Το male entitlement ξεκινά από την αίσθηση που καλλιεργεί η πατριαρχία στους άντρες ότι οι γυναίκες τους χρωστάνε -τους χρωστάνε κατά πρώτο λόγο σεξ. Το σεξ μετατρέπεται για τους άντρες σε ΔΙΚΑΙΩΜΑ και η δυνατότητα μιας γυναίκας να το αρνηθεί ισοδυναμεί με στέρηση κάποιου φανταστικού δικαιώματος, με κάποιου είδους παραβίαση της πατριαρχικής υπόσχεσης. Ο Γιάννης το ονομάζει αυτό «κοινωνική δυσλειτουργία» γιατί φαντασιώνεται μία «λειτουργική» κοινωνία όπου ο ίδιος θα είχε απρόσκοπτη πρόσβαση στο σεξ 24/7, που θα μπορούσε να αποφασίσει εκ μέρους των γυναικών για το πώς αυτές θα διαθέσουν τα σώματά τους.

Το σεξ έτσι μετατρέπεται σε ένα αίτημα τύπου «ψωμί, παιδεία, ελευθερία», σε ένα αγαθό που η κοινωνία οφείλει να παρέχει στους άντρες και όχι σαν μία αμοιβαία, συναινετική διαδικασία μεταξύ δύο (ή περισσότερων) ανθρώπων όπως για παράδειγμα η φιλία ή ο γάμος. Οι γυναίκες δεν περιμένουν η κοινωνία να τους εξασφαλίζει μία κολλητή ούτε έναν γαμπρό, δε θεωρούν «κοινωνική δυσλειτουργία» το να μην ανταποκρίνονται άλλοι άνθρωποι στις δικές τους προσδοκίες και ανάγκες. Η πατριαρχία όμως δεν βλέπει τις γυναίκες ως ανθρώπους αλλά ακριβώς ως ένα αντικείμενο με μόνο σκοπό ύπαρξης την ικανοποίηση των αντρικών επιθυμιών. Ακραία μορφή της λογικής αυτής είναι οι incels όπου στην Βόρεια Αμερική έχουν οδηγηθεί σε βίαια εγκλήματα με μία τιμωρητική αίσθηση εναντίον των γυναικών ακριβώς λόγω της αίσθησης τους ότι τους χρωστούσαν το σεξ που ήθελαν.

Αξιοσημείωτο είναι και το νεγκάρισμα που ο Γιάννης κάνει στην συνομιλήτρια που τον απέρριψε υπενθυμίζοντας της ότι όχι απλά είναι γυναίκα αλλά και μάλιστα γυναίκα που δεν τηρεί καν τα πατριαρχικά πρότυπα ομορφιάς και γι αυτό μειώνει ακόμα περισσότερο την αξία της ενώ αυξάνει ακόμα περισσότερο το entitlment του στο σώμα της.