομορφιάς γιατί η βιομηχανία της μόδας έχει τζιρο δισεκατομμυρίων. Το πολυ πολύ να θέλει να τα επεκτείνει και στους άντρες, τώρα που το στατους και η καλη δουλειά δεν επαρκεί για την εύρεση συντρόφου κι έτσι δημιουργειται μια νέα αγορά.
Οι γυναίκες λοιπόν δε θα ξυπνήσουν μια μέρα και θα αποφασίσουν οτι αποδέχονται το σώμα τους οσο λαμβάνουν στο προσωπικό τους mail απευθύνσεις με το όνομά τους που τις ντροπιάζουν και μειώνουν ξεδιάντροπα για το βάρος τους. Κοιτάξτε πόση επικκληση στο συναίσθημα και πόση χειριστικότητα χρησιμοποιείται ως marketing, πώς εισβάλλει η αστυνόμευση σώματος στο ίδιο σου το σπίτι να σε κοιτάξει με αυτό το υποτιμητικό βλέμμα ρωτώντας σε ειρωνικά «καλα, ετσι θα βγεις εξω;».
«Η παχυσαρκία είναι δείγμα τεμπελίας, υποτονικότητας και αδύναμου χαρακτήρα» μας πληροφορεί το mail αποκαλύπτοντας σε όλο της το μεγαλείο την ηθική διάσταση του βάρους στην σημερινή κουλτούρα. Η διαφήμιση δεν τηρεί καν τα προσχήματα προσποιούμενη πως ενδιαφέρεται για την υγεια μας. Το πάχος στον νεοφιλελευθερισμο είναι κι αυτό προσωπική αποτυχία, ούτε γενετικό χαρακτηριστικό, ούτε συνέπεια κάποιας ασθένειας, ουτε αποτέλεσμα μιας ολοκληρης βιομηχανίας παραγωγής φαγητού. Φταίμε εμείς αν έχουμε «υπερβολικό βάρος» και θα πρέπει να απαλλαγούμε από αυτό αντί να το αποδεχτούμε και να μαθουμε να απολαμβάνουμε τη ζωή μας. Αλήθεια, αν πληρώσουμε μια εταιρία μπορεί σε 7 μέρες να αλλάξει την προσωπικότητά μας και να μην είμαστε πια «τεμπέλες, υποτονικές και αδυναμοι χαρακτήρες»? Εννοούν πως αφήσουμε τα λεφτά μας σε ένα ινστιτούτο αισθητικής αντί να τα χαλάσουμε στις διακοπες θα είναι δείγμα δυνατού χαρακτήρα, ζωτικότητας, και εργατικότητας?
Η ζωή μας θα γίνει καλύτερη αν χάσουμε τα κιλά, μας υποσχονται, γιατι άλλωστε η βιομηχανία αδυνατίσματος θα φροντίσει να την κάνει χειρότερη αν δεν το κάνουμε υπενθυμίζοντας μας πόσο αποτυχημένες είμαστε και πόσο θα πρέπει να ντρεπόμαστε. Τίποτα από την χοντροφοβία της κοινωνίας μας δεν έχει να κάνει με την δική μας προσωπική ευημερία, και όποι@ προσπαθεί να μας πείσει για το αντίθετο απλά υπερασπίζεται το δικό του στατους -οπως η Αγαθή στο αντιφεμινιστικό βίντεο που σχολιάστηκε χθες.
Ναι, Είσαι Μισογύνης 