Tag Archives: εσωτερικευμένος μισογυνισμός

Όταν το Υπέρτατο Βραβείο είναι να Είσαι στην Αρχική Οθόνη του Κινητού του

Posted on by

3

pick me tsili

Η pick-me είναι pick-me όχι μόνο από ανάγκη να κερδίσει την αντρική αποδοχή και αναγνώριση ως Cool girl, που ξέρει να γελάει με τα σεξιστικά αστεία και την γελοιοποίηση του ίδιου της του φύλου. Είναι pick-me και λόγω της βασικής παρανόησης ότι οι άντρες που αγαπούν τις κοπέλες τους και τις έχουν φωτογραφία στην αρχική οθόνη του κινητού τους -και κορώνα στο κεφάλι τους- δεν μπορεί εξ’ορισμού να είναι μισογύνηδες. Μια pick-me βλέπει έναν άντρα που συμπεριφέρεται καλά στην ίδια ή σε άλλη γυναίκα να βρίζει όλες τις υπόλοιπες και υποθέτει πως θα φταίνε όλες οι υπόλοιπες και όχι ο ίδιος που είναι μισογύνης. Κινείται έτσι από μια ενδόμυχη επιθυμία να γίνει αυτή στην αρχική οθόνη του κινητού κάποιου, ανταλλάσσοντάς την στοργή του με την σιωπή της όταν θα βρίζει άλλες γυναίκες -όχι αυτήν όμως, γιατί δεν είναι σαν τις άλλες.

Η pick-me αγνοεί πως ένας μισογύνης μπορεί να μας «διαλέξει» επειδή εξυπηρετούμε τις δικές τους επιθυμίες και ανάγκες και μπορεί να ταιριάζουμε με τα πρότυπα θηλυκότητας που έχει στο μυαλό του. Παραμένει όμως μισογύνης γιατί συνεχίζει να είναι φορές μισογυνικών και πατριαρχικών ιδεών και να αναγνωρίζει μόνο συγκεκριμένους ρόλους στις γυναίκες -μισώντας όποιες δεν ξέρουν την «θέση τους». Όπως συνηθίζουμε να λέμε, το να είσαι καλός προς τις γυναίκες που σε ελκύουν ερωτικά δεν σημαίνει ότι δεν είσαι μισογύνης -δεν σημαίνει ότι είσαι καλός άνθρωπος γενικά. Δυστυχώς, πολλές γυναίκες θα περάσουν μια ολόκληρη ζωή προσπαθωντας να γίνουν αυτές στην αρχική οθόνη του κινητού κάποιου, και θα το κάνουν ακόμα και με τίμημα να ανέχονται όλες τις ταπεινώσεις προς τις γυναίκες που θα νιώθουν όμως ότι δεν αφορούν τις ίδιες προσωπικά γιατί η ασπίδα της αντρικής αποδοχής και αναγνώρισης τις προστατεύει.

H Φύση του Άπλυτου Σώβρακου

Posted on by

0

fysi0

 

Η μεγαλύτερη επιτυχία της πατριαρχίας ήταν που, αφού για αιώνες επέβαλε έναν συγκεκριμένο κοινωνικό ρόλο στις γυναίκες, τελικά τις έπεισε ότι αυτή είναι η «φύση τους». Γιατί κατάφερε να κάνει τις γυναίκες να εσωτερικεύσουν τόσο πολύ τον ρόλο ως νοικοκυρές που να τον συγχέουν με την αγάπη και την φροντίδα. Γιατί ακόμα δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι η διαφορά της υπηρέτριας με την νοικοκυρά είναι ότι τουλάχιστον η πρώτη πληρώνεται. Στο όνομα της «φύσης» όμως εμείς δεν χρειαζόμαστε πληρωμή, αρκεί να μας το ζητήσει με καλό τρόπο ο αντρούλης, ή να μας δείξει αγάπη και εκτίμηση, και τα γονίδια μας θα μας οδηγήσουν μόνα τους στα άπλυτα σώβρακά του για να τα πλύνουμε και να τα σιδερώσουμε.

