Φεμινίστρια δεν γίνεται κάποια επειδή διάβασε Σιμόν ντε Μποβουάρ ή  Τζούντιθ Μπάτλερ -αν και αυτό μπορεί να προσφέρει ένα θεωρητικό πλαίσιο στη δική της ήδη υπάρχουσα εμπειρία καταπίεσης. Φεμινίστρια γίνεσαι όταν αρχίσεις να αμφισβητείς πράγματα που πάντα σου φαίνονταν κατά βάθος άδικα και καταπιεστικά αλλά έμαθες να δέχεσαι ως «φυσιολογικά» και αναπόφευκτα. Φεμινίστρια σε κάνει η εμπειρία σου ως γυναίκα σε ένα πατριαρχικό κόσμο όπου βιώνεις τον συνεχή κίνδυνο, την υποτίμηση, την αμφισβήτηση, τον περιορισμό του σώματος και των συναισθημάτων σου ή -αν δεν είσαι γυναίκα- η συνειδητοποίηση οτι οι γυναίκες δε θα έπρεπε να τα ανέχονται αυτά. Ο φεμινισμός δεν είναι θέμα μόρφωσης και εγκυκλοπαιδικών γνώσεων, έχει να κάνει με την καθημερινότητά μας. Ο φεμινισμός έχει να κάνει με την κοινή εμπειρια μας, πως κάθε φορά που δε θα δεχτούμε την υποδεέστερη θέση μας θα κατηγορηθούμε οτι προσπαθούμε να «ξεπεράσουμε τους άντρες» και θα χαρακτηριστούμε «καρχιες».

~Hürrfem Sultan