Γιατί τόσοι πολλοί άντρες γίνονται επιθετικοί στην πρώτη υποψία απόρριψης? Γιατί ακριβώς η πατριαρχία τους έχει καλλιεργήσει την ιδέα πως τους χρωστάμε, πως μας κάνουν και χάρη που ασχολούνται μαζί μας, με αποτέλεσμα όταν δεν συμμορφωνόμαστε στις επιθυμίες τους να θεωρούν ότι τους στερούμε κάτι που τους ανήκει. Ο «ανδρικός εγωισμός», τον οποίο επικαλούνται συχνά προς υπεράσπισή τους, δεν είναι κάποια βιολογική αλήθεια αλλά η απόρροια του entitlement που τους κάνει να εκλαμβάνουν κάθε άρνηση ως επίθεση προς τα δικαιώματά τους.

Κι αυτό εξηγεί γιατι τόσοι πολλοι άντρες είναι διαρκώς θυμωμένοι με τις γυναίκες και ξεσπούν στην πρώτη ευκαιρία σαν να μας έχουν άχτι προσωπικά: ζώντας σε μια εποχή που οι γυναίκες δεν τους κάνουν τα χατίρια όπως τους υποσχέθηκε η πατριαρχία βρίσκονται σε μία συνεχή κατάσταση ματαίωσης και πάρα πολλοί συσσωρεύουν ένα μίσος προς τις γυναίκες συλλογικά επειδή τολμούν να μην τους δίνουν αυτό που θέλουν, σαν καλά κορίτσια.

Οι γυναίκες έτσι αναγκάζονται να ζουν σε έναν κόσμο που κάθε τους “όχι» κινδυνεύει να καταλήξει σε μία επίθεση, από προσωπικές προσβολές έως, -όχι και τόσο σπάνια- σωματική βία. Και κάπως έτσι μαθαίνουμε να εκλεπτύνουμε την άρνησή μας για να χαιδεύουμε τον εγωισμό τους και να αποφεύγουμε τις εκρήξεις αυτές, με αποτέλεσμα στο τέλος να μας κατηγορούν πως δεν είμαστε ξεκάθαρες όταν δεν γουστάρουμε κάποιον.