Είναι Φυσικό ο Άντρας να Έχει Καμία Γκομενίτσα

είναι φυσικό ο άντρας να έχει και καμία γκομενίτσα
Πατριαρχία: «Αν ντύνεστε σαν ξέκωλα ποιος άντρας θα σας πάρει στα σοβαρά ώστε να σας παντρευτεί για να του μαγειρεύετε και να του πλένετε τα σώβρακα ενώ συνεχίζει να έχει γκόμενες τις άλλες, που δεν παίρνει στα σοβαρά?!?!?!?».
Στο μεταξύ ο γάμος συνεχίζει να πλασάρεται από την πατριαρχική προπαγάνδα ως η υπέρτατη επιβράβευση προς τη σωστή και αξιοσέβαστη γυναίκα γιατί προφανώς το να μαγειρεύεις και να σιδερώνεις για έναν άντρα αποτελεί προνόμιο. Σκεφτείτε την επόμενη φορά που θα θέλετε να ανεβάσετε τον κώλο σας στο instagram τι τέτοιες ευκαιρίες μπορείτε να χάσετε!
Και για όσες συνεχίζουν να πιστεύουν οτι το «κέρατο» δεν είναι φεμινιστικό θέμα, όσο θα συνδέεται με την «φύση» του άντρα που πάντα δικαιολογείται ή θα χρεώνεται στις αποτυχίες της γυναίκας ως συζύγου -και άρα θα αναδεικνύεται σε μέσο συμμόρφωσης της γυναίκας που θα πρέπει μια ζωή να παλεύει να «κρατήσει» τον άντρα- ενώ ταυτόχρονα οι άπιστες ή και οι πολυγαμικές γυναίκες θα θεωρούνται «πουτ@νες» που αξίζουν την κοινωνική κατακραυγή, θα παραμένει θέμα έμφυλο.

Ο Γάμος ως Υποχρέωση της Γυναίκας να Ικανοποιεί Σεξουαλικά τον Άντρα

Πατριαρχία: Αν ΝτΥνΕσΤΕ σΑν ΞεΚωΛΑ κΑνΕΙς ΑνΤρας δΕ θΑ σΑΣ σΕβεΤΑι αΡκΕτα γΙΑ Να σΑς πΑνΤρεΥΤει, Θα σΑς βΛΕποΥν μΟνο ΣαΝ ΕΝα ΚοΜΜατΙ ΚρΕας!!!1
Επίσης πατριαρχία, για το πως αντιλαμβάνεται τον γάμο, την ύψιστη μορφή πατριαρχικής επιβράβευσης προς τις σωστές και αξιοσέβαστες γυναίκες:
γαμος φαιναλ

Πώς να σας Διαλέξει ο Γιώργος

φωναζει η αλλη στην παραλια

Kι ενώ η πατριαρχία μας λέει ότι είναι στη «φύση» της γυναίκας να περιποιείται τον άντρα, παρουσιάζει ταυτόχρονα τον άντρα που ασχολείται με την γυναίκα και τα παιδιά του ως ήρωα, ως μια εξαιρετική περίπτωση που έρχεται μόνο ως επιβράβευση για την καλή μας συμπεριφορά, ως κάτι που μόνο οι γλυκές και υποτακτικές γυναίκες αξίζουν. Ο άντρας που ειναι περιποιητικός με την γυναίκα του, που συμμετέχει στην ανατροφή των παιδιών του, που κάνει το bare minimum όπως να φουσκώσει ένα στρώμα ή να της φέρει έναν καφέ παρουσιάζεται σχεδόν ως θύμα της σκύλας που το κάνει ό,τι θέλει -που «τον έβαλε στο βρακί της», όπως λέει η λαϊκή φράση χωρίς αντρικό αντίστοιχο. Η γυναίκα που βασανίζει τον άντρα, ο καημένος που τρέχει να προλάβει τις επιθυμίες της και στη μέση η πατριαρχική αντίληψη ότι ο γάμος είναι καταπιεστικός για τους άντρες αλλά και κάτι στο οποίο εμείς μπορούμε να ελπίζουμε αν είμαστε καλά κορίτσια. Πώς να μην καταλήγουμε μετά σε όλες αυτές τις pick-me που πιστεύουν ότι αν δείξουν αρκετή υποταγή και καλό χαρακτήρα θα ανταμειφθούν κι αυτές με έναν παιδί σαν τον Γιώργο?

