Pick-me, του Υποείδους Vasikus Agorokoritsus

γυναικεία φιλια

 

Εδώ παρατηρούμε μία pick-me στο φυσικό της περιβάλλον εν ώρα κυνηγιού.

Ταξινόμηση: Η συγκεκριμένη pick-me ανήκει στο υποείδος vasikus agorokoritsus της οικογένειας των deneimaisantisalles.

Κυνηγι και διατροφή: Η pick me τρέφεται αποκλειστικά με πατριαρχικά μπισκοτάκια και το μεγαλύτερο της όπλο στην ζούγκλα της πατριαρχίας είναι ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός.Θαυμάστε με τι ευελιξία ακροβατεί ανάμεσα στα έμφυλα στερότυπα και με τι τόλμη επιτίθεται στις άλλες γυναίκες για να προστατέψει την λεία της. H pick-me φημίζεται για την επιμονή και την υπομονή της κατά την αναζήτηση τροφής, καθώς μπορεί να περιμένει για ώρες ακίνητη ακούγοντας ιστορίες για τον στρατό προκειμένου να κερδίσει το μπισκοτάκι της. Οι ιστορίες από το στρατό είναι αλάνθαστη τακτική, καθώς ως γυναίκα δεν μπορεί να συνεισφέρει σε αυτές και είναι υποχρεωμένη να ακούει αντί να μιλάει, το οποίο θεωρείται και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των pick-me.

Εχθροί και Ανταγωνιστές: Βασικός εχθρός της pick-me είναι οι άλλες γυναίκες αλλά κυρίως αυτές που θα συμφωνήσουν μαζί της καθώς απειλούν την κυριαρχία της στον χώρο. Αν άλλες 10 γυναίκες ξαφνικά αναφωνήσουν «κι εγώ βαριέμαι να ακούω για μόδα και προτιμώ τους άντρες φίλους!» αυτόματα αμφισβητείται η μοναδικότητά της και το βασικό εργαλείο της ισοπέδωσης των άλλων γυναικών ώστε αυτή να ξεχωρίζεί για τa «αγορίστικο» χαρακτηριστικά της. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ακριβώς να είναι σαν τις άλλες.

Βιότοπος: οι pick-me συχνάζουν εκεί που η τροφή είναι άφθονη, δηλαδή κυρίως σε παρέες μισογύνηδων αντρών αλλα απαντώνται συχνά σε ημιάγρια κατάσταση και στο διαδίκτυο κάτω από οποιοδήποτε ποστ υποβιβάζει τις γυναίκες, το οποίο σπεύδουν να επιβεβαιώσουν.

