We read this article so that you don’t have to:
Στο κείμενο αυτό του συντηρητικού Fox News, η συγγραφέας μας προειδοποιεί, γυναίκα προς γυναίκα, για τον κίνδυνο που προκύπτει από τις νέες γενιές γυναικών που είναι πολύ σκληρές για να αγαπήσουν (τους άντρες). Ο όρος φεμινισμός δεν αναφέρεται στο κείμενο, τι είναι όμως αυτό που κάνει άραγε τις γυναίκες πλέον τόσο διαφορετικές αν όχι το γεγονός οτι απέκτησαν περισσότερα δικαιώματα και πήραν αέρα?
Η συγγραφέας συμβουλεύει τις ομόφυλές της κυριολεκτικά να αναλάβουν δευτεραγωνιστικό ρόλο στις σχέσεις τους με τους άντρες αν θέλουν αυτές να είναι ομαλές αφήνοντας αυτούς να είναι πρωταγωνιστές -κάτι που κρύβεται πίσω απο την ανάδειξη του προτύπου του alpa male που θα πρέπει να συνοδεύεται από ένα beta female, λέξεις που εμπεριέχουν ξεκάθαρη ιεραρχία.
Η φράση κλειδί σε αυτό το κείμενο -όπως και σε όλα τα παρόμοια- είναι πως «οι γυναίκες γίνονται σαν τους αντρες». Στο συγκεκριμένο άρθρο αυτο σημαίνει πως οι σύγχρονες γυναίκες γίνονται «υπερβολικά ανταγωνιστικές, υπερβολικά αρρενωπες, υπερβολικά alpha». Και ενώ θα νόμιζε κανείς οπως τα παρουσιάζει πως τα χαρακτηριστικά αυτά είναι αρνητικά και ίσως να είναι οι άντρες αυτοί που θα έπρεπε να αλλάξουν, με ένα πατριαρχικό plot twist τα χαρακτηριστικά αυτά ειναι αρνητικά ΜΟΝΟ όταν υιοθετούνται απο γυναικες. Οι τελευταίες αντιθέτως καλούνται να διατηρήσουν την θηλυκότητά τους που, με τα λόγια της συγγραφέως, σημαίνει να έιμαστε «ήπιες» (soft) και «ευγενικές» (nice).
Στο κείμενο αυτό, ως συνήθως, τα δύο φύλα παρουσιάζονται ως δύο αντιθετικοί πόλοι που θα πρέπει ο ένας να εξισορροπεί τον άλλο, καθώς, όπως το θέτει η αρθρογράφος, μια σχέση χρειάζεται τόσο αρσενική όσο και θηλυκή ενέργεια. Και είναι κρίμα που η συγγραφέας έτσι αδυνατεί να φανταστεί μια σχέση όπου και οι δύο θα ειναι ήπιοι και ευγενικοί ή έστω, και οι δύο ανταγωνιστικοί και δυναμικοί αλλά με αμοιβάιους συμβιβασμούς και υποχωρήσεις.Και της είναι αδιανόητο γιατί το θεωρεί δεδομένο πως οι άντρες δρουν με ένα συγκεκριμένο τρόπο (δε μας λέει βέβαια τι τους κάνει έτσι καθως και η λέξη πατριαρχία έντεχνα αποσιωπάται και εδώ) και είναι οι γυναίκες αυτές που θα πρέπει να προσαρμοστούν στις ανάγκες των αντρών, αφού αυτοί αποκλείεται να γίνουν διαφορετικοί.
Το άρθρο αυτό έρχεται να προστεθεί σε μία πλούσια αρθρογραφία με θέμα «πώς να κρατήσετε τον άντρα σας» η οποία εναποθέτει το βάρος της αποτυχίας μια σχέσης στη γυναίκα η οποία καλείται να επιτελέσει όλη την συναισθηματική εργασία (emotional labor) με σκοπό να κρατήσει την ισορροπία του ζευγαριού. Ο φεμινισμός αντιθέτως, πιστεύοντας στους άντρες περισσότερο από την πατριαρχία, θεωρεί πως και οι άντρες μπορεί να είναι ήπιοι, ευγενικοί, να κάνουν υποχωρήσεις και να μην νιώθουν άβολα σε μία σχέση που δεν έχουν τον πρώτο λόγο. Κι αν τους είναι αδύνατον, τότε ίσως η σχέση μαζί τους να είναι κάτι που μερικές από εμάς δεν επιθυμούμε ούτως ή άλλως.