Εδώ παρατηρούμε με θλίψη την περίπτωση μιας γυναίκας που όχι μόνο έχει υποταχθεί πλήρως στην μοίρα της στην πατριαρχία αλλά και που συμβουλεύει κι άλλες γυναίκες να κάνουν το ίδιο. Το παράδειγμα αυτό εσωτερικευμένου μισογυνισμού υποδηλώνει πως δεν υπάρχουν τόσο γυναίκες που δεν έχουν βιώσει την πατριαρχία στο πετσί τους επειδή ήταν πολύ τυχερές ή πολύ προνομιούχες αλλά περισσότερο γυναίκες που το έχουν αποδεχθεί αυτό ως πλήρως φυσιολογικό και αναμενόμενο κομμάτι της ζωής και που έχουν καταπιεί αμάσητη την πατριαρχική λογική σύμφωνα με την οποία τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες δεν είναι τόσο σοβαρά όσο αυτά που αντιμετωπίζουν και οι άντρες.
Τι κερδίζουν οι γυναίκες αυτές που αναπαράγουν την κυρίαρχη ρητορική και αστυνομεύουν τις άλλες γυναίκες που αντιστέκονται σε αυτή? Δύο πράγματα. Το ένα είναι τα πατριαρχικά cookies από άντρες που τις αναδεικνύουν ως σωστά πρότυπα θηλυκότητας, ως τα Καλά Κορίτσια που κάνουν το χρέος τους και βγάζουν το σκασμό και δεν τους κάνουν τη ζωή δύσκολη ούτε τους κάνουν να αισθάνονται άβολα φέρνοντας στην επιφάνεια προβλήματα που δεν τους αφορούν. Το ποστ της άλλωστε είναι γεμάτο από αντρικά σχόλια τύπου «να αγιάσει το στόμα σου» και η πατριαρχία όχι μόνο έχει μάθει τις γυναίκες να εκτιμούν την επιβράβευση αυτή αλλά τις ανταμείβει ακριβώς με αυτό που στερεί από όσες γυναίκες τολμούν να μιλήσουν -συχνά με επαγγελματική επιτυχία και ευκαιρίες καριέρας που ίσως μία γυναίκα που είχε μιλήσει κατά τους αφεντικού της ή κάποιου ανωτέρου της να μην είχε.
Το δεύτερο όφελος είναι κυρίως ψυχολογικό. Οι γυναίκες που έχουν αντιμετωπίσει σεξουαλική παρενόχληση -ή ακόμα και επίθεση όπως υπονοεί με την «πιο επικίνδυνη περίπτωση» δεν είναι πάντα εύκολο να επεξεργαστούν το τραύμα τους αλλά και γενικότερα το γεγονός πως ζουν σε έναν κόσμο όπου κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή αυτό να τους ξανασυμβεί. Πολλές λοιπόν βρίσκουν ευκολότερο να το απορρίψουν ως άνευ σημασίας, ως κάτι που μπορείς να απωθήσεις με ένα κυριακάτικο χαμόγελο και λίγη θετική σκέψη. Κάπως έτσι διατηρούν την ψευδαίσθηση πως έχουν τον έλεγχο μιας κατάστασης που όμως στην ουσία απορρέει από ένα σύστημα το οποίο είναι πέρα από τις ίδιες, που δεν εξαφανίζεται αν εσύ απλά «απομακρυνθείς» από συγκεκριμένα άτομα και που θέλει πολύ κουράγιο να τα βάλεις μαζί του.
Πολλ@ θα σπεύσουν να πουν πως οι γυναίκες που εκφράζουν τέτοιες ιδέες είναι χειρότερες από τους άντρες που εκφράζουν παρόμοιες αντιλήψεις. Και είναι αλήθεια πως οι γυναίκες αυτές γίνονται κατά κάποιο τρόπο συνένοχες στο πέπλο σιωπής που καλύπτει ενδημικά φαινόμενα όπως η σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας και η κουλτούρα του βιασμού γενικότερα. Όσο όμως κι αν ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός και η «ψευδής συνείδηση» τέτοιων γυναικών βάζουν και τις υπόλοιπες σε κίνδυνο, ας μην ξεχνάμε ότι δεν είναι συνήθως οι γυναίκες αυτές που βιάζουν και παρενοχλούν σεξουαλικά και από αυτή την άποψη δεν είναι χειρότερες όση θλίψη ή και αποτροπιασμό κι αν προκαλούν.
~Hürrfem Sultan