Οι δουλειές το σπιτιού είναι μια αναγκαιότητα, είναι μια εργασία όπως όλες οι άλλες. Η επένδυση με τον μανδύα της αγάπης και της οικογενειακής γαλήνης όπως και με αυτόν της φύσης συσκοτίζει αυτό το γεγονός έτσι ώστε οι γυναίκες να αποδεχτούν την άμισθη εκτέλεσή τους χωρίς αμφισβήτηση. Όχι, τίποτα το κακό με το να κάνει η γυναίκα της δουλειές του σπιτιού αν αυτός είναι ο διακανονισμός που δουλεύει καλύτερα για το εκάστοτε ζευγάρι. Αλλά αν αποδεχτούμε ότι αυτή είναι η «φύση» μας, αν το ταυτίσουμε αυτό με την ανιδιοτελή αγάπη δε θα ξεφορτωθούμε ποτέ την πατριαρχία.

Όταν μας Σοκάρουν οι Pick-Me

Posted on by

4

katmad

 

Pick-me: αυτή που δε θα διστάσει να επιβεβαιώσει και να αναπαράγει τα χειρότερα μισογυνικά στερεότυπα για να επιβραβευτεί πλασάροντας τον εαυτό της σαν εξαίρεση.

Ειρωνικά, χιλιάδες άλλες pick-me διαβάζοντας το post θα σκεφτούν ότι κι αυτές ανήκουν στην εξαίρεση, αντί να αμφισβητήσουν ολόκληρο το οικοδόμημα που αναπαριστά τις γυναίκες ως ανοργασμικές, φλύαρες, φορτικές, passive aggressive gold diggers που οδηγούν απαίσια, προτιμώντας έτσι να κερδίσουν κανένα μπισκοτάκι παραπάνω σε ένα καταπιεστικό σύστημα παρά να το εξαλείψουν και να εξισωθούν με άλλες γυναίκες.

H Προσευχή της Pick-Me

Posted on by

1

η προσευχη της pick-me
To «όταν συμπεριφερομαστε ως αντικείμενα θα μας αντιμετωπίζουν ως αντικείμενα» είναι η προσευχή που επαναλαμβάνει ευλαβικά η pick-me προκειμένου να προσελκύσει την Χάρη της πατριαρχίας που θα προστατέψει αυτή συγκεκριμένα απο τον μισογυνισμό και την συστημική καταπίεση. Υπάρχει ενα προβληματάκι όμως με αυτή την προσευχή. Τα αντικείμενα δεν συμπεριφέρονται. Αυτό ακριβώς ειναι άλλωστε που τα καθιστά αντικείμενα. Δεν έχουν προσωπικότητα, δεν έχουν βούληση, δεν έχουν επιθυμίες, ούτε ανάγκες. Υπάρχουν προς χρήση. Επομένως είναι λίγο αντιφατικό να ισχυριζόμαστε ότι κάποιες γυναίκες «συμπεριφέρονται ως αντικείμενα». Δεν είναι παρά ένας ευφημισμός που δεν σημαίνει παρά ότι «αν παραβείς τους κανόνες της πατριαρχίας αυτή θα σε απανθρωποποιήσει». Οι κανόνες αυτοί έχουν να κάνουν κυρίως με την γυναικεία σεξουαλικότητα και το πώς αυτή, σε αντίθετη με την αντρική, πρέπει να κρυφτεί προκειμένου να κερδίσουμε τον σεβασμό.
 
