Μια υποκατηγορία σχολίων από αυτά που έδειξαν να αδυνατούν να αντιληφθούν την ουσία του bullying είναι αυτά που έσπευσαν να εξισώσουν το φαινόμενο με την αντιεξουσιαστική βία και μάλιστα να αποδώσουν και τα δύο στην έλλειψη πειθαρχίας. Καθόλου τυχαίο βέβαια που η πειθαρχία αποτελεί ύψιστη αξία των φασιστικών καθεστώτων και της Δεξιάς γενικότερα και στην έλλειψή της τείνουν να αποδίδουν όλα τα κοινωνικά δεινά. Ας λύσουμε λοιπόν την παρεξήγηση αυτή και ας ξεκαθαρίσουμε το εξής: το bullying δεν οφείλεται στην έλλειψη πειθαρχίας όσων το ασκούν, αντιθέτως το bullying ΕΙΝΑΙ μια έκφανση πειθαρχιας, είναι ένα από τα μέσα με τα οποία η κοινωνία προσπαθεί να πειθαρχήσει τα υποκείμενα που ξεφεύγουν από τα προκαθορισμένα πρότυπά της.

Το bullying δεν ασκείται στο κενό, ένα πολιτικο κενό, αλλά αναπαράγει τις μορφές αυτές εξουσίας που ήδη ενυπάρχουν στην κοινωνία. Bullying ασκείται στα χοντρά παιδιά (ή στα υπερβολικά αδύνατα), στις «τσούλες», τα queer άτομα, τα μη αρρενωπά αγόρια, τα φτωχά παιδιά, τα παιδιά μεταναστών. To bullying δεν είναι απλά μια σκληρή και βίαιη συμπεριφορά που ασκείται σε παιδιά με τυχαία κριτήρια αλλά στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων έχει πιο συγκεκριμένες μορφές: χοντροφοβία, ομοφοβία, τρανσφοβία, ρατσισμός, σεξισμός, ταξικές διακρίσεις, body shaming και αστυνόμευση σώματος. Είναι τα παιδιά που δεν ταιριάζουν και δεν συμμορφώνονται με τα αποδεκτά πρότυπα που κατά κύριο λόγο υφίσταται το bullying. Το περιβάλλον τους τα συνετίζει και τα τιμωρεί για τις αποκλίσεις αυτές μέσω της ψυχικής και σωματικής βίας. Το bullying δεν είναι τίποτα αλλο από μια έκφραση των κοινωνικών ιεραρχιών που ταξινομούν τα άτομα βάσει προκαθορισμένων κριτηρίων και ταυτόχρονα μια κοινωνική ποινή σε όσους αμφισβητούν και ξεφεύγουν από τα καλούπια που τους όρισαν διαφορετικές μορφής συστημικής καταπίεσης.

Καμία έλλειψη πειθαρχίας λοιπόν από τους θύτες, μόνο από τα θύματα, έστω και άθελά τους. Και καμία συσχέτιση με την αναρχική βία καθώς αυτή δεν είναι μια μορφή βίας που έχει σκοπόν να διαιωνίσει συστήματα εξουσίας αλλά αντιθέτως τάσσεται εναντίον τους. Το οτι πολλοί σχολιαστές αδυνατούν να δουν τη διαφορά και νομίζουν ότι οποιδήποτε απο τα δύο θα λυνόταν με περισσότερη πειθαρχία, λέει πολλά για το επίπεδο πολιτικής τους ανάλυσης αλλά και το λόγο που το σύνολο της κοινωνίας χάνει το point σχετικά με το bullying και αρκείται σε μερικά πονόψυχα κλισέ και inspirational quotes.

~Χιουρφέμ Σουλτάν