Εδώ βλέπουμε δύο τυχαία σχόλια της κατηγορίας Μην-Ασχολείστε, από αυτά που μας αφήνουν ντουζίνες κάθε βδομάδα στη σελίδα. Τα Μην-Ασχολείστε σχόλια προέρχονται από σχολιαστές που ασχολούνται με τη σελίδα μόνο για να μας πουν να μην ασχολούμαστε. Δεν έχουν απαραίτητα κακή πρόθεση αλλά λειτουργούν αποσιωπητικά για τις εμπειρίες μας, προσπαθώντας είτε να στρέψουν τη συζήτηση αλλού είτε να την κλείσουν τελείως ως κάτι που δεν έχει σημασία. Να μερικά πράγματα που αγνοούν –εσκεμμένα ή μη-οι Μην-Ασχολείστε

1)Οι Μην-Ασχολείστε υποτίθεται αναγνωρίζουν το λάθος της υπό συζήτηση μισογυνικής άποψης, μεταθέτουν όμως το βάρους από αυτούς που την εκφράζουν σε αυτούς που ενοχλούνται. Σύμφωνα με τους ίδιους το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην ύπαρξη τέτοιων απόψεων αλλά στο γεγονός ότι τις αφήνουμε να μας επηρεάζουν. Τέτοια αντίληψη συνήθως συνοδεύεται από προτροπές του τύπου «αν πιστεύεις εσύ στον εαυτό σου μη σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι». Η νεοφιλελεύθερη αυτή λογική που εστιάζει στο άτομο αγνοεί πως δεν είναι εύκολο για όλους να πιστεύουν στον εαυτό τους όταν έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει μέσα σε μία κοινωνία που συστηματικά τους υποτιμά και τους μειώνει. Για κάποιους είναι ευκολότερο να αναπτύξουν την αυτοπεποίθησή και την προσωπικότητά τους τους παρά τα αρνητικά μηνύματα, αυτοί όμως είναι συνήθως οι πιο προνομιούχοι, για παράδειγμα αυτοί που γεννήθηκαν σε προοδευτικές οικογένειες που τους καλλιεργησαν την αυτοεκτίμηση. Μέρος του να ζεις σε μια κοινωνία όμως είναι να σε επηρεάζει η γνώμη των άλλων και κανείς δε θα πρέπει να σπαταλά ενέργεια για να κλείσει τα αυτιά του και τα μάτια του στην κοινωνική κατακραυγή ή τη δημόσια διαπόμπευση. Όταν αυτή η κατακραυγή αφορά συγκεκριμένες περιθωριοποιημένες ομάδες –ομοφυλοφιλοι, γυναίκες, μαύροι, μετανάστες, τρανς άτομα- τότε το Μην-Ασχολείστε στην ουσία μεταθέτει την ευθύνη από τον καταπιεστή στον καταπιεσμένο.