Έχετε ακούσει ποτέ να λέει κανείς ότι ένας άντρας «αντικειμενοποιεί» τον εαυτό του? Οτι «συμπεριφέρεται ως αντικείμενο»? Οχι φυσικά, οι άντρες μπορούν να μοστράρουν τους κάτω κοιλιακούς τους σε selfies φτάνοντας όσο χαμηλά τολμάνε και κανείς να μην θεωρεί οτι πλασάρονται ως αντικείμενα γιατι πολύ απλά η γυναικεία ματιά δεν έχει την δύναμη να αντικειμενοποιήσει στην πατριαρχία. Γιατί πολύ απλά η αντρική σεξουαλικότητα έχει κατασκευαστεί ως αυτόνομη, ανεξάρτητα και πάντα ανώτερη της γυναικείας. Είναι μόνο η γυναικεία σεξουαλικότητα που μπορεί να τεθεί σε θέση υποτέλειας στην αντρική ματιά και να μας μετατρέψει μαγικά σε αντικείμενα. Αλλα αυτό δεν σημαίνει οτι εμείς αντικειμενοποιούμε τον εαυτό μας, οπως λέγεται συχνά, ούτε οτι «συμπεριφερόμαστε ως αντικείμενα». Είναι ο εκάστοτε μισογύνης που θα μας αντικειμενοποιήσει μπερδεύοντας το «θέλω να την πηδήξω» με το «υπάρχει για να την πηδήξω». Καμία γυναίκα δεν αντικειμενοποιεί τον εαυτό της, επιλέγει απλά εντός του δεδομένουν πατριαρχικού πλαισίου τον τρόπο αυτοέκφρασης της σεξουαλικότητά της, καταπατώντας κάποιους πατριαρχικούς κανόνες ενώ συμμορφώνεται με κάποιους αλλους, δημιουργώντας έναν μοναδικό συνδυασμό που ειναι δικός της και μονο δικός της.
 
Το πιο ειρωνικο απ’όλα είναι πως το σχολιο της Φιλίππας είναι απάντηση στο πόστ «Ήρθε η άλλη στο σπίτι με περίοδο και έρπη στο στόμα, πιο άχρηστη και από μαχαιροπήρουνο σε σουβλατζίδικο» δηλαδή ένα πόστ που κυριολεκτικά υπονοεί πως ΌΛΕΣ οι γυναικες είναι άχρηστες παρά μονο αν έχουν να προσφερουν σεξ. Αλλά αυτή ειναι η συνθήκη της pick-me, η ψευδαίσθηση ότι αυτή θα εξαιρεθεί από όλον αυτό τον μισογυνισμό αν ακολουθήσει αρκετά αυστηρά τους νόμους της πατριαρχίας, αν γελάσει αρκετά δυνατά με τον εξευτελισμό άλλων γυναικών.

