Η μεγαλύτερη επιτυχία της πατριαρχίας ήταν που, αφού για αιώνες επέβαλε έναν συγκεκριμένο κοινωνικό ρόλο στις γυναίκες, τελικά τις έπεισε ότι αυτή είναι η «φύση τους». Γιατί κατάφερε να κάνει τις γυναίκες να εσωτερικεύσουν τόσο πολύ τον ρόλο ως νοικοκυρές που να τον συγχέουν με την αγάπη και την φροντίδα. Γιατί ακόμα δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι η διαφορά της υπηρέτριας με την νοικοκυρά είναι ότι τουλάχιστον η πρώτη πληρώνεται. Στο όνομα της «φύσης» όμως εμείς δεν χρειαζόμαστε πληρωμή, αρκεί να μας το ζητήσει με καλό τρόπο ο αντρούλης, ή να μας δείξει αγάπη και εκτίμηση, και τα γονίδια μας θα μας οδηγήσουν μόνα τους στα άπλυτα σώβρακά του για να τα πλύνουμε και να τα σιδερώσουμε.
Οι δουλειές το σπιτιού είναι μια αναγκαιότητα, είναι μια εργασία όπως όλες οι άλλες. Η επένδυση με τον μανδύα της αγάπης και της οικογενειακής γαλήνης όπως και με αυτόν της φύσης συσκοτίζει αυτό το γεγονός έτσι ώστε οι γυναίκες να αποδεχτούν την άμισθη εκτέλεσή τους χωρίς αμφισβήτηση. Όχι, τίποτα το κακό με το να κάνει η γυναίκα της δουλειές του σπιτιού αν αυτός είναι ο διακανονισμός που δουλεύει καλύτερα για το εκάστοτε ζευγάρι. Αλλά αν αποδεχτούμε ότι αυτή είναι η «φύση» μας, αν το ταυτίσουμε αυτό με την ανιδιοτελή αγάπη δε θα ξεφορτωθούμε ποτέ την πατριαρχία.
Ναι, Είσαι Μισογύνης 