1. Οι γυναίκες δεν είναι τυρόπιτες. Οι γυναίκες δεν είναι ούτε τυρόπιτες, ούτε μπριζόλες, ούτε λαχταριστά επιδόρπια με σιρόπι καραμέλας. Οι γυναίκες δεν είναι γενικότερα αντικείμενα, έχουν δικά τους συναισθήματα και αυτοδιάθεση και δεν υπάρχουν ούτε κατασκευάστηκαν για να ικανοποιούν τις ανάγκες κάποιου άλλου γιατί -σε αντίθεση με τις τυρόπιτες- έχουν ανάγκες οι ίδιες. Το ότι σε κάθε τέτοια ηλίθια αναλογία η γυναίκα συγκρίνεται με ένα αντικείμενο -τυρόπιτα, αμάξι, ξεκλείδωτο σπίτι- δείχνει ακριβώς τα επίπεδα αντικειμενοποίησης της γυναίκας από την πατριαρχία που της αφαιρεί κάθε τι ανθρώπινο

2. Ο άστεγος, ο άνεργος, ο πεινασμένος αν δεν μπορεί να εξασφαλίσει το φαγητό του, θα πεθάνει. Δεν κλέβει τη τυρόπιτα γιατί του γυάλισε, την κλέβει για να επιβιώσει. Αντιθέτως, ποτέ κανείς στην ιστορία δεν πέθανε επειδή δεν έκανε σεξ.

3. Ο άστεγος, ο άνεργος, ο φτωχός, ο πεινασμένος που κλέβει διαπράττει ένα έγκλημα από μία θέση μειονεκτική. Αντιθέτως, ο βιασμός είναι ένα έγκλημα που διαπράττεται από θέση προνομίου. Ο βιαστής είναι σε θέση ισχύος σε σχέση με το θύμα. Ο βιασμός είναι ένα έγκλημα που διαπράττεται κατά συντριπτική πλειοψηφία από άντρες σε γυναίκες γιατί οι άντρες έχουν σε συστημικό επίπεδο εξουσία έναντι των γυναικών. Για τον ίδιο λόγο συχνά θύματα είναι ανήλικα παιδιά ή υφιστάμενοι του θύτη. Δεν είναι τυχαίο πως στις σπάνιες περιπτώσεις γυναίκας θύτριας, πολύ συχνά αυτή είναι δασκάλα, δηλαδή έχει μια σχέση εξουσίας σε σχέση με το θύμα.

Το να συγκρίνεις έναν άνθρωπο που ηθικά έχει δικαώμα να εξασφαλίσει τα προς το ζην -τα οποία ο καπιταλισμός και η ατομική ιδιοκτησία του στέρησαν- με έναν βιαστή, είναι σαν να υπονοείς πως οι άντρες έχουν κάποιου είδους δικαίωμα στο σεξ. Και όντως, το male entitlement, η αντίληψη πως οι άντρες δικαιούνται το σεξ, τα σώματα των γυναικών, την ικανοποίηση των σεξουαλικών επιθυμιών τους σε βάρος μας, είναι η βάση της κουλτούρας του βιασμού. ΚΑΜΙΑ κατανόηση προς τους βιαστές.

~Hürrfem Sultan