Όταν σε Κάνει Pick ο Μπογδάνος

Posted on by

2

Aν η Κα Τουνη ηταν φιλη μου
Εγώ, αν η Κα Μαίρη ήταν γνωστή μου -γιατί φίλες οι pick-me δεν έχουν πραγματικά- θα της έλεγα να αγαπήσει λίγο τις άλλες γυναίκες και μέσα από αυτό να αγαπήσει λίγο τον εαυτό της. Θα της έλεγα ότι ειναι λίγο θλιβερό που υποχρεώνει τον εαυτό της να ζει με διαφορετικά στάνταρ από αυτά που ζουν οι άντρες. Ότι είναι αξιοθρήνητο που έχει δεχτεί ως κανονικότητα το οτι δεν μπορεί κι αυτή να γίνει γκόλ ή δεν μπορεί κι αυτή να κάνει σεξ με όποιον της γυαλίσει γιατί θεωρεί ότι μετά θα αξίζει τις όποιες συνέπειες. Θα της έλεγα ότι ο σεβασμός των αντρών και τα πατριαρχικά μπισκοτάκια που της πετάνε ως επιβράβευση δε θα γεμίσουν ποτέ το κενό αποδοχής που της έχει δημιουργήσει η πατριαρχία που την έχει κάνει να πιστεύει οτι δεν αξίζει παρά μόνο αν περάσει το τεστ της αυστηρής αστυνόμευσης του σώματός της. Θα της έλεγα οτι η ζωή στην πατριαρχία χωρίς φίλες και χωρίς γυναικεία αλληλεγγύη είναι σκληρή αλλά και βαρετή και ότι ποτέ δε θα κάνει πραγματικές φίλες αν περιμένει στην γωνία για να τους κάνει victim blaming τη στιγμή που θα ξεφύγουν από το στενό πατριαρχικό πλαίσιο -στην καλύτερη θα κάνει λυκοφιλίες. Θα της έλεγα ότι αυτό που προσέφεραν «τα κινήματα» σε εμάς είναι η αποδοχή του εαυτού μας που είναι πιο σημαντική από την αποδοχή του κάθε Μπογδάνου, και την κατανόηση ότι ζούμε σε έναν κοσμο που δεν είναι σχεδιασμένος από εμάς για εμάς και στον οποίο μάταια πασχίζουμε όλη μας τη ζωή να ταιριάξουμε. Θα της έλεγα ότι ο φεμινισμός μας προσέφερε και την αλληλοσυμπαράσταση άλλων γυναικών που έκαναν την ίδια συνειδητοποίηση αντί να προσπαθούμε να βγάλουμε η μια τα μάτια της άλλης και να ανταγωνιστούμε για το ψωριασμένο βραβείο της πατριαρχίας. Θα της έλεγα ότι είναι κάπως άθλιο να γράφει μακροσκελείς αναρτήσεις απλά για να μας πει πόσο σωστή και αξιοσέβαστη είναι αυτή σε σχέση με τις άλλες γυναίκες είναι η ίδια και για να της κάνουμε πατ πατ στην πλάτη και πώς το humble bragging γενικά είναι λίγο ρεζιλίκι. Θα της έλεγα ότι με όλα αυτά δεν είναι καθόλου χρήσιμη για την κοινωνία, είναι απλά χρήσιμη για την πατριαρχία που θα την χρησιμοποιεί ως παράδειγμα για το πως είναι τα καλά και πειθήνια κορίτσια.
No photo description available.

Το Διάγραμμα Venn Ρατσιστών και Μισογύνηδων

Posted on by

0

14xrona

Το διάγραμμα Venn όσων λένε οτι τα 14χρονα πάνε γυρεύοντας με τον τρόπο που ντύνονται και όσων λένε ότι πρέπει να διώξουμε τους μουσουλμάνους γιατί είναι εν δυνάμει βιαστές και ανώμαλοι που πηδάνε ανήλικα είναι ένας κύκλος.

Ναι, τα ρατσιστικά και μισογυνικά αυτά σκουπίδια δεν βλέπουν καμία αντίφαση ανάμεσα στο να επικροτούν βιασμούς γιατί τα θέλει ο κώλος των γυναικών με τον τρόπο που ντύνονται και το να ισχυρίζονται οτι οι μουσουλμάνοι έχουν μια μισογυνική κουλτούρα που θέλει τη γυναίκα καλυμμένη. Δεν βλέπουν καμία υποκρισία στο να χρησιμοποιούν την απειλή των μεταναστών ως εν δυνάμει βιαστών την ίδια ώρα που υπάρχουν Έλληνες βιαστές. Δεν βλέπουν κανένα πρόβλημα στο να αναπαράγουν ακριβώς την ίδια λογική που αποδίδουν στους Μουσουλμάνους και να μένουν φίλες με άντρες που κοιτάνε τις μαθήτριές τους ως σεξουαλικά αντικείμενα. Δεν έχουν ιδέα ότι παρουσιάζοντας τους άντρες ως μονίμως ξελιγωμένους, που μόνο αν είναι «χορτάτοι» απο σεξ δε θα βιάζουν απλά τους ενθαρρύνουν και δικαιολογούν τους βιασμούς. Ο μισογυνισμός και ο ρατσισμός σε ένα μόνο σχόλιο, για να εμπεδώσουμε ότι η κατασκευασμένη μουσουλμανική απειλή είναι ένα τρικ που έχει σκοπό να διατηρήσει την ψευδαίσθηση της δυτικής ανωτερότητας προβάλλοντας τον εγχώριο μισογυνισμό στους Άλλους.

