Άλλη μία χαρακτηριστική περίπτωση του τι θεωρούν οι αντιφεμινιστές όταν μιλάνε για «ελευθερία του λόγου»: την ελευθερία να παρενοχλούν διαδικτυακά γυναίκες με προσβλητικά σχόλια. Ο σχολιαστής ένιωσε την ανάγκη να βάλει στη θέση της μία γυναίκα που στο προηγούμενο ποστ πόσταρε μία φωτογραφία δείχνοντα χωρίς αναστολές τα χέρια της χωρίς αποτριχωση Αφού έφαγε το αναμενόμενο μπλοκ ένιωσε την ανάγκη να σχολιάσει από δεύτερο προφίλ παραπονούμενος ότι θίγεται η ελευθερία του λόγου. Αφού έφαγε μπλοκ και αυτό σχολίασε από τρίτο. Και μετά και από τέταρτο. Ένιωσε δε την ανάγκη να με προειδοποιήσει οτι έχει μπόλικα προφίλ και μπόλικο ελεύθερο χρονο και μπορεί να συνεχίσει να το κάνει αυτό.
Στην ουσία το μόνο που αποδεικνύει είναι το ποσό ενέργειας που μπορεί να ξοδέψει ένας μισογύνης για να σιγουρευτεί οτι καμία γυναίκα δε θα εξασκεί το δκό της δικαίωμα αυτοέκφρασης ανενόχλητη. Αυτό εννοούν όταν λένε «ελευθερία του λόγου»: το δικαίωμα τους να μας προσβάλουν, με την δήθεν αθώα και αντικειμενική γνώμη τους που ποτέ δεν ζητήσαμε. Και αυτό εννοούν οταν μιλάνε για λογκρισία: το δικό μας δικαίωμα να μην υποστούμε αυτή την παρενόχληση σε διαδικτυακόυς χώρους που έχουμε εμείς δημιουγήσει.
Τίποτα δεν κάνει ένα μισογύνη να χάσει τον ύπνο του όσο ο φόβος ότι κάπου στον κόσμο μία γυναίκα μπορεί να μη λογαριάζει την γνώμη του για την εμφάνισή της. Και όσο προσπαθούν να την επιβάλουν παρενοχλώντας μας πεισματικά, τόσο θα χρειαζόμαστε φεμινισμό.
~Hürrfem Sultan