2)Οι Μην-Ασχολείστε θεωρούν ότι οι αντιλήψεις που σχολιάζουμε περιορίζονται σε θεωρητικό επίπεδο χωρίς υλικές επιπτώσεις για τα άτομα στα οποία εκφράζονται. Η σκληρή πραγματικότητα όμως είναι ότι αυτά τα δύο δεν υπάρχουν ανεξάρτητα. Σε μία κοινωνία που τόσοι πολλοί υποτιμούν τις γυναίκες πχ για το βάρος ή τη σεξουαλικότητά τους είναι αδύνατον οι γυναίκες να έχουν ίσες ευκαιρίες σε πρακτικό επίπεδο δεδομένου ότι θα κριθούν με τα ίδια κριτήρια στο σχολείο, το πανεπιστήμιο, τον επαγγελματικό χώρο. Αν οι γυναίκες δε θεωρούνται τόσο έξυπνες/ικανές/ άξιες σεβασμού όσο οι άντρες δεν αρκεί να αγνοήσουμε τέτοιες αποψεις και να πιστέψουμε στον εαυτό μας γιατί αυτός που αύριο μεθαύριο θα είναι υπέυθυνος για την βαθολόγηση/αξιολόγηση/πρόσληψή μας δε θα μας ρωτήσει πόσο πιστεύουμε εμείς στον εαυτό μας, αρκεί που δε θα πιστεύει αυτός σε εμάς. Αν οι παχύσαρκες γυναίκες θεωρούνται αποκρουστικές και αν οι σέξι γυναίκες θεωρούνται ελαφρόμυαλες τότε αυτοματα θα αποκλείονται από κάποιους χώρους ή καποια επαγγέλματα. Αν η γυναίκα που φοράει ντεκολτέ ή βγαίνει πολλά ραντεβού θεωρείται ασύδοτη και ανάξια σεβασμού, δεν αρκεί να αγνοήσει την αντίληψη αυτή γιατί σε έναν ενδεχόμενο βιασμό η αντίληψη αυτή θα μετρήσει εναντίον της . Οι απόψεις λοιπόν που σχολιάζονται μας αφορούν και μας επηρεάζουν ΟΛΕΣ είτε τους δίνουμε σημασία είτε όχι.

3)Οι Μην-Ασχολείστε προβαίνουν συνήθως στην υποτίμηση όσων εκφράζουν τις μισογυνικές απόψεις («ζώα», «δίποδα», «μαμάκιες» ή ακόμα «αμόρφωτοι», «13χρονα» κτλ) προσπαθώντας έτσι να υποτιμήσουν και τη σημασία των εν λόγω απόψεων. Παραβλέπουν βέβαια ότι δεν χρειάζεται να σεβόμαστε αυτούς που τις εκφράζουν για να έχουν εξουσία πάνω μας. Οι μισογύνηδες που εξετάζουμε είναι καθημερινοί άνθρωποι που βρίσκονται παντού, όχι σε κάποια απομονωμένο μισογυνικό νησί ενός παράλληλου σύμπαντος. Είναι οι συγγενείς μας, τα αφεντικά μας, οι δάσκαλοί μας, οι αυριανοί γιατροί/καθηγητές μας/ δικηγόροι/δικαστές. Δεν γίνεται απλά να τους απορρίψουμε ως ανάξιους λόγου ούτε θα εξαφανιστούν από τη ζωή μας αν δεν τους κάνουμε παρέα.

4) Οι απόψεις που σχολιάζουμε είναι οι μορφές που παίρνει ο μισογυνισμός στην καθημερινότητά μας. Ολες οι μορφές του μισογυνισμού όμως συνδέονται μεταξύ τους. Τα ακραία περιστατικά μισογυνισμού τα οποία αναφέρουν πολλ@ ως «σοβαρότερα» είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, δεν είναι καθόλου άσχετα με τα διάφορα σχόλια που βλέπουμε διάσπαρτα στο διαδίκτυο και ειδικά σε σελίδες πανεπιστημίων, σελίδες mainstream μέσων ενημέρωσης και σε σατυρικές υποτίθεται σελίδες με χιλιάδες followers. Αντιθέτως, η διάχυτη μισογυνική κουλτούρα είναι που θέτει τις βάσεις για τους αυριανούς βιαστές αλλά και το δικαστικό σύστημα που θα τους αφήσει ατιμώρητους κατηγορώντας το θύμα. Είναι αυτά τα μικρά «ασήμαντα» σχόλια που καλλιεργούν ένα συνολικό κλίμα υποτίμησης των γυναικών όπου η φωνή τους, οι εμπειρίες τους, οι δεξιότητές τους απαξιώνονται, υποτιμώνται και καθίστανται αόρατα. Αν δεν μπορείτε να δείτε τον μισογυνισμό ως ένα σύστημα εξουσίας ή ως ένα discouse, και όχι μονο ως μερικές ακραίες περιπτώσεις, δεν πειράζει μην ασχολείστε, θα ασχοληθούμε εμείς.