Mέρος της κουλτούρας του βιασμού είναι η αντίληψη ότι οι πλούσιοι, διάσημοι και ισχυροί άντρες δεν βιάζουν γιατι δεν έχουν «ανάγκη» να βιάσουν. Τα λεφτά η φήμη και η εξουσία τους εξασφαλίζουν όποια γυναίκα θέλουν. Καθώς όμως ο βιασμός είναι ένα έκγλημα που προέρχεται από το entlitlement των αντρών πάνω στο γυναικείο σώμα, η αντίληψη αυτή απλά το κάνει πιο εύκολο ένας πλούσιος, διάσημος και ισχυρός να βιάσει καθώς αυξάνει το αίσθημα ότι το σώμα των γυναικών του ανήκει, ότι απκλείεται κάποια να μην το θέλει, ότι το όχι της δεν σημαίνει όχι ή μπορεί να το κάμψει ακριβώς επειδή έχει την εξουσία να το κάνει.

Σε δεύτερη φάση, η αντίληψη πως οι γυναίκες που καταγγέλουν βιασμό κυνηγάνε απλά καποιου είδους αποζημίωση, σημαίνει ότι οποιαδήποτε γυναίκα κατηγορεί κάποιον πλούσιο άντρα για βιασμό το κάνει ακριβώς επειδή είναι πλούσιος. Κατά συνέπεια οι πλούσιοι άντρες εξαιρούνται αυτόματα από τις κατηγορίες βιασμού από το δικαστήριο της κοινής γνώμης και το ίδιο τροπάρι βλέπουμε ΚΑΘΕ φορά που κάποιος πλούσιος και διάσημος κατηγορείται. Για άλλη μια φορά βλέπουμε οτι για να αντιμετωπιστούν σοβαρά οι κατηγορίες μιας γυναίκας ο «τέλειος θύτης» βιασμού θα πρέπει να έχει κάποια χαρακτηριστικά, όπως φτωχός, μη εμφανίσιμος, ανίσχυρος. Όση περισσότερη φήμη, διασημότητα και χρήματα έχει κάποιος, τόσο πιο εύκολο θα είναι να βιάσει χωρίς καμία συνέπεια.