Advertisement

Βγες με Ένα Κορίτσι που δε Διαβάζει για τον Φεμινισμό

πρωτοπορια
Πριν μερικές βδομάδες το βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία ανέβασε αυτό το μισογυνικό meme το οποίο κατέβασε λίγο μετά λόγω του κραξίματος που έφαγε χωρίς να απολογηθεί. Το meme αυτό βασίζεται στον κλασικό πατριαρχικό διαχωρισμό ανάμεσα στα διαβασμένα, μορφωμένα, σωστά κορίτσια και τα ματαιόδοξα, αυτά που το μόνο που έχουν στο κεφάλι τους είναι το μεικ απ και τα ρούχα. . Το δίπολο αυτό όχι μόνο δεν αφήνει χώρο για κορίτσια που μπορούν να διαβάζουν και να βάφονται ταυτόχρονα αφού υπονοεί ότι τα δυο αυτά είναι αλληλοαποκλειόμενα αλλά δημιουργεί και την καρικατούρα μιας γυναίκας που όσες διαβάζουν καλούνται να συμμετάσχουν στον χλευασμό της. Το meme δλδ δημιουργεί δύο αντιμαχόμενες κατηγορίες γυναικών και τοποθετεί τη μία ενάντια στην άλλη έτσι ώστε όσες διαβάζουν να αντλούν την αξία τους μέσα από το πόσο διαφορετικές –το πόσο ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ- είναι από αυτές τις χαζογκόμενες που δεν διαβάζουν.
Συμπτωματικά, λίγο αφότου μου έστειλαν το meme αυτό στο inbox, κατέφτασε και ένα κείμενο με τίτλο «Βγες με ένα κορίτσι που δε διαβάζει» το οποίο ήταν πολύ της μόδας γύρω στο 2012 και εξεπλάγην από το πός@ φίλ@ μου το είχαν μοιραστεί τότε. Το κείμενο αυτό πάει πακέτο με το κείμενο «Βγες με ένα κορίτσι που διαβάζει». Και τα δύο αποτελούν μια ακραία ρομαντικοποίηση, αν όχι φετιχοποίηση, των κοριτσιών που διαβάζουν ως μια ιδιαίτερη κάστα. Το πρώτο κείμενο προτρέπει ειρωνικά τον άντρα αναγνώστη να βρεί ένα κορίτσι που δε διαβάζει και περιγράφει το μίζερο, βαρετό μέλλον που περιμένει τη σχέση τους υπονοώντας ότι ένα κορίτσι που διάβαζει είναι όχι μόνο πιο ενδιαφέρον αλλά θα έχει και ανώτερη συναισθηματική νοημοσύνη. Το δεύτερο κείμενο προτρέπει τον αναγνώστη, που εξυπακούεται ότι είναι μάστερ της λογοτεχνίας, να τεστάρει το κορίτσι που ισχυρίζεται ότι διαβάζει: «Προσπάθησε να καταλάβεις αν κατάλαβε τον Οδυσσέα του Τζέιμς Τζόις ή αν το λέει για να φανεί έξυπνη». Αυτό ανήκει σε μια ευρύτερη παράδοση όπου κάθε φορά που μια γυναίκα αναφέρει ένα χόμπι ή ένα ενδιαφέρον της που θεωρείται αντρικό (χοντρικα όσα δεν είναι από αυτά που η πατριαρχία υποτιμά ως «γυναικουλίστικα») ο άντρας την περνάει από ένα άτυπο τεστ όπου πρέπει να αποδείξει ότι όντως ανήκει στον χώρο και κατέχει τα απαραίτητα trivia ώστε να μπορεί να το επικαλείται.
Το περίεργο με αυτό τον διαχωρισμό είναι ότι δεν τον βλέπουμε να αναπαράγεται για άντρες –δεν βλέπουμε να χωρίζονται οι άντρες σε αυτούς που διαβάζουν και αυτούς που βλέπουν ποδόσφαιρο κυρίως γιατί οι άντρες θεωρειται ότι διαβάζουν by default. Το διάβασμα είναι γενικά αντρική ασχολία ενώ αντιθέτως προορίζεται για μια ελίτ κοριτσιών, τις λίγες και εκλεκτές. Αυτή η αντίληψη υπάρχει από τότε που επιτράπηκε στις γυναίκες να μάθουν γράμματα μαζικά μετά από αιώνες αποκλεισμού από τον αλφαβητισμό. Οι γυναίκες θα επιτρεπόταν να μορφωθούν αλλά η πραγματική παιδεία θα θεωρούταν χαρακτηριστικό μόνο λίγων από αυτές. Και όλες θα έπρεπε να επιλέξουν κατηγορία, θέλουν να είναι (πατριαρχικά) όμορφες ή έξυπνες? Μπορεί συμπωματικά να ήταν και τα δύο αλλά θα πρέπει αναγκαστικά να διαλέξουν μόνο ένα από τα δύο για να αυτοπροσδιοριστούν. Οι γυναίκες που διαβάζουν έτσι νιώθουν όντως σπάνιες και ξεχωριστές και θεωρούν ότι ανήκουν σε μια μειοψηφία που αξιζει καλύτερη συμπεριφορά από αυτές τις Άλλες, τις χαζές.
Όλοι οι άντρες θεωρούν ότι αξίζουν αυτόν τον μονόκερο, το κορίτσι που διαβάζει. Εκτός φυσικά αν αυτή διαβάζει φεμινιστική κριτική. Τότε είναι απλά μια υστερική, κουραστική γκόμενα. Βγες με ένα κορίτσι που διαβάζει αλλά όχι Σιμόν ντε Μπωβουάρ ή Judith Butler γιατί τότε δε θα μπορούμε να της πουλήσουμε βιβλία με μισογυνικά τρικ που θα την κάνουν να νιώθει ανώτερη από τις υπόλοιπες.