Pick-me, του Υποείδους Vasikus Agorokoritsus

Posted on by

0

γυναικεία φιλια

 

Εδώ παρατηρούμε μία pick-me στο φυσικό της περιβάλλον εν ώρα κυνηγιού.

Ταξινόμηση: Η συγκεκριμένη pick-me ανήκει στο υποείδος vasikus agorokoritsus της οικογένειας των deneimaisantisalles.

Κυνηγι και διατροφή: Η pick me τρέφεται αποκλειστικά με πατριαρχικά μπισκοτάκια και το μεγαλύτερο της όπλο στην ζούγκλα της πατριαρχίας είναι ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός.Θαυμάστε με τι ευελιξία ακροβατεί ανάμεσα στα έμφυλα στερότυπα και με τι τόλμη επιτίθεται στις άλλες γυναίκες για να προστατέψει την λεία της. H pick-me φημίζεται για την επιμονή και την υπομονή της κατά την αναζήτηση τροφής, καθώς μπορεί να περιμένει για ώρες ακίνητη ακούγοντας ιστορίες για τον στρατό προκειμένου να κερδίσει το μπισκοτάκι της. Οι ιστορίες από το στρατό είναι αλάνθαστη τακτική, καθώς ως γυναίκα δεν μπορεί να συνεισφέρει σε αυτές και είναι υποχρεωμένη να ακούει αντί να μιλάει, το οποίο θεωρείται και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των pick-me.

Εχθροί και Ανταγωνιστές: Βασικός εχθρός της pick-me είναι οι άλλες γυναίκες αλλά κυρίως αυτές που θα συμφωνήσουν μαζί της καθώς απειλούν την κυριαρχία της στον χώρο. Αν άλλες 10 γυναίκες ξαφνικά αναφωνήσουν «κι εγώ βαριέμαι να ακούω για μόδα και προτιμώ τους άντρες φίλους!» αυτόματα αμφισβητείται η μοναδικότητά της και το βασικό εργαλείο της ισοπέδωσης των άλλων γυναικών ώστε αυτή να ξεχωρίζεί για τa «αγορίστικο» χαρακτηριστικά της. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ακριβώς να είναι σαν τις άλλες.

Βιότοπος: οι pick-me συχνάζουν εκεί που η τροφή είναι άφθονη, δηλαδή κυρίως σε παρέες μισογύνηδων αντρών αλλα απαντώνται συχνά σε ημιάγρια κατάσταση και στο διαδίκτυο κάτω από οποιοδήποτε ποστ υποβιβάζει τις γυναίκες, το οποίο σπεύδουν να επιβεβαιώσουν.