H Βιολογικοποίηση των Κοινωνικά Κατασκευασμένων Διαφορών

οι αντρες εχουν οργασμο

Όταν η Mary Wollstonecraf εξέφρασε το 1790 την άποψη πως ο γάμος ήταν μια μορφή «νόμιμης πορνείας» δεν τοποθετήθηκε,όπως εσκεμμένα παρερμηνεύθηκε, εναντίον του θεσμού της οικογένειας ή των σχέσων με τους άντρες. Αυτό που εννοούσε ήταν ακριβώς αυτό που παραδέχεται και ο Θανάσης και πολλοί ακόμα άντρες: πως η πατριαρχία εκλαμβάνει τον γάμο ως μια ανταλλαγή σεξ με χρήματα. Μονο που σε αντίθεση με την σεξεργασία το χρηματικό αντίτιμο αυτό δεν ειναι προκαθορισμένο, στην πραγματικότητα οι άντρες αγοράζουν έτσι τις σεξουαλικές (αλλά και οικιακές) υπηρεσίες των γυναικών επ’αόριστον χωρίς οι γυναίκες να έχουν καθορισμένα δικαιώματα. Το σεξ στην πατριαρχία έτσι δεν έιναι μια αμοιβαία ικανοποίηση αλλά κάτι που η γυναίκα προσφέρει σε έναν άντρα με κάποιο αντάλλαγμα υπό θολούς όρους.

Για να δικαιολογήσουν αυτή την ρητορική οι οπαδοί της πατριαρχίας επιστρατεύουν διάφορες ψευδοεπιστημονικές πεποιθήσεις που επιβιώνουν ακόμα: το οτι η γυναίκα πχ δεν απολαμβάνει εκ φύσεως το σεξ γιατι δεν έχει οργασμό ή τουλάχιστον δεν τον έχει όπως ο άντρα. Το οτι η γυναικα φυσικά δεν εκσπερματώνει δεν σημαίνει οτι ο δικός της οργασμός είναι κατώτερος. Στην πατριαρχία όμως, όπου ο άντρας θεωρείται το μέτρο των πάντων τα δικά του γεννητικά όργανα και οι λειτουργίες τους αξιολογούνται πάντα ως ανώτερα -όπως πχ και στο «οι άντρες μπορούν να κατουράνε όρθιοι» το οποίο θεωρείται καλύτερο απλά επειδή μπορούν να το κάνουν οι άντρες-σημαίνει οτι μόνος «πραγματικός» όργασμός είναι αντρικός.

Η άλλη αγαπημένη ρητορική είναι πως η γυναίκα χρειάζεται την οικονομική και φυσική προστασία των αντρών, κάτι που μας παρουσιάζεται ως αυταπόδεικτο. Φυσικά δεν είναι γιατι εκτός του οτι η γυναίκα μπορεί να εξασφαλίσει την επιβίωσή της οταν η κοινωνία της επιτρέπει, ακομα και η ανατροφή των παιδιών μπορεί να γίνει συλλογικά όπως σε παλιότερες κοινωνίες. Απομονώνοντας όμως το ζευγάρια στην πυρηνική οικογένεια σε κάθε νοικοκυριό η γυναίκα πράγματι δυσκολεύεται συχνά να μεγαλώσει τα παιδιά μόνη της. Αυτό όμως δεν είναι παρά αποτέλεσμα της συγκεκριμένης καπιταλιστικής οργάνωσης, όπου δεν έχει την βοήθεια ούτε της κοινότητας (όπως σε εποχές όπου ακόμα και ο θηλασμός παιδιών γινόταν από άλλες μητέρες εκ περιτροπής) ούτε το κράτους, που θα προσφέρει τις απαραίτητες υποδομές. Η εξάρτησή της έτσι γίνεται μια πραγματικότητα που στη συνέχεια παρουσιάζεται ως βιολογικά αναπόφευκτη.

