Αυτό που κάνει ακόμα πιο λυπηρές απόψεις σαν την παρακάτω ειναι φυσικά να βλέπεις πως τις εκφράζουν γυναίκες. Η συγκεκριμένη όπως και κάθε άλλη, φροντίζει να αποκηρύξει δημοσίως τη «κακη» γυναικεία συμπεριφορά για να κερδίσει την εύνοια των ανδρων, σχεδόν ταυτιζομενη μαζι τους σε ύφος και αγανάκτηση. Κακά τα ψέματα ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός δεν ειναι παρά ένας τρόπος διαχείρισης των συγκρούσεων που δημιουργούνται μέσα μας, εξαιτίας της συνεχούς απαξίωσης και κριτικής προς το φυλο μας. Όταν η πηγή που την αναπαράγει εχει κοινωνική αξία (δλδ αυτή των ανδρών) είναι πολύ πιο πιθανή η ταύτιση παρα η σύγκρουση. Πρώτον γιατί μοιάζει αξιόπιστη και δεύτερον γιατί είναι πολυ πιο δύσκολο και επίπονο να τα βάλεις μαζι της. Σε αυτές τις συνθήκες λοιπον, η ταύτιση μοιάζει αρκετά γοητευτική και σε κανει «έναν από αυτούς» που φαίνονται σημαντικοί και που έχουν αυτό το άνετο υφάκι, το ακριβώς αντίθετο δηλαδή απο τις γυναίκες που γκρινιαζουν.