Βγες με Ένα Κορίτσι που δε Διαβάζει για τον Φεμινισμό

Posted on by

0

πρωτοπορια
Πριν μερικές βδομάδες το βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία ανέβασε αυτό το μισογυνικό meme το οποίο κατέβασε λίγο μετά λόγω του κραξίματος που έφαγε χωρίς να απολογηθεί. Το meme αυτό βασίζεται στον κλασικό πατριαρχικό διαχωρισμό ανάμεσα στα διαβασμένα, μορφωμένα, σωστά κορίτσια και τα ματαιόδοξα, αυτά που το μόνο που έχουν στο κεφάλι τους είναι το μεικ απ και τα ρούχα. . Το δίπολο αυτό όχι μόνο δεν αφήνει χώρο για κορίτσια που μπορούν να διαβάζουν και να βάφονται ταυτόχρονα αφού υπονοεί ότι τα δυο αυτά είναι αλληλοαποκλειόμενα αλλά δημιουργεί και την καρικατούρα μιας γυναίκας που όσες διαβάζουν καλούνται να συμμετάσχουν στον χλευασμό της. Το meme δλδ δημιουργεί δύο αντιμαχόμενες κατηγορίες γυναικών και τοποθετεί τη μία ενάντια στην άλλη έτσι ώστε όσες διαβάζουν να αντλούν την αξία τους μέσα από το πόσο διαφορετικές –το πόσο ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ- είναι από αυτές τις χαζογκόμενες που δεν διαβάζουν.
Συμπτωματικά, λίγο αφότου μου έστειλαν το meme αυτό στο inbox, κατέφτασε και ένα κείμενο με τίτλο «Βγες με ένα κορίτσι που δε διαβάζει» το οποίο ήταν πολύ της μόδας γύρω στο 2012 και εξεπλάγην από το πός@ φίλ@ μου το είχαν μοιραστεί τότε. Το κείμενο αυτό πάει πακέτο με το κείμενο «Βγες με ένα κορίτσι που διαβάζει». Και τα δύο αποτελούν μια ακραία ρομαντικοποίηση, αν όχι φετιχοποίηση, των κοριτσιών που διαβάζουν ως μια ιδιαίτερη κάστα. Το πρώτο κείμενο προτρέπει ειρωνικά τον άντρα αναγνώστη να βρεί ένα κορίτσι που δε διαβάζει και περιγράφει το μίζερο, βαρετό μέλλον που περιμένει τη σχέση τους υπονοώντας ότι ένα κορίτσι που διάβαζει είναι όχι μόνο πιο ενδιαφέρον αλλά θα έχει και ανώτερη συναισθηματική νοημοσύνη. Το δεύτερο κείμενο προτρέπει τον αναγνώστη, που εξυπακούεται ότι είναι μάστερ της λογοτεχνίας, να τεστάρει το κορίτσι που ισχυρίζεται ότι διαβάζει: «Προσπάθησε να καταλάβεις αν κατάλαβε τον Οδυσσέα του Τζέιμς Τζόις ή αν το λέει για να φανεί έξυπνη». Αυτό ανήκει σε μια ευρύτερη παράδοση όπου κάθε φορά που μια γυναίκα αναφέρει ένα χόμπι ή ένα ενδιαφέρον της που θεωρείται αντρικό (χοντρικα όσα δεν είναι από αυτά που η πατριαρχία υποτιμά ως «γυναικουλίστικα») ο άντρας την περνάει από ένα άτυπο τεστ όπου πρέπει να αποδείξει ότι όντως ανήκει στον χώρο και κατέχει τα απαραίτητα trivia ώστε να μπορεί να το επικαλείται.
Το περίεργο με αυτό τον διαχωρισμό είναι ότι δεν τον βλέπουμε να αναπαράγεται για άντρες –δεν βλέπουμε να χωρίζονται οι άντρες σε αυτούς που διαβάζουν και αυτούς που βλέπουν ποδόσφαιρο κυρίως γιατί οι άντρες θεωρειται ότι διαβάζουν by default. Το διάβασμα είναι γενικά αντρική ασχολία ενώ αντιθέτως προορίζεται για μια ελίτ κοριτσιών, τις λίγες και εκλεκτές. Αυτή η αντίληψη υπάρχει από τότε που επιτράπηκε στις γυναίκες να μάθουν γράμματα μαζικά μετά από αιώνες αποκλεισμού από τον αλφαβητισμό. Οι γυναίκες θα επιτρεπόταν να μορφωθούν αλλά η πραγματική παιδεία θα θεωρούταν χαρακτηριστικό μόνο λίγων από αυτές. Και όλες θα έπρεπε να επιλέξουν κατηγορία, θέλουν να είναι (πατριαρχικά) όμορφες ή έξυπνες? Μπορεί συμπωματικά να ήταν και τα δύο αλλά θα πρέπει αναγκαστικά να διαλέξουν μόνο ένα από τα δύο για να αυτοπροσδιοριστούν. Οι γυναίκες που διαβάζουν έτσι νιώθουν όντως σπάνιες και ξεχωριστές και θεωρούν ότι ανήκουν σε μια μειοψηφία που αξιζει καλύτερη συμπεριφορά από αυτές τις Άλλες, τις χαζές.
Όλοι οι άντρες θεωρούν ότι αξίζουν αυτόν τον μονόκερο, το κορίτσι που διαβάζει. Εκτός φυσικά αν αυτή διαβάζει φεμινιστική κριτική. Τότε είναι απλά μια υστερική, κουραστική γκόμενα. Βγες με ένα κορίτσι που διαβάζει αλλά όχι Σιμόν ντε Μπωβουάρ ή Judith Butler γιατί τότε δε θα μπορούμε να της πουλήσουμε βιβλία με μισογυνικά τρικ που θα την κάνουν να νιώθει ανώτερη από τις υπόλοιπες.