Η ιδέα πως οι άντρες είναι ικανοποιημένοι όταν πηγαίνουν με πολλές γυναίκες επειδή έχουν οργασμό παραβλέπει από τη μία ότι οργασμό έχουν και οι γυναίκες, οι οποίες κι αυτές μπορούν να απολαμβάνουν το σεξ με διαφορετικούς άντρες, και από την άλλη ότι η απόλαυση του σεξ δεν συνεπάγεται ούτε την σεξουαλική υποτέλεια της γυναίκας ούτε την πολυγαμία του άντρα -όπως φυσικά και καμία βιολογία δεν συνεπάγεται την μονογαμία της γυναίκας. Μπορούμε εύκολα
να φανταστούμε άλλωστε μια κοινωνία που οι η σεξουαλική ελευθερία των γυναικών θα οδηγεί σε περισσότερο σεξ συνολικά, η διαφορά θα είναι οτι όσο πιο ελεύθερες ειναι οι γυναίκες τόσο πιο πιθανό είναι να στερούνται σεξ τα μισογυνικά σκουπίδια που δε θα μπορουν πια να τις ελέγχουν.
Όλες αυτές οι ιδέες δεν είναι παρά πολιτισμικά κατασκευάσματα που παλιότερα πακετάρονταν με θρησκεία ενώ τώρα με ψευδοεπιστήμη και ανακυκλώνονται τόσο που στο τέλος να φαντάζουν ή μια και μοναδική αυτονόητη αλήθεια. Να μην ξεχάσουμε σε αυτό το σημείο ότι παρουσιάζοντας τους άντρες ως σεξουαλικά ακόρεστα ζώα, η πατριαρχία δεν καταπιέζει τους άντρες με ένα υποτιθέμενο «αντίστροφο σεξισμό» αλλά αντιθέτως στοχεύει στην βιολογικοποίηση των πολιτισμικά κατασκευασμένων διαφορών.

H Κατάλληλη Ηλικία για Γάμο Σύμφωνα με την Πατριαρχία

join 1
Oι άντρες, λέει, έχουν ηθική αξία, που όσο πάει μεγαλώνει, ενώ οι γυναίκες έχουν μονο σεξουαλική αξία, που όσο πάει μειώνεται. Ποιος το αποφάσισε αυτό? Οι άντρες. Πότε έχει σημασία μονο τι θέλουν οι άντερς? Όταν είναι η μονη μας ελπίδα επιβίωσης σε αυτόν τον κόσμο γιατί δεν μπορούμε να συντηρήσουμε τις εαυτές μας. Ο εγκέφαλος του Κώστα πάντως όχι μονο δεν πήζει με τον πέρασμα του χρονου αλλά μάλλον γίνεται πιο σούπα όσο περισσότερα red pills παίρνει (και τα κατεβάζει δέκα δέκα) γιατί εδώ και πέντε χρόνια που μου στέλνουν μέλη του γκρουπ Join τα ξεσπασματά του, μόνο χειρότερος γίνονται. Και όχι μονο οι επιλογές του δεν αυξάνονται αλλά συγκεκριμένα μειώνονται -πέρσι τέτοια εποχή ήταν έξαλλος που μία κοπέλα με την οποία καβλάντιζαν του έριξε άκυρο μόλις ανέπτυξε λίγο τις μισογυνικές απόψεις του.*
 