Το Παράπονο των Cool Girls®

47048909_2070620932993935_9082899925938733056_n

Εδώ έχουμε μια χαρακτηριστική περίπτωση Cool Girl® που νομίζει ότι της αξίζει περισσότερος σεβασμός από τις άλλες γυναίκες ακριβώς επειδή φέρει (εκλαμβανόμενα ως) αντρικά χαρακτηριστικά. Ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός λειτουργεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι γυναίκες να θέλουν να αποστασιοποιηθούν από το ίδιο τους το φύλο ακριβώς επειδή και οι ίδιες το θεωρούν υποδεέστερο και έχουν πλήρως εσωτερικεύσει τις πατριαρχικές ιδέες περί γυναικείας κατωτερότητας.

Στο πλαίσιο αυτό, ο μόνος τρόπος να αποκτήσουν αυτοσεβασμό είναι να αφομοιώσουν «αντρικές» συμπεριφορές και προτιμήσεις ακριβώς επειδή οι αντίστοιχες γυναικείες έχουν υποτιμηθεί. Το να απολαμβάνεις πχ μια μπύρα θεωρείται εγγενώς ανώτερο από το να απολαμβάνεις έναν spicy pumpkin latte, το να βλέπεις ποδόσφαιρο πλασάρεται εντελώς αυθόρμητα ως ανώτερο του να βλέπεις Next Top Model και το South Park είναι φυσικά απείρως πιο cool από το Sex and the City. Όλα αυτά για κανέναν άλλον λόγο πέραν του ότι τα πράγματα που σχετίζονται με γυναίκες αυτόματα υποβαθμίζονται. Οι γυναίκες δεν υποτιμήθηκαν επειδή δεν είχαν αρκετά ενδιαφέρουσες προσωπικότητες ή πολύ σημαντικά επιτεύγματα να επιδείξουν, επειδή δεν ήταν αρκετά δυναμικές, cool και ξεχωριστές, υποτιμήθηκαν λόγω μιας αυθαίρετης διάκρισης που αφορά το φύλο τους και ξεπερνά το προσωπικό. Γι’ αυτό και η ανισότητα δεν μπορεί να ξεπεραστεί ατομικά όσο ξεχωριστή κι αν είσαι, αλλά μόνο συλλογικά.

Τα Cool Girls® είναι στην πραγματικότητα γυναίκες που στηρίζουν την πατριαρχία και προσδοκούν καλύτερη μεταχείριση ως επιβράβευση. Τα Cool Girls® στην ουσία λένε ότι στηρίζουν την εξευτελιστική συμπεριφορά των αντρών προς άλλες γυναίκες αρκεί στις ίδιες να συμπεριφέρονται καλύτερα όταν αυτές συμμορφώνονται με τα αντρικά κριτήρια. Ο λόγος που ούτε τα Cool Girls καταφέρνουν να υπερβούν την πατριαρχία απαντάει και στην ερώτηση που θέτει στο τέλος το Cool Girl® της φωτογραφίας: Επειδή όσο είσαι γυναίκα σε μία μισογυνική κοινωνία κανείς δεν σου εγγυάται τον σεβασμό όσο κι αν προσπαθείς να μοιάσεις στο προνομιούχο φύλο. Κι αυτό δεν είναι επειδή δεν ξέρουν ότι δεν-είσαι-σαν-τις-άλλες αλλά γιατί παραμένεις γυναίκα με τους άντρες κριτές σου. Η λύση λοιπόν είναι να παλέψεις ενάντια σε αυτό το σύστημα και όχι να προσπαθείς να βρεις το παραθυράκι για να ξεφύγεις από αυτό ούτε φυσικά να προσπαθήσεις να κερδίσεις πατριαρχικά cookies εις βάρος των υπόλοιπων γυναικών.