Οι Αντιφεμινίστριες Είναι Μπερδεμένες για την Επιμέλεια των Παιδιών

Posted on by

0

οιστρογονα

Αντιφεμινίστριες: Η μητρότητα είναι στη DNA της γυναίκας, το να το αρνείσαι αυτό είναι σαν να αρνείσαι την γυναικεία φύση, οι γυναίκες είναι απλά καλύτερες στο να φροντίζουν τα παιδιά επειδη ορμόνες!

Επίσης Αντιφεμινίστρες: Μα πώς μπορείτε να λέτε ότι υπάρχει πατριαρχία, κοιτάξτε πως αδικούνται οι άντρες που μετά το διαζύγιο δεν παίρνουν την επιμέλεια!

Κορίτσια αποφασίστε!

Τα δικαστήρια όχι μόνο λειτουργούν με ένα πατριαρχικό σκεπτικό το οποίο έχει αποδεχθεί ως αξίωμα ότι οι γυναίκες ειναι εκ φύσεως καλύτερες στην ανατροφή των παιδιών αλλα συνήθως δίνουν την επιμέλεια σε όποιον γονιό περνάει τον περισσότερο χρόνο με τα παιδιά και αυτός ο γονίος είναι σχεδόν πάντα η μητέρα αφού οι άντρες λόγω πατριαρχικών επιρροών δίνουν περισσότερη έμφαση στην καριέρα τους. Επίσης έρευνες έδειξαν ότι οι άντρες σπανιότατα ζητούν έτσι κι αλλιώς την αποκλειστική επιμέλεια. Σε μια ιδανική φεμινιστική κοινωνία τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.

Προς το παρόν όμως δεν μπορείτε να κατηγορείτε τον φεμινισμό για πράγματα που συνεχίζουν συμβαίνουν επειδή ζουμε ακόμα σε μια πατριαρχική κοινωνία!

Τις Γυναίκες δεν τις Χτυπάμε ούτε με Τριαντάφυλλο

Posted on by

0

δυναμη ladyism
Ως καλές φασίστριες οι διαχειρίστριες του ladyism φυσικοποιουν την εξουσία και την καταπίεση θεωρώντας ότι οφείλεται στην ανώτερη μυική/βιολογική δύναμη. Η εξουσία έτσι και η θέση των υποκειμένων σε ενα σύστημα δεν χρειάζεται να αναλυθούν ούτε να εξεταστεί το πώς κατασκευάζεται κοινωνικά μεσα από μύθους, στερεοτυπα, αφηγήματα και οικονομικό, πολιτικό, πολιτισμικο κεφάλαιο. Αποτελεί απλά εκδήλωση της βιολογίας και άρα δυσκολα μπορεί να αμφισβητηθούν.Η εξουσία έτσι λειτουργει ταυτολογικά: αν ο λευκός άντρας καταπιέζει και ασκεί εξουσια είναι επειδη ειναι πιο δυνατός και αυτό μας αρκεί για να δικαιολογήσουμε ότι ασκεί εξουσία.
 