Ας πούμε όμως ότι είναι έτσι, όπως τα λέει ο Κώστας. Ας πούμε ότι οι γυναίκες επιλέγονται μόνο για την ομορφιά τους η οποία όσο πάει φθίνει. Ας πούμε όντως πως ως αξια της γυναίκας δεν αναγνωρίζεται οικουμενικά παρά μόνο η ομορφιά της και όσο μεγαλώνουμε οι άντρες αρχίζουν να μας βρίσκουν από αδιάφορες έως απωθητικές. Τι ακριβώς μας λέει η πατριαρχια όταν μας συμβουλεύει να παντρευτούμε όσο το δυνατόν νεότερες? Μας λέει οτι η φιλοδοξία κάθε γυναίκας είναι να «τυλίξει» έναν άντρα όσο το δυνατόν νωρίτερα ο οποίος μέσα στο γάμο θα παρακολουθεί την αξία της να μειώνεται. Αυτή ομως θα βασιστει στο οτι θα τον «δέσει» με τα παιδιά ή ότι τέλοσπάντων το διαζύγιο θα γίνει πολύ κοστοβόρο ή χρονοβόρο και η ρουτίνα πολύ ισχυρή για να την χωρίσει αργότερα, όταν σεξουαλική αξία της (ή μονη αξία της) θα έχει φθάσει στο 0. Μας λεέι οτι κάθε γυναίκα θα πρέπει να νιώθει τυχερή αν της κάνει την χάρη να την επιλέξει ένας άντρας για την νεανική ομορφιά της, παρόλο που δεν της αναγνωρίζει άλλη ανθρώπινη αξία, οτι θα πρέπει να νιώθει ευχαριστημένη αν αυτός συνεχίσει να μενει μαζί της μετά τις πρώτες ρυτίδες, ακόμα και αν δεν την βρίσκει πια σεξουαλική, ακόμα και αν συνεχίσει να ονειρεύεται 20άρες -ίσως ακόμα και αν αρχίσει να την απατά γιατί ξέρετε, έτσι είναι οι άντρες και δε θα πρέπει να έχει την προσδοκία να την θέλει ακομα αφού η σεξουαλική της αξία μηδενίστηκε και δεν υπάρχει τίποτα άλλο να την κάνει επιθυμητή, όπως τον άντρα. Η πατριαρχια μας λεέι ότι θα πρέπει να αποδεχτούμε οτι δεν έιμαστε παρά ζωντανές κούκλες για τους άντρες και να παιξουμε το παιχνίδι με τους κανόνες τους γιατί αλλιώς κινδυνεύουμε να ξεμείνουμε από άντρα πού ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα μας απαξιώσει.. Μας λέει ότι όλες θα πρέπει να στοχεύουμε να εγκλωβιστούμε σε έναν θλιβερό γάμο που θα βασίζεται αποκλειστικά στο πόσο στητά είναι τα βυζιά μας και πόσο τουρλωτός ο κώλος μας και που δε θα είναι ποτέ ισότιμος, γιατι εμείς θα βλέπουμε τους άντρες ως ανθρωπους ενω αυτοί εμάς όχι.
 
Τόσο τεράστιο δώρο θεωρούν τους εαυτούς τους οι άντρες που μας βλέπουν ως σεξουαλικά αντικείμενα που μας προτρέπουν να τους καβαντζώσουμε όσο πιο νωρίς μπορούμε, μην μας κλέψει καμια νεότερη το κελεπούρι. Αυτή παρεμπιπτόντως είναι η εικονα των σχέσεων που πλασάρουν οι ίδιοι οι μισογύνηδες αλλά κατά τ’άλλα αν τολμήσουμε να θίξουμε την αντικειμενοποίηση της γυναίκας θα σκούξουν #NotAllMen και Μισανδρία!

Η Φεμιναζιστική Προπαγάνδα του London School of Economics

LSE all
Ο Paul Dolan, o Διευθυντής του Τμήματος Συμπεριφορικής Επιστήμης του London School of Economics, διεξήγαγε μια έρευνα συγκεντρώνοντας διαχρονικά στοιχεία και ψάχνοντας να βρει τι κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους. Ανάμεσα στα συμπεράσματά του ήταν πως οι γυναίκες είναι περισσότερο ευτυχισμένες χωρίς άντρα και παιδιά, σε αντίθεση με τους άντρες, τους οποίους βρήκε πως ως επί το πλείστον ο γάμος ωφελούσε. Είπε μάλιστα χαρακτηριστικά ««Βλέπεις μια ανύπαντρη γυναίκα 40 ετών, που δεν είχε ποτέ παιδιά – “Κρίμα, έτσι δεν είναι; Ίσως μια μέρα θα συναντήσει τον σωστό άντρα και αυτό θα αλλάξει”, σκέφτεσαι. “Όχι, ίσως θα συναντήσει τον λάθος άντρα και αυτό θα αλλάξει. Ίσως θα συναντήσει έναν άντρα που την κάνει λιγότερο ευτυχισμένη και υγιή και θα πεθάνει νωρίτερα.”

