Ο George Floyd,ένας μαύρος Αμερικανός, συνελήφθη, όχι για κάποιο βίαιο έγκλημα αλλά επειδή επιχείρησε να πληρώσει με πλαστό 20δόλαρο. Οι αστυνομικοί που τον συνέλαβαν τον έριξαν στο έδαφος βάζοντας τα γόνατα τους πάνω του ενώ αυτός έκλαιγε και τους παρακαλούσε να βγάλουν το γόνατό τους επαναλαμβάνοντας γύρω στις 16 φορές «δεν μπορώ να αναπνεύσω». Ο ένας από τους αστυνομικούς που φαίνεται στο βίντεο που κυκλοφόρησε συνέχισε απτόητος να τον πιέζει στο έδαφος με το γόνατό του στο σβέρκο του παρά τις εκκλήσεις του Floyd, με ύφος απαθές και αλαζονικό, ακόμα και όταν οι περαστικοί που τον βιντεοσκοπούσαν του είπαν να τον αφήσει γιατί ήταν προφανές ότι τον πνίγει. Εκείνος δεν το τράβηξε ΟΥΤΕ ΚΑΝ όταν ο Floyd έχασε τις αισθήσεις του. Αποτέλεσμα ήταν ο θάνατός του.

Δεν πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό γιατί το ίδιο ακριβώς σκηνικό έχει επαναληφθεί κι άλλες φορές ξεκινώντας το σύνθημα «I can’t breath». Ο Floyd δολοφονήθηκε όχι μόνο από έναν κακό μπάτσο αλλά από ένα ολόκληρο σύστημα ρατσισμού που κάνει τους μαύρους να φαντάζουν πλήρως από-ανθρωποποιημένοι στα μάτια των λευκών και φορέων της εξουσίας και που φυσικά προσφέρει καθεστώς ατιμωρησίας στους αστυνομικούς που αν είχαν το θράσος να ενεργούν έτσι μπροστά στις κάμερες αρκεί να φανταστούμε τι κάνουν πίσω τους.

Σε ΑΥΤΟ το σύστημα λοιπόν οι μαύροι αναμένεται να δώσουν λέει «το καλό παράδειγμα». Ο καταπιεσμένος δηλαδή αναμένεται να ζήσει με τα στάνταρ και τους κανόνες των καταπιεστών γιατί αν τους αψηφήσει τότε αξίζει την καταπίεση. Οφείλει να δώσει το καλό παράδειγμα, να επιδείξει άψογη συμπεριφορά και μετά η τύχη του επαφίεται στην μεγαλοψυχία και γενναιοδωρία των καταπιεστών που θα βγάλουν την ετυμηγορία για το αν αξίζει να τους συμπεριφέρονται σαν σε άνθρωπο. Μόνο που τα χρόνια περνούν και οι ετυμηγορία είναι «όχι». Οι μαύροι όμως θα πρέπει να δείξουν υπομονή και καλή θέληση ελπίζοντας για το καλύτερο. Ίσως αν βάλουν τα δυνατά τους να κερδίσουν το βραβείο της ισότητας που θα τους απονείμουν οι λευκοί.

Όλοι αυτοί που δήθεν αγανακτούν με το σπάσιμο βιτρίνων και το κάψιμο μαγαζιών πολύ θα τους βόλευε να μπορούν να συνεχίζουν να αγνοούν τα αιτήματα των καταπιεσμένων επειδή αυτά αρθρώνονται μακριά από το οπτικό τους πεδίο και την άνεση με την οποία κάνουν το shopping τους. Κάθε θεωρία των δύο άκρων που εξισώνει την βία του συστήματος με την αντίδραση στη βία αυτή, ουσιαστικά δεν κάνει τίποτα άλλο από το να συντηρεί αυτό το σύστημα. Προσδοκά από τους μαύρους, τις γυναίκες, τους ομοφυλόφιλους και κάθε λογής καταπιεσμένη ομάδα να κρατούν χαμηλούς τόνους όταν διαμαρτύρονται για τις δολοφονίες και την κακομεταχείρισή τους αλλιώς θα χαρακτηριστούν υστερικές, εγκληματίες, περιθωριακοί. Φυσικά βλέπουμε ότι το κριτήριο αυτό είναι αυθαίρετο αφού ακόμα και όταν οι αγώνες περιλαμβάνουν ειρηνικές εκδηλώσεις όπως οι πορείες των γυναικών, το Pride, το γονάτισμα των μαύρων κατά την απαγγελία του εθνικού ύμνου εις ένδειξη διαμαρτυρίας πάλι χαρακτηριζόμαστε ως φεμιναζί, έκφυλ@, προδότ@ς του έθνους.

Όχι, το κακό δεν ξεκινάει από την απελπισμένη αντίδραση του καταπιεσμένου, το κακό έχει ξεκινήσει αιώνες πριν με την καταπίεση του. Όχι, τιποτα το «αυτοκαταστροφικό» δεν έχει η αντίσταση με τρόπο που δεν μπορούν να αγνοήσουν πια όσοι έχουν βολευτεί στην προνομιάρα τους, που υπενθυμίζει στους νοικοκυραίους και τις πολυεθνικές πως όσα απέκτησαν εις βάρος άλλων μπορούν να εξαφανιστούν. Αν οι εκκλήσεις τους δεν είχαν αγνοηθεί τόσο επιδεικτικά δε θα χρειάζονταν να καταφύγουν εκεί. Αυτοκαταστροφικό είναι να συμπεριφέρεσαι σε ανθρώπους σαν σκουπίδια και να ποντάρεις στο ότι θα το ανέχονται για πάντα.