Αν θέλετε ίσα δικαιώματα να πηγαινετε στο στρατό, μας λένε. Αν οι φεμινίστριες θέλουν πραγματική ισότητα πρέπει να διεκδικήσουν οι γυναίκες να πηγαίνουν στον στρατό, επιμένουν. Μονο που οταν οι γυναικες πηγαινουν στο στρατό θα πρέπει να αναμένουν από σεξουαλική παρενόχληση έως ομαδικούς βιασμούς και να βγάλουν και τον σκασμό.

Με λίγα λόγια ο στρατος κατασκευάζεται ως ένας κατεξοχήν αντρικός χώρος, εχθρικός και απειλητικός για τις γυναικες και ταυτόχρονα ορίζεται ως ο χώρος αυτός που δικαιολογεί την αντρική ανωτερότητα και κυριαρχία. Ο στρατός είναι ένας χώρος ματσίλας και έμφυλης βίας που εκ των πραγμάτων αποκλείει τις γυναικες, αλλά ταυτόχρονα οι γυναικες θα αποδείξουν την αξία τους μόνο αν συμμετάσχουν σε αυτον. Στο μεταξύ οι φεμινίστριες κατηγορουνται ταυτόχρονα τόσο για το ότι δεν παλεύουν για την συμμετοχή των γυναικών όσο και για το ότι παλεύουν και άρα φταίνε αυτές που οι γυναίκες βιάζονται αντί να παραμείνουην στον ασφαλή χώρο της κουζίνας τους.

Ακριβώς γι αυτό το ζήτημα του στρατού αποτελεί μια παγίδα για τον φεμινισμό, γιατί οι γυναικες καλούνται να αποδείξουν την αξία τους υιοθετώντας αρρενωπές αξίες και θεσμούς ενώ ταυτόχρονα τιμωρούνται γι αυτό. Οι γυναικες και δη οι φεμινίστριες δεν έχουν κάτι να κερδίσουν επιδιώκοντας την στράτευση των γυναικών στην υπηρεσία του «εθνους», ενός έθνους που δικαιολογεί την ματσιλα και τους βιασμούς ως «φυσικούς», που βασίζεται στην έμφυλη βία τόσο στο εσωτερικό όσο και προς τους εχθρούς και που υμνει τον πόλεμο και τον μιλιταρισμό χωρίς να τα βλέπει κριτικά αλλά κι αυτά ως «φυσικά» και αναπόφευκτα.

Ο στρατός είναι ένα δίκοπο μαχαίρι για τον φεμινισμό ακριβώς γιατι ο αποκλεισμός των γυναικών στηρίχθηκε σε θεμελιώδεις για τον μισογυνισμό αξίες περί αντρικής δύναμης και γυναικείας αδυναμίας, περί άντρα στρατιωτη και γυναικας μάνας που θα γεννά στρατιωτες, άντρα προστάτη και γυναικας προστατευομενης. Οι γυναικες για να αποτινάξουν την κυριαρχία του άντρα προστάτη και καταπιεστή καλούνται έτσι να υιοθετήσουν οι ίδιες τον αντρικό ρόλο ενώ ταυτόχρονα να αποδεχτούν την κατωτερότητά τους εντός του στρατού και να αναπαράγουν στο εσωτερικό του την ίδια έμφυλη ιεραρχία που προσπαθούν τάχα να αποτινάξουν. Και έτσι δε βγαίνουν ΠΟΤΕ κερδισμένες.