-Τις μαλακίες για ρεαλισμό και «ιδανικό κόσμο» τις ακούμε βερεσέ. Οι γυναίκες δεν μπορούν να περπατήσουν ό,τι ώρα θέλουν μόνες τους εξαιτίας του σεξισμού. Όσο δεν το αναγνωρίζουμε αυτό και το αντιμετωπίζουμε ως φυσικό και αναπόσπαστο μέρος το κόσμο όπως ένα σεισμό ή έναν καλοκαιρινό καύσωνα τόσο γινόμαστε μέρος του προβλήματος. Υπάρχει λόγος που είναι οι ΓΥΝΑΙΚΕΣ που πρέπει να προγραμματίζουν από πριν πότε, πώς και με ποιον θα επιστρέψουν σπίτι, να βγάζουν δηλαδή πρόγραμμα με βάση την πιθανότητα να βιαστούν. Ο λόγος είναι πως στην κουλτούρα του βιασμού ο βιασμός τους έχει φυσικοποιηθεί τόσο που ένας κόσμος όπου δε θα κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή θεωρείται μία ρομαντική ουτοπία.

-Το κλασικό επιχείρημα που συγκρίνει το βιασμό με κλοπή επίσης τον ακούμε βερεσέ. Πρώτον γιατί οι γυναίκες δεν είναι πάκοι λεφτά/ξεκλείδωτα αμάξια/ακριβά ρολόγια. Ο λόγος που τους επιτίθενται δεν είναι η ανισότητα και η φτώχια που δημιουργεί ο καπιταλισμός αλλά αντιθέτως το προνόμιο που αποδίδει η πατριαρχία στους άντρες να πιστεύουν ότι τα σώματα των γυναικών υπάρχουν προς τέρψη τους. Τόσο η κλοπή βέβαια όσο και ο βιασμός λαμβάνουν χώρα μέσα σε ένα συγκεκριμένο σύστημα εξουσίας, ανισότητας και προνομίων και χωρίς να χτυπήσουμε το πρόβλημα στη ρίζα του εξαλείφοντάς τα, κανένα από αυτά τα εγκλήματα δε πρόκειται να καταπολεμηθεί.

~Hürrfem Sultan