To ανεβάζω όχι τόσο για την μπανάλ κοινοτοπία «όλες οι γυναίκες είναι μουρλές» που λέγεται τάχα ειρωνικά όσο για την προθυμία -αν όχι τον ενθουσιασμό- με την οποία σπεύδουν οι γυναίκες να αποδεχτούν τον χαρακτηρισμό. Οι γυναίκες ως τρελές είναι βαθιά εντυπωμένη στην πατριαρχική κουλτούρα εδώ και αιώνες, καθώς οι άντρες ήταν αυτοί που είχαν το μονοπώλιο της λογικής και του ορθού λόγου ενώ οι γυναικες παρακινούνταν τάχα από το συναίσθημα. Ο όρος «υστερία’ άλλωστε αναφέρεται στην γυναικεία μήτρα και είναι ένας κατεξοχήν έμφυλος ρόλος που παραπέμπει στον γυναικείο παραλογισμό και την υπερβολική αντίδραση.

O ζήλος με τον οποίο οι ίδιες οι γυναικες έχουν μάθει να αποδέχονται τον ορισμό, σχεδόν ως μια χαριτωμένη ιδιότητα, είναι η εσωτερίκευση της αντρικής οπτικής. Είναι ο λόγος που όπως εξηγεί ο συγγραφέας Yashar Ali, στο viral κείμενό του «Ένα Μήνυμα στις Γυναίκες από έναν Άντρα: Δεν Είστε ‘Τρελές'»* οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπής στον συναισθηματικό χειρισμό και στην τακτική του gaslighting, Όπως το θέτει «Είναι πολύ πιο εύκολο να χειραγωγήσεις συναισθηματικά κάποια που έχει προετοιμαστεί από την κοινωνία να το αποδεχτεί».

Η αποδοχή του χαρακτηρισμού «τρελές» από τις ίδιες τις γυναικες σημαίνει ότι οι ίδιες ειναι πιο εύκολο να αμφισβητήσουν την πραγματικότητά τους αλλά και πιο εύκολο για την κοινωνία να απορρίψει την δική τους μαρτυρία Οι φεμινίστριες απαξιώνονται συνεχώς ως τρελές που φαντάζονται πράγματα, οι γυναικείς ιστορίες για περιστατικά σεξισμού θεωρούνται υπερβολές και ακόμα και οι μαρτυρίες τους σε περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης ή βιασμού απορρίπτονται ως εκκεντρικότητες ή προσπάθεια να κερδίσουν την προσοχή. Οι γυναίκες θεωρούνται έτσι γενικά πιο αναξιόπιστες επειδη είναι «τρελές» αλλά είναι κι αυτές που πιο συχνά αμφισβητούν τον εαυτό τους και την πραγματικότητά τους αποδεχόμενες ευκολότερα αυτό που τους λέει ένας άντρας ως πιο «αντικειμενική» εκδοχή. «Ναι αλλά μας αγαπάτε» προσπαθεί να επιβεβαιώσει η σχολιάστρια γιατί έχουμε μάθει να αποδεχόμαστε την ίδια αγάπη που δείχνουν οι άνθρωποι στις γάτες τους ακόμα κι όταν αυτές επιτίθενται σε αόρατα τέρατα.

Οι γυναίκες ζώντας σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι πιο εύκολο να αγκαλιάσουν τον προσδιορισμό της «Τρελής» ως ένα τάχα πικάντικο χαρακτηριστικό τους παρά να τον πολεμήσουν -η αντίστασή τους άλλωστε θα γίνει πάλι αφορμή για να χαρακτηριστούν τρελές. Θα πρέπει όμως να καταλάβουν ότι έτσι δημιουργούν έναν κόσμο που οι άντρες είναι το μέτρο της αλήθειας και αυτό αργά ή γρήγορα αυτό θα τους γυρίσει boomerang.

*https://naieisaimisogynis.com/2015/12/22/den-eiste-treles-2/