Kι ενώ στην χθεσινή ανάρτηση μας κατηγορούσαν ότι αργούμε να κάνουμε παιδιά γιατί περιμένουμε τον ιδανικό σύντροφο, σε αυτή μας κατηγορούν ότι κάνουμε παιδιά με το πρώτο τυχόντα, απόδειξη ότι οι γυναίκες θα κατηγορηθούν όπως και αν χρησιμοποιούν (ή δεν χρησιμοποιούν) τις αναπαραγωγικές τους ικανότητες εκτός αν ταιριάξουν στα πάρα πολύ στενά πατριαρχικά πλαίσια.

Πρώτον υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορεί να είναι μια γυναίκα single μητέρα. Μπορεί να ήθελε να κάνει ένα παιδί αλλά να μην είχε βρει ακόμα τον σωστό σύντροφο και να αποφάσισε να το κάνει μόνη της, μπορεί να έκανε πίσω ο πατέρας του παιδιού όταν ήταν αργά ενώ είχε πει ότι θα την στηρίξει, μπορεί απλά να χώρισε όπως συμβαίνει σε πάρα πολλές ανθρώπινες σχέσεις και δεν είχε καμία υποχρέωση να μείνει με τον πατέρα του παιδιού της. Ακόμα και αν έμεινε έγκυος από ατύχημα και αρνήθηκε να κάνει έκτρωση για θρησκευτικούς λόγους αυτό είναι δικαίωμα της, δεν έχει υποχρέωση καμία γυναίκα να κάνει έκτρωση επειδή δεν τσεκάρει όλα τα αποδεκτά κριτήρια μητρότητας. Το να ξεχωρίζεις βέβαια αυτό από όλα τα πιθανά σενάρια με μόνο εναλλακτικό ένα τραγικό θάνατο δείχνει πόσο απελπισμένα είναι τα μισογυνικά σκουπίδια να κάνουν slut shaming στις γυναίκες κατηγορώντας τις για εγκυμοσύνες που οι άντρες ποτέ δεν κατηγορούνται -οι δε πατεράδες που μεγαλώνουν μόνοι τους παιδιά θεωρούνται ήρωες.

Σε κάθε περίπτωση όμως, οι γυναίκες που μεγαλώνουν μόνες τους ένα παιδί αξίζουν σεβασμό αλλά και υποστήριξη γιατί επιτελούν μία δύσκολη εργασία που έχει αξία για ΟΛΗ την κοινωνία. Η χαρά της μητρότητας μπορεί να είναι ικανοποιητική για την ίδια αλλά η αλήθεια είναι ότι κάθε κοινωνία βασίζεται στην αναπαραγωγή των μελών της -από το φτηνό εργατικό δυναμικό μέχρι τις συντάξεις που πρέπει να πληρωθούν και την φροντίδα των ηλικιωμένων. Κι αυτός ΑΚΡΙΒΩΣ είναι ο λόγος που ασκείται τόση πίεση στης γυναίκες να γίνουν μητέρες, αυτός είναι και ο λόγος που υπήρχαν ανέκαθεν περιορισμοί στις εκτρώσεις -τους οποίους οι φεμινίστριες αγωνίστηκαν να καταργήσουν, αυτός είναι ο λόγος που προσπαθούν συνέχεια να μας τρομάξουν με προπαγάνδα περί «δημογραφικού προβλήματος» και «υπογεννητικότητας». Η κοινωνία έχει ανάγκη την λειτουργία αυτή που φέρει εις πέρας το cis γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα.

Κι επειδή η αναπαραγωγή αυτή δεν είναι μόνο η 9μηνη εγκυμοσύνη με την οποία επιφορτίζονται οι (cis) γυναίκες (ή τρανς άντρες) αλλά και η ανατροφή των παιδιών που κοστίζει πολλά σε χρόνο, χρήμα και ενέργεια, οι μητέρες που μεγαλώνουν μόνες τους παιδιά δεν αξίζουν μόνο μια συμβολική Παγκόσμια Μέρα αλλά και την χρηματική υποστήριξη του κράτους και του πατέρα τους. Η πατριαρχία όμως δε μας θέλει μόνο αναπαραγωγικές μηχανές, μας θέλει και τσάμπα αναπαραγωγικές μηχανές μετακυλώντας το κόστος πάνω μας.