Το συμπέρασμα της έρευνας αυτής, χωρίς να σημαίνει ότι είναι μια οικουμενική και πανανθρώπινη αλήθεια καθώς , όπως ήταν αναμενόμενο ενόχλησε όσους έχουν επενδύσει στην ιδέα ότι οι γυναίκες μπορούν να φτάσουν την προσωπική εκπλήρωση μόνο κάνοντας οικογένεια, κυρίως δηλαδή άντρες και ορισμένες γυναίκες που φαίνεται να το πήραν προσωπικά. Οι πρώτοι επειδη τρέμουν στην ιδέα μηπως οι γυναίκες ανακαλύψουν πως δεν τους έχουν ανάγκη και οι δεύτερες ίσως γιατί νιώθουν ότι κερδίζουν την αξία και την αυτοεκτίμησή τους μέσα από την ιδέα ότι επιτέλεσαν τον ρόλο τους ως γυναίκες, τον μοναδικό και σωστό δρόμο προς την επιτυχημένη θηλυκότητα

Η πατριαρχία οφείλει να συντηρεί τον μύθο περί γυναικείας ολοκλήρωσης μέσα από τον γάμο και παιδιά γιατί διαφορετικά φοβάται πως οι γυναίκες θα αρχισουν να κάνουν δεύτερες σκέψεις αντί να ακολουθούν αυτόματα το προδιαγεγραμμένο μονοπάτι και ίσως τότε ανακαλύψουν πως όλος αυτός ο διακανονισμος δεν τις συμφέρει ιδιαίτερα, δεν ταιριάζει σε όλες ή έρχεται με μεγάλο προσωπικό κόστος, το οποίο οι άντρες δεν μοιράζονται στα ίσα. Ο ίδιος ο Dolan άλλωστε αναγνωρίζει πως το στίγμα της ανύπαντρης και άτεκνης γυναίκας συνεισφέρει στην μείωση της ευημερίας τους. Με λίγα λόγια, το ίδιο το στίγμα ανάγεται σε παράγοντα που οι γυναίκες θα πρέπει να ζυγίσουν όταν μελετούν τις επιλογές τους, κλίνοντας συχνά υπερ της δημιουργίας οικογένειας. Έτσι όμως, η κοινωνική αυτή πίεση, οδηγεί προς αυτή τα την απόφαση γυναίκες που διαφορετικά δε θα το έκαναν με αποτέλεσμα ίσως να μην νιώθουν ύστερα όσο ολοκληρωμένες τους έταξε η πατριαρχία.

Οι σφοδρές αντιδράσεις που ξεσηκώνει κάθε φορά οποιαδήποτε υπόνοια ότι οι γυναίκες μπορούν να είναι ευτυχισμένες και ως single λέει πάρα πολλά για το πώς δουλεύει η πατριαρχική μηχανή προπαγάνδας , ειδικά τώρα που δίνοντας στις γυναίκες την ευκαιρία να είναι ανεξάρτητες έχει χάσει μεγάλο μέρος των καταναγκαστικών της δυνατοτήτων. Η εικονα ευτυχισμένων single γυναικών, είτε βασίζονται σε πετυχημένες σειρές όπως το Sex and the City είτε σε επιστημονικές έρευνες, τους ταράζουν γιατί δρουν ανταγωνιστικά προς το δικό τους πατριαρχικό αφήγημα, αυτό των 40άρων με κατάθλιψη, που έχασαν την νιότη τους παρτάροντας αντί να φροντίσουνα τυλίξουν έναν γαμπρό από τα 25 και που τώρα κάθονται μόνες τους αγκαλιά με τις γάτες τους

H Αντρική Απιστία ως Ψυχολογικός Εκβιασμός

εμπειριε ζωης

Η πανάρχαια συμβουλή «πρόσεχε γιατι αλλιώς ο άντρας σου θα σε κερατώσει» όχι μόνο υπνοεί οτι για την απιστία των αντρών ευθύνονται οι ίδιες οι γυναίκες αλλά ασκεί και ψυχολογικό εκβιασμό σε αυτές ώστε να μην δυσαρεστούν ποτέ τους άντρες αλλιώς αυτοί θα βρουν άλλες καλύτερες -γιατί στο μυαλο τους υπάρχουν για κάθε άντρα και 2-3 εναλλακτικές, άσχετα που αυτό δε βγαίνει μαθηματικά.

