Το «Η Τούνη πήγε διακοπές μετά τη διαρροή του βίντεό της» είναι της ίδιας συνομοταξίας κατηγορία με το «ο Titkov και ο Λάλος χαμογελούσαν αφότου έφυγαν από το αστυνομικό τμήμα». Πίσω από αυτή την κατηγορία κρύβεται η ιδέα ότι η δημόσια διαπόμπευσή σου ή το ξύλο οφείλουν να σε σπάσουν, να σε κάνουν ταπεινό, να σε κάνει να συρρικνωθείς τόσο που να εξαφανιστείς και άρα να ικανοποιήσεις όσους σου επιτέθηκαν -διαφορετικά άξιζες την επίθεση ή απλά αυτή δεν ήταν τόσο σοβαρή όσο ισχυρίστηκες.

Η Τούνη όφειλε να κάτσει σπίτι της να κλαίει, να φορέσει μαύρα, να δείχνει στενοχωρημένη και τέλοσπάντων να πέσει σε βαρύ πένθος αντί να συνεχίσει τη ζωή της. Συνεχίζοντας της απλά αποδεικνύει στα μάτια της πατριαρχίας πως στερείται ηθικής και ότι δεν έχει αξιοπρέπεια. Η πατριαρχία έτσι λειτουργεί ταυτολογικά λέγοντάς μας: θα σου στερούμε την αξιοπρέπεια για την σεξουαλική σου ζωή και αν συνεχίσεις να μην υποτάσσεσαι στα πατριαρχικά ιδανικά μας, τότε σημαίνει οτι δεν είχες ποτέ αξιοπρέπεια.

Το άτομο που διαπομπεύεται δημόσια οφείλει να επιτελεί την ντροπή του και να δείχνει μεταμέλεια όπως την ορίζει η κοινωνία αλλιώς θα συνεχίζουν να το ντροπιάζουν και να το διαπομπεύουν μέχρι να εξαφανιστεί από τη δημόσια ζωή. Και όσο το θύμα δεν τους κάνει την χάρη, τόσο σκυλιάζουν.