Διαβάζοντας ένα thread σχολίων και μάλιστα ανάμεσα σε άτομα εξοικειωμένα με τον φεμινισμό , παρατήρησα οτι η αντίληψη του σεξισμού δεν είναι πάντα αυτονόητη ούτε αυταπόδεικτη. Συνειδητοποίησα λοιπόν οτι στο σχετικό με το σποτάκι ποστ που έκανα ίσως θα έπρεπε να είχα επιμείνει περισσότερο σε αυτό το σημείο αντί να δώσω έμφαση στον μισογυνικο αντίλογο. Ας το κανω τώρα έστω και καθυστερημένα.

Ο σεξισμός λειτουργεί μέσω της αναπαραγωγής στερεοτύπων. Οσο περισσότερες φορές βλέπουμε να αναπαράγεται ένα στερεότυπο τόσο περισσότερο θεωρούμε οτι αυτό ειναι «φυσικό», αυτονόητο και συχνότερο από οτι όντως είναι. Στην προκειμένη περίπτωση στο στερεότυπο του λογικού άντρα και της ανεύθυνης γυναίκας πάει πολλούς αιώνες πίσω καθώς για αιώνες οι άντρες ταυτίζονται με τον ορθολογισμό και την ψυχραιμία και οι γυναίκες με το συναίσθημα και τον παρορμητισμό. Αυτό δεν είναι απλά ένα αθώο στερεότυπο είναι το βασικό επιχείρημα με το οποίο κρατούνται μακριά από θέσεις εξουσίας. Επιπλέον το κλισέ της γυναίκας με την «γλυκιά φωνή» που «κάνει ό,τι θέλει» τον άντρα δεν είναι απλά ένα αθώο στερεότυπο, είναι στην ουσία αντιστροφή της πραγματικότητας γιατι αν οι γυναίκες κάνουν τους άντρες ο,τι ήθελαν με την γλυκιά, λεπτή φωνούλα της μαλλον θα αντιμετώπιζαν λιγότερη βία και υποτίμηση απ’οτι αντιμετωπίζουν τώρα. Επομένος η εικόνα της γυναίκας που χρησιμοποιεί την θηλυκή φωνή της και κατ’επέκταση τη θηλυκότητα της για να ελέγξει τον άντρα και μαλιστα να τον κάνει να παραστρατήσει είναι τουλάχιστον όσο παλιά είναι η Παλαιά Διαθήκη και η λειτουργεία της εικόνας αυτής είναι ακριβώς να κατηγορούνται οι γυναίκες για όλα τα δεινά της ανθρωπότητας -από την εκπτωση από τον Παράδεισο μέχρι τη διάδοση του κορονοιου, οπως ειδαμε και σε αρκετά ποστ στην αρχή της εμφάνισης κορουσμάτων.

Ωραια θα μου πείτε, κάποιες γύναίκες όμως, οπως και καποιοι άντρες, είναι ΟΝΤΩΣ συναισθηματικές, παρορμητικές και γενικά «χαζές» και οντως ελέγχουν τους άντρες τους. Απαγορεύεται να αναπαραστήσουμε τώρα και για πάντα οποιαδήποτε γυναικα έτσι?! Κοίτα να δεις, εξαρτάται πόσο τεμπέλης είσαι. Αλλα οκ, αν γράψεις το σενάριο μιας σειράς 6 σεζόν μπορεί ένας από τους χαρακτήρες που γράφεις να είναι μια «χαζοβιόλα» που τα έχει με έναν ψύχραιμο άντρα που αναγκάζεται να την επαναφέρει στον ίσιο δρόμο. Μπορεί να το δώσεις περισσότερο βάθος στους χαρακτήρες πέρα από αυτό αντί να τους κάνεις μονοδιάστατους αλλά μην εκπλαγείς αν πάλι κατηγορηθείς για μισογύνισμό και τεμπέλικο γράψιμο. Οταν κανεις ένα κλιπάκι λίγων δευτερολέπτων και μαλιστα εκ μέρους της κυβέρνησης και το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΟΥ plot line είναι αυτό, που στο κάτω κατω δεν χρειαζόταν καν υπόθεση σε μια ανακοίνωση της δημόσιας υγείας, ε Ναι, Είσαι Μισογύνης. Όπως αν έκανες ενα κλιπάκι για την δημόσια ασφάλεια και έδινες το ρόλο του ληστή σε έναν μαύρο ή έναν μετανάστη. Υπάρχουν μαύροι και μετανάστες ληστές? Φυσικά. Αλλά το να συνεισφέρεις στον επιπλέον στιγματισμό μιας ΗΔΗ καταπιεσμένης ομάδας είναι ακριβώς ο ορισμός του ρατσισμού και ο τροπος που κάθε σύστημα εξουσιας αναπαραγεται και φυσικοποιείται. Μπορεις βεβαια να βαλεις μαύρους και μεταναστες εμπόρους ναρκωτικών δείχνοντας τις συνθήκες που τους οδήγησαν εκεί οπως πχ εκανε το Wire, αλλα αυτο θα χρειαστεί ή καλύτερο γράψιμο ή περισσότερα επεισόδια από ότι ενα κλιπάκι δευτερολέπτων.

Οσ@ λοιπόν δεν βλέπουν σεξισμό στο σποτάκι γιατι προτιμούν να το βλέπουν μεμονωμένα, κάνουν το θεμελιώδες λαθος να θεωρήσουν οτι ένα κείμενο στερείται διακειμενικότητας, δηλαδή διαβάζεται μόνο του και όχι μέσω αναφορών και συνειρμών σε χιλιάδες αλλα κλιπάκια, εικονες, ανέκδοτα και κάθε λογής πολιτισμικά κείμενα.