Η απιστία ως απειλή, το σεξ ως κάτι που προσφέρεται από την γυναίκα στον άντρα, η χρήση της έννοιας της «γκρίνιας» ως γυναικείο χαρακτηριστικό έτσι που να τις φιμώνει αφού ξέρουμε ότι οποιοδήποτε παράπονο η ένσταση εκλαμβάνεται ως «γκρίνια». Τέτοια μισογυνικά σκουπίδια δεν έχουν κανένα πρόβλημα η σχέση τους να βασίζεται σε ψυχολογικούς εκβιασμούς, αποδεικνύοντας ότι δεν άξιζαν ποτέ να είναι σε σχέση. Φυσικά τα μπάζα αυτά ζουν ακόμα νοερά σε εποχές που η γυναίκα υπέμεινε τις απιστίες και έτρεμε μήπως ο άντρας βρεί άλλη γιατί ο γάμος ήταν συνδεδεμένος με την επιβίωση αλλά και την τιμή της στην κοινωνία. Σε κάθε περίπτωση, για όσες έχουν ανατραφεί με την ιδέα οτι πρέπει να «κρατάνε» τον άντρα αλλιώς αποτυγχάνουν προσωπικά, τέτοιες «φιλικές σύμβουλές», τάχα για το καλό μας, δίνουν το μήνυμα πως η μονογαμία είναι η ανταμοιβή τους για το πόσο καλές σύζυγοι είναι, ενώ η απιστία η τιμωρία που δεν απέδωσαν αρκετά, δεν προσέφεραν αρκετό σεξ ακόμα και όταν δεν είχαν όρεξη, δεν μαγείρεψαν αρκετά καλό σπιτικό φαί. Φυσικα το αντίθετο δεν ισχύει γιατι αν η γυναικα κερατώσει τον άντρα φταίει απλα που ειναι «πουτ@να».

Όταν η Καραντίνα σου Δίνει το Τέλειο Άλλοθι για την Μιζέρια σου

kar
Αν κάτι εμπεδώσαμε υπό συνθήκες καραντίνας είναι ότι πολλοί άντρες δεν χάνουν ευκαιρία να αναπαράγουν τον μύθο για το πόσο ενοχλητικές και ανυπόφορες είναι οι γυναίκες και για το πόσο τάχα βαριά είναι η συζυγική ζωή για τους άντρες. Ο Δημήτρης από δώ βέβαια δεν φαίνεται να έχει καμία γυναίκα στη ζωή του και όλη αυτή η ανάρτηση φαντάζει περισσότερο σαν μια απελπισμένη προσπάθεια να πείσει τον εαυτό του ότι είναι καλύτερα έτσι μόνος του, πλάθοντας φανταστικά σενάρια για το ποσο υποφέρουν οι άντρες με γυναίκες και συντρόφους αλλά και το πόσο οι γυναίκες συνεχίζουν να έχουν ανάκγη την επιβεβαίωσή τους.

Ο Δημήτρης βέβαια, σε αντίθεση με αυτο που προσπαθεί να μας πείσει, δεν φαίνεται να απολαμβάνει καθόλου την απομόνωσή του, αφού και πάλι αφήνει τις γυναικες να τον συγχίσουν επειδη απλά υπάρχουν εκεί έξω (ή τελοσπάντων εκεί μεσα) και περνάνε καλά χωρίς αυτον. Δείχνει ιδιαίτερα ενοχλημένος που οι γυναίκες συνεχίζουν τη ζωή τους ενώ αυτός ειναι καταδικασμένος σε μια μίζερη ύπαρξη και γι αυτό κάνει τις προβολάρες τους και επιλέγει να ερμηνεύσεις τα stories των γυναικών ως κατι που αφορούν τον ίδιο, που απευθύνονται σε αυτόν και τους άντρες γενικότερα, ως μια κραυγή αγωνίας των γυναικών. Οι γυναίκες που προσπαθούν να κάνουν την καραντίνα πιο υποφερτή είναι πάλι ABOUT HIM! Τόσο μεγάλη εμμονή έχουν οι μισογύνηδες με τις γυναίκες και τόσο πολύ αδυνατούν να τις συλλάβουν ως αυτόνομα πλάσματα που κοιτάνε φωτογραφίες τους και τις βλέπουν ως πρόκληση προς τους ίδιους και εκνευρίζονται μόνοι τους.

