Βασική αρχή του κινήματος των incels, δηλαδή αυτών που θεωρούν ότι στερούνται το σεξ επειδη οι γυναίκες αδίκως τους το αρνούνται, είναι πως αυτές δε θα έπρεπε να έχουν δικαίωμα να τους απορρίψουν και πως αυτό αποδίδει στις γυναίκες κάποιο είδος εξουσίας που είναι αντίστοιχο με αυτό που οι γυναικες καταγγέλουν ως πατριαρχία.

Με λίγα λόγια οι incels, και οποιοι μοιράζονται τις ιδέες τους που διεισδύουν σε κάθε χώρα μέσω των μισογυνικών σελίδων της λεγόμενης αντρόσφαιρας, θεωρούν οτι το δικαίωμα αυτόδιάθεσης του σώματος των γυναικών και η ελεύθερη επιλογή συντρόφου με όποια κριτήρια αυτές γουστάρουν, είναι κάποιου είδους καταπίεση για τους ίδιους ακριβώς γιατί η πατριαρχία τους δίδαξε ότι τα σεξ και τα σώματα των γυναικών είναι κάποιο θεμελιώδες δικαίωμά τους. Οι άντρες αυτοί βλέπουν τον βιασμό ως μια διορθωτική ενέργεια,, ώς μια πράξη που απλά αποκαθιστά της δικαιοσύνη και εξασφαλίζει στους άντρες την πραγμάτωση τους δικαιώματος αυτού στο σεξ και αδυνατούν να δουν με οποιαδήποτε ενσυναίσθηση τα θύματα του βιασμού και της σεξουαλικής βίας. Η μόνη οπτική που υιοθετούν είναι αυτή του άντρα που όχι απλά έχει βιώσει απόρριψη (γιατί όλ@ ξέρουμε΄οτι αυτή ειναι δυσάρεστη) αλλά αυτού που έχει βιώσει απόρριψη ΑΔΙΚΑ ενώ οι γυναίκες του ΟΦΕΙΛΑΝ σεξ και γι αυτό έχει μέσα του έναν άσβεστο και ασυγκράτητο θυμό θεωρώντας πως τους αξίζει η έμφυλη βία -είτε την ασκούν οι ίδιοι είτε κάποιοι άλλοι με τους οποίους συμπάσχουν.

Αυτό που κάνει τόσους άντρες επικίνδυνους δεν είναι η σεξουαλικές τους επιθυμίες, είναι ακριβώς η αίσθηση του entitlement που τους κάνει να πιστεύουν οτι η απόρριψη είναι τόσο άδικη όσο κάποιος να παραβιάσει το σώμα σου. Όσο καλλιεργούνται αυτές οι προσδοκίες σε άντρες οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις δε θα σταματήσουν όσο κι αν μιλάμε γι αυτό, όσο αυστηρές τιμωρίες κι αν θεσπιστούν που στο κάτω κάτω δε θα μπορούν να ακουμπήσουν παρά μόνο ένα μικρό ποσοστό από τους θύτες.