Eδώ έχουμε την ευκαιρία να ξεράσουμε με ένα απο αυτά τα πατριαρχικά quotes (γραμμένο απο άντρα φυσικά) που ενώ φαίνεται να εξυμνεί τις γυναίκες στην πραγματικότητα απλά τις βάζει υπεύθυνες για τους άντρες και την δική τους ηθική. Η ιδέα οτι οι γυναίκες υπάρχουν για να καλυτερεύουν/να εμπνέουν/ να κινητοποιούν τους άντρες δεν είναι άλλη από την ιδέα της γυναίκας ως του δεύτερου φύλου, της Έυας ως «βοηθού» του Αδαμ, που δημιουργήθηκε για να μην είναι αυτός μόνος του, ως παρέα του και συντροφιά του. Η έτεροκανονικοτητα που επιβάλλει αυτή η λογική παρουσιάζει τους άντρες και τις γυναίκες για αλλη μια φορά ως συμπληρωματικά και όχι αυτόνομα υποκείμενα, λες και η ετεροφυλόφιλη σχέση είναι το πεπρωμένο μας και ο μόνος τρόπος να ολοκληρωθούμε ως άνθρωποι.

Επιπλέον, αναθέτοντάς στις γυναικες την ηθική εξύψωση των ανδρών, η κοινωνία μπορεί να κατηγορεί αυτές όποτε ένας σύζυγος, ένας γιός, ένας αδελφός παρεκτρέπεται, αλλά και γενικότερα για ολόκληρη την «ηθική κατάπτωση» της κοινωνίας. Επιπροσθέτως, η αντίληψη αυτή ρίχνει στους ώμους τον γυναικών το βάρος της «συναισθηματικής εργασίας» (emotional labor) που τις μετατρέπει κάτι ανάμεσα σε μόνιμη cheerleader και full time ψυχολόγους των αντρών γύρω τους. Kάπως έτσι οι άντρες συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται σαν συναισθηματικά ανώριμα παιδιά που έχουν ανάγκη την «γυναικεία φύση» για να δώσουν το 100% των δυνατοτήτων τους και γι αυτο εμείς θα πρέπει να προσπαθήσουμε συνέχεια να κερδίζουμε την αγάπη τους ώστε με τη σειρά τους να γίνονται αντάξιοί μας.

Η ιστορία του πολιτισμού θα έπρεπε να γραφτεί μέσα από τη σκοπιά των ίδιων των γυναικών ώστε να σταματήσουν οι άντρες να μιλούν εκ μέρους τους χρησιμοιώντας τις ως proxy της δική τους ηθική.