Εντάξει Δημήτρη, μας έπεισεςε, περνάς πάρα πολύ καλά τώρα που επιτέλους έχεις το τέλειο άλλοθι να αποφεύγεις ολες αυτές τις γυναικες που κάνουν ουρά από πίσω σου. Τώρα κάνε και ένα log out από τα social media να τις αποφύγεις τελείως γιατί φαίνεται οτι ακόμα και με social distancing η σκέψη τους συνεχίζει να σε βασανίζει.

Προσοχή: οι Γυναίκες με Υψηλούς Μισθούς Απωθούν τους Κομπλεξικούς Άντρες

προσοχλή οι γυναικες με υψηλούς μισθούς

Προσοχή, οι γυναίκες με καλή δουλειά και μεγάλο μισθό απωθούν τα κομπλεξικά ανθρωπάκια που νιώθουν οτι δε θα μπορούν να τις ελέγξουν και των οποίων η αυταξία πηγάζει από το αίσθημα οικονομικής υπεροχής απέναντι στη σύντροφό τους! Εμείς οφείλαμε να σας προειδοποιήσουμε ώστε να κάνετε τα κουμάντα σας -μην στείλετε κανα βιογραφικό για καμία καλή θέση και ξενερώσετε τον Γιάννη από τα Πετράλωνα που νόμιζε ότι όταν σας κάνει πρόταση γάμου θα παραιτηθείτε από την δουλειά σας για να μπορείτε να του κάνετε την φασίνα κάθε μέρα περιμένοντας χαρτζηλίκι για να ψωνίσετε τις χλωρίνες από το super market. Μη ζητήσετε καμία προαγωγή και πάρετε καμία αύξηση την οποία μετά θα αναγκαστείτε να ξοδέψετε σε viagra γιατι θα του χαθεί η στύση -ή ακόμα χειρότερα, σε δικηγόρους διαζυγίου.

Τα στοιχεία που το «επιβεβαιώνουν» σύμφωνα με το άρθρο είναι οτι ποσοστά των γάμων μειώνονται όταν οι γυναίκες βγάζουν περισσότρα απο τους άντρες αλλά και οτι τα ποσοστά διαζυγίων αυξάνονται. Περίεργο βέβαια αν όντως η έρευνα κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα από αυτά τα δεδομένα, γιατί φαίνεται περισσότερο ότι όσο πιο οικονομικά ανεξάρτητη ειναι μια γυναίκα, τόσο πιο πιθανό ειναι να αυξάνει τα standards της και να προτιμάει να παραμένει single αντί εγκλωβισμένη σε μια σχέση εξουσίας. Πάμπολλες έρευνες* άλλωστε δείχνουν οτι οι άντρες είναι αυτοί που κερδίζουν περισσότερα από τον γάμο και οι γυναίκες αυτές που χάνουν περισσσότερα οπότε ακούγεται πιο εύλογο να είναι οι γυναίκες αυτές που επιλέγουν να μην παντρεύονται οταν έχουν την οικονομική ευχέρεια, ενώ αντίθετα αυτές με μειωμένο εισόδημα να προσπαθούν να το συμπληρώσουν με ένα νοικοκυριό δύο ατόμων.

