Ένας από τους θεμελιωδέστερους πατριαρχικούς μύθους είναι οτι ο άντρας θέλει συχνότερα σεξ από τη γυναικα κι ότι αυτό οφείλεται σε βιολογικές διαφορές. Ο μύθος αυτός επιβεβαιώνεται ταυτολογικά από την ίδια την πατριαρχία η οποία έχει προσαρμόσει όχι μόνο το ίδιο το σεξ αλλά και ολόκληρη την κοινωνία στις αντρικές ανάγκες έχοντας καταπιέσει επί χιλιετίες την γυναικεία σεξουαλικότητα. Το ότι αναρωτιόμαστε γιατί οι άντρες θέλουν συχνότερα σεξ από τις γυναίκες σε μια κοινωνία όπου η λέξη «κλειτορίδα» είναι είτε άγνωστή είτε βρόμικη ειναι σκέτη κοροιδία. Το να αποδίδουμε ομως τους βιασμούς και την σεξουαλική παρενόχληση σε υποτιθέμενης βιολογικές διαφορές και όχι σε ένα ολόκληρο πολιτισμικό σύστημα που επιτρέπει και δικαιολογεί στους άντρες να επιβάλλουν την θέλησή τους στις γυναίκες σε όλους τους τομείς είναι και τέρμα επικίνδυνο.

Η συσκότιση των ανατομικών λεπτομερειών του γυναικείου σώματος,η ντροπή που δημιουργεί το slut shaming στις γυναικες για το σώμα και την σεξουαλικότητα τους, η mainstream πορνογραφία που προωθεί συγκεκριμένες εικόνες του σεξ οι οποίες περιστρέφονται γύρω από την αντρική στύση και εκσπερμάτιση, ακόμα και οι απαρχές τις ψυχανάλυσης που έδωσαν προτεραιότητα στο διεισδυτικό σεξ υποτιμώντας τον κλειτοριδικό οργασμό θέτουν ένα πλαίσιο στο οποίο η γυναικεία σεξουαλική επιθυμία καταπιέζεται και οι δικές της σεξουαλικές ανάγκες παραβλέπονται.

Η κατάσταση αυτή συνοψίζεται στο λεγόμενο «οργασμικό κενό», δλδ την ανισότητα των οργασμών εντός ΕΤΕΡΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ σχέσεων. Το γεγονός οτι στις λεσβιακές σχέσεις οι γυναίκες έχουν πολύ περισσότερους οργασμούς είναι απόδειξη του γεγονότος ότι το πρόβλημα δεν το είχαν ποτέ οι γυναίκες. Οι άντρες απλά κοινωνικοποιούνται σε ένα περιβάλλον που ακόμα και όταν δεν αδιαφορούν για την ικανοποίηση της συντρόφου τους δεν έχουν πάντα πρόσβαση στις κατάλληλες γνώσεις και τεχνικές -ενώ ταυτόχρονα οι γυναίκες κοινωνικοποιούνται έτσι ώστε συχνά να μη νιώθουν πάντα άνετα να εκφραστούν σε σχέση με το σώμα τους.

Με λίγα λόγια το να λες ότι οι γυναίκες δεν γουστάρουν εξίσου το σεξ κρίνοντας απο το πόσο συχνά το ζητάνε από τους άντρες είναι σαν να συμπεραίνεις οτι ένας χορτοφάγος δεν πεινάει κρίνοντας από το πόσο τρώει σε ένα μπάρμπεκιου. Ίσως απλά το μενού δεν είναι προσαρμοσμένο στις ανάγκες τους. Ή τελοσπάντων ίσως δεν είσαι τόσο καλός ψήστης.