Το Γυναικείο Κοινό του Κλαρκ και Άλλων Μισογυνικών Σελίδων

to-klark

Το να επικαλείσαι το γυναικείο κοινό σου για να ισχυριστείς οτι δεν είσαι σεξιστής είναι σαν να επικαλείσαι τις γυναίκες ψηφοφόρους του Τραμπ για να υποστηρίξεις οτι δεν είναι μισογύνης. Ευτυχώς οι κοινωνιολόγοι εδώ και δεκαετίες προσφέρουν ερμηνείες για το γεγονός οτι ο καταπιεσμενος συμμετεχει στο σύστημα καταπίεσής του, οι οποίες έχουν αποδωθει με όρους όπως «ψευδής συνείδηση», «ηγεμονια», «εσωτερικευμένη καταπίεση». Oι γυναίκες οπαδοί σελιδών όπως Το Κλάρκ είναι συνήθως τα λεγόμενα cool girls των οποιων η συμπεριφορά περιγραφεται στο παρακάτω άρθρο.*

«Όλοι ξέρουμε το «cool girl», αυτήν που προσπαθεί υπερβολικά για να πει ότι τα πάει καλύτερα με τους άντρες παρά με τις γυναίκες. Αύτη που θεωρεί τον εαυτό της «μία από τα παιδιά». Που αποφεύγει το «δράμα» αλλά δεν έχει πρόβλημα να κριτικάρει άλλες γυναίκες -μεμονωμένα ή ως φύλο- παρέα με τους άντρες. Κατηγορίες βίας κατά των γυναικών? Θα είναι η πρώτη που θα επισημάνει πως κάποιες γυναίκες λένε ψέματα. To «cool girl» το πιάνει. Δεν παραπονιέται για τον καθημερινό μισογυνισμό ή τα σεξιστικά αστεία από τους άντρες της ζωής της. Δεν είναι «ξινή». Θα προτιμούσε να πεθάνει από το να την πουν «φεμινίστρια». Λατρεύει τα σπορ/τα video games/ το κυνήγι/ την μπύρα/ το κόκκινο κρέας/ τα βρώμικα αστεία/ το σεξ χωρίς δεσμεύσεις.
Όχι πως πολλές γυναίκες δεν αγαπούν αυθεντικά αυτά τα πράγματα. Εγώ πάντα λάτρευα τα σπορ και τώρα δουλεύω στα αθλητικά ΜΜΕ, όπου η πίεση να είσαι «cool girl» μπορεί να είναι ανυπόφορη.
[…]
Υπάρχει αυτή η ιδέα πως αν αποστασιοποιηθείς από τις άλλες γυναίκες και συμφωνήσεις με τους άντρες, όχι μόνο θα «διαλέξουν» εσένα αντί για τις άλλες γυναίκες αλλά θα σου συμπεριφερθούν με τον ίδιο σεβασμό που δείχνουν στους φίλους τους. Είναι ένα φαινόμενο γνωστό ως «εγγύτητα στην εξουσία» (proximity to power): η ιδεά πως η εναρμόνιση με το πρόσωπο ή την όμάδα που κατέχει την εξουσία, θα σου δώσει πρόσβαση στην εξουσία αυτη.»

~Hürrfem Sultan

*https://theestablishment.co/the-dangers-of-the-cool-girl-id…