Αν βέβαια υπάρχουν όντως άντρες που αντί να χαίρονται με την επιτυχία της συζύγου τους και το αυξημένο αθροιστικό εισόδημα, ξενερώνουν, τι λέει αυτό για τους άντρες? Τι λέει για όλους αυτούς που κλαίγονται οτι δεν υπάρχει πατριαρχία γιατι οι γυναίκες περιμένουν τους άντρες να κεράσουν στα ραντεβού? Μήπως αυτή η έρευνα θα όφειλε να προειδοποιήσει τους άντρες οτι αν δεν ανταποκριθούν στα υψηλότερα standards των γυναικών και αν δεν αφήσουν τα πατριαρχικά τους κόμπλεξ πίσω θα μείνουν γεροντοκόροι?

*https://journals.sagepub.com/…/a…/10.1177/144078302128756525

Κάνε Σεξ για να Κρατήσεις τον Άντρα σου

Πεθερες και νύφες.png

Πατριαρχία: Κάνε σεξ θες δε θες για να κρατήσεις τον άντρα σου

Επίσης πατριαρχία: Μα γιατί οι γυναίκες προφασίζονται πονοκέφαλο για να αποφύγουν το σεξ? Θα φταίει που από τη φύση τους δεν είναι τόσο σεξουαλικές όσο οι άντρες και δεν απολαμβάνουν το σεξ.

Οι γυναίκες μαθαίνουν από πάρα πολύ μικρές οτι το σεξ είναι κάτι που πρέπει να κανουν για να «κρατήσουν» έναν άντρα -όπως μαθαίνουν και ότι το να «κρατήσουν» έναν άντρα είναι σημαντικό αλλιώς η αποτυχία της σχέσης χρεώνεται σε αυτές. Το μαθαίνουν από μητέρες και θείες, από τα περιοδικά και τις στήλες συμβουλών, από ατάκες σε ταινίες. Η «λέξη συζυγικό καθήκον» αλλωστε αναφέρεται ακριβώς σε αυτό, στην υποχρέωση μια γυναίκας να κάνει σεξ με τον σύζυγό της. Γι αυτό άλλωστε και μέχρι πρόσφατα στην χώρα μας δεν υπήρχε νομικά η έννοια του βιασμού εντός γάμου.

Οι γυναίκες δεν μαθαίνουν ποτέ οτι το σεξ ειναι κάτι που θα πρέπει να απολαμβάνουν. Μαθαίνουν ότι πρέπει να το αποφεύγουν αλλιώς είναι τσούλες, εκτός αν αφορά τον άντρα τους οπότε θα πρέπει να το κάνουν για χάρη του. Μετάτρεψε κάτι σε «υποχρέωση» και «καθήκον» και ξαφνικά σταματάει να είναι ευχάριστο, you suck the fun out of it. Κι αυτός ακριβώς ειναι ο λόγος που τόσες πολλές γυναίκες καταλήγουν να βαριούνται το σεξ με τον σύντροφό τους. Όταν έχεις αναγκαστεί να κάνεις κάτι ακόμα και όταν δεν έχεις όρεξη σταματάς να το βλέπεις ως απόλαυση αλλά περισσότερο σαν «δουλειά για το σπίτ». Το σεξ μετατρέπεται σε πεδίο καταπίεσης, ακόμα και αν δεν είναι ο άντρας που σε πιέζει -είναι η ιδέα οτι εσύ πρέπει να ενδώσεις στις ορέξεις του ακόμα και οταν δεν είσαι καλά, μια ιδέα βαθιά εσωτερικευμένη από τις γυναίκες.

Η σεξουαλικότητα της γυναίκας αντιμετωπίζει έτσι διπλή καταπίεση, από τη μία να μην είναι σεξουαλικές γιατί θα υποστούν slut shaming, από την άλλη να είναι σεξουαλικές για χάρη του άντρα τους αλλιώς αυτός θα τις παρατήσει -για μια πιο σεξουαλική γυναίκα που θέλει περισσότερο σεξ και πιθανότατα θα χαρακτηριστεί ως «τσούλα» και «αντροχωρίστρα».

Και χωρίς να αρνείται κανείς την σημασία του σεξ για μία σχέση, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ποτέ κανείς δεν δικαιολόγησε μία γυναίκα που «ξενογάμησε» υποστηρίζοντας ότι ο άντρας της δεν την ικανοποιούσε σεξουαλικά. Οταν μια γυναίκα απατήσει τον σύντροφό της είναι απλά «πουτ@να».