Το «φέρσου αντρίκια» ως σλόγκαν μιας καμπάνιας κατά της έμφυλης βιάς ειναι η απόδειξη οτι ακόμα και οι υπεύθυνοι για τέτοια θέματα αδυνατούν να καταλάβουν την ρίζα του προβλήματος. Το «φέρσου αντρίκια» θα έχει τόσο αποτέλεσμα να σταματήσει την έμφυλη βία όσο ο ισχυρισμός οτι «η φιλοξενία είναι στο DNA των Ελλήνων» να σταματήσει τον ρατσισμό. Δεν πολεμάς ένα φαινόμενο υιοθετωντας την γλώσσα του και την λογική του -ή, όπως είπε καλύτερα η Audre Lorde «the master’s tools will never dismantle the master’s house».

Καταρχάς η ίδια η λέξη «αντρίκιος» υπονοεί οτι το να μην δέρνεις γυναίκες είναι κάποιος κώδικας τιμής που θα πρέπει να κατέχουν οι άντρες για να εξυψωθούν ως άντρες και όχι ως άνθρωποι. Στην πραγματικότητα οι γυναίκες δεν υφίστανται βία επειδή οι άντρες που τις χτυπάνε δεν είναι αρκετά έντιμοι και ανδρείοι αλλά επειδή η ίδια η κοινωνία απο τη μία τους λέει οτι η βία ειναι αναπόσπαστο κομμάτι τους ανδρισμού τους και από την άλλη αποτυγχάνει να τους καλλιεργήσει την στοιχειώδη ενσυναίσθηση προς τις γυναίκες οι οποίες κατασκευάζονται ταυτόχρονα ως κατώτερες και ως σατανικές. Η λέξη «αντρίκιος» όπως και η λέξη «ανδρεία», αλλά και το αντίθετό της «άνανδρος», δεν έχει αντιστοιχία με το γυναικείο και την θηλυκότητα ακριβώς γιατι ειναι οι ιδιότητες που σχετίζονται με τους άντρες, με το αρσενικό, που εξυψώνονται από την κοινωνία, που θεωρούνται ανώτερες από αυτές των γυναικών. Οι αξίες αυτές θεωρούνται οικουμενικά καλές για ΌΛΑ τα φύλα -μια γυναίκα μπορει να επιδείξει κι αυτή ανδρεία ως κάτι θετικό, ένας άντρας όμως ποτέ δεν μπορει να επιδείξει κάποιο σημάδι θηλυκότητας ως κάτι αξιοσέβαστο. Και ΑΥΤΗ ΑΚΡΙΒΩΣ είναι η ρίζα τόσο της πατριαρχίας όσο και της έμφυλης βίας, η θεώρηση του άνδρα και οτιδήποτε ανδρικού ως ανώτερου. Και πώς θα αποδείξεις αυτή την ανωτερότητα αν όχι με τη βία ενάντια σε αυτον που -ως λογικό επόμενο- είναι κατώτερος?

Αντί να γλείφουμε τους άντρες παρακαλώντας τους να μη μας χτυπάνε για να επιβεβαιώσουν τον ανδρισμό τους και αντί να προσπαθουμε να αλλάξουμε το νόημα λέξεων που ολοκληρη η κοινωνία τους δίνει συνεχώς το αντίθετο νόημα, συνδέοντας τον «ανδρισμό» με τη βία και τον τσαμπουκά και σίγουρα όχι με την αυτοσυγκράτηση και την ηπιότητα, ας αποδομήσουμε γενικά τις έννοιες του ανδρισμού και της θηλυκότητας που βρίσκονται στην καρδιά της πατριαρχίας. Κι αντί να συνεχίζουμε να ζητάμε σεβασμό προς τις γυναίκες γιατι αυτές ειναι μαμάδες, σύζυγοι και κόρες -σχέσεις δηλαδή αναφορικές προς κάποιον άντρα- ας καταλάβουμε τελικά ότι οι γυναίκες ειναι ΑΝΘΡΩΠΟΙ και γι αυτό δεν θα πρέπει να τις χτυπάνε άλλοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

ΥΓ: Η λογική του «φέρσου αντρίκια» σε ακραια μορφή οδηγεί σε αντιλήψεις όπως αυτή του άρθρου με τίτλο «Ο άντρας που χτυπάει μια γυναίκα είναι απλά ένας Φλώρος» το οποίο είχαμε σχολιάσει εδώ πριν μερικά χρόνια και το οποίο μονό βοηθητικό προς τις γυναίκες δεν ήταν.

https://naieisaimisogynis.com/…/o-adras-pou-htypaei-mia-gy…/