Ως καλές φασίστριες επίσης είναι φυσικό να ωραιοποιουν το πολιτικό σύστημα της Σπάρτης, το να θεωρούν όμως πως στην Σπαρτη οι γυναίκες ήταν «ισότιμες» και «ελεύθερες» δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα καθώς εκείνες ηταν αποκλεισμένες από κάθε άσκηση πολιτικής και στρατιωτικής εξουσίας. Το να σε εξυμνούν ως μητέρα και να μπορείς να πας στο γυμναστήριο για yoga δεν είναι ισότητα, οι αντιφεμινίστριες βέβαια αυτό το θεωρούν ως αποκορυφωμα της ελευθερίας: αρκεί να τους χαλαρώνουν λίγο το λουρί όσοι αποφασίζουν γι αυτές και θα κουνήσουν χαρούμενα την ουρίτσα τους, θα δεχτούν με ευγνωμοσύνη το μπισκοτάκι τους. Η σύγκριση της αρχαίας Αθήνας με την Σπάρτη απλά αποδεικνύει οτι η αντρικη κυριαρχία έρχεται σε διαφορετικές μορφές. Και οτι αφού η βιολογία δεν υπαγορεύει ένα και μοναδικό συστημα ως σωστό, τότε και κάθε σύστημα κοινωνικής οργάνωσης -και άρα η ίδια η αντρική κυριαρχια- μπορεί να ανατραπεί.
 
Οι αντιφεμινίστριες θεωρούν βέβαια ότι η επιβολή των αντρών είναι απαραίτητη για την προστασια μας, δεν μας εξηγούν όμως από τι μας προστατεύουν αν όχι απο άλλους άντρες. Στα σχολια κάποιος λοβοτομημένος σχολιαστής υποστηρίζει οτι αν είχαμε οντως πατριραρχιά η Τοπαλούδη δε θα είχε πεθάνει γιατί θα την προστάτευε ο πατέρας της. Με λίγα λόγια παραδέχονται οτι οι άντρες αποτελούν κίνδυνο για εμάς και τον μόνο λόγο που χρειαζομαστε άντρα για προστασια. Η αντρική εξουσία λοιπόν δεν είναι η λύση αλλά το πρόβλημα.
 
Και ερχόμαστε στο σημείο που ισχυρίζεται οτι η πατριαρχία δεν ενθαρρύνει τους άντρες να ασκουν βια στις γυναικες επείδη υπάρχει το γλυκανάλατο ρητο «τις γυναικες δεν τις χτυπάμε ουτε με τριαντάφυλλο». Φυσικα αγνοεί εσκεμμένα πως το τσιτάτο αυτό υπάρχει ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ στην ενδημική βία που υφίστανται οι γυναίκες, ακριβώς οπως το Black Lives Matter υπάρχει ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ στην ρατσιστική βία που αντιμετωπίζουν οι μαύροι. Οι φασίστες και οι οπαδοί της πατριαρχιας ομως προτιμούν να προσποιούνται οτι η συζήτηση ξεκινάει από εκει, και όχι από αιώνες καταπίεσης και κακοποιησης των γυναικών ή των μαύρων.
 
Μεγαλώσαμε λέει με την εικόνα του gentleman. Μεγαλώσαμε όμως επίσης με ταινίες που οι άντρες ξαστουκιζαν αβέρτα γυναίκες κάθε φορά που αυτες αντιμηλούσαν για να τους φτιάξουν χαρακτήρα γιατι «το ξύλο βγήκε απο τον παραδεισο», μεγαλώσαμε με τα ιδανικά περί γυναικειας σιωπής που ξέρει τη θέση της, μεγαλώσαμε με το αστείο «βάρα τη γυναίκα σου δυο φορες τη μερα, αν δεν ξερεις εσυ γιατι ξερει αυτή», μεγαλώσαμε με το μίσος για την γυναικεία σεξουαλικότητα που αξιζει βία ως τιμωρία, μεγαλώσαμε με συγγενείς που χτυπούσαν τις γυναίκες τους κι εμείς κάναμε οτι δεν βλέπουμε γιατι αυτά ειναι προσωπικές τους υποθέσεις. Πότε ήταν αυτή η μυθική εποχή που οι άντρες δεν χτυπούσαν τις γυναίκες ούτε με τριαντάφυλλο? Ποτέ.