Λίγες μέρες μετά το ρεπορτάζ για την Ελένη Τοπαλούδη που μας διαβεβαίωσε πως «η άτυχη φοιτήτρια δεν προκαλούσε και ακόμα και στο ντύσιμό της ήταν αυστηρή» έρχεται και το ρεπορτάζ για την γυναίκα που δέχτηκε επίθεση με βιτριόλι να μας επιβεβαιώσει πως είναι τα ίδια τα Media, και όχι μόνο τα τυχαία τρολ, που προωθούν την βία κατά των γυναικών. Αυτή τη φορά το ρεπορτάζ ανοίγει ως εξής:

«Μια γυναικά με καλοσχηματισμένο κορμί που ήξερε καλά να το αναδεικνύει με τα κατάλληλα ρούχα και αξεσουαρ. Λάτρευε τις ψηλοτάκουνες γόβες ενώ όπως βλέπετε την ημέρα της επίθεσης είχε επιλέξει ένα στενό κρεμ παντελόνι το οποίο είχε συνδυάσει με ένα στενό λευκό τοπ από το οποίο διαγράφονταν οι καλοσχηματισμένοι κοιλιακοί της.»

Η υποψιασμένη τηλεθεάτρια αναρωτιέται αρχικά τι θέση έχει η περιγραφή του ντυσίματός ενός θύματος βίαιης επίθεσης σε ένα τέτοιο ρεπορτάζ. Μπερδευτήκαν στο μονταζ και πέταξαν πλάνα από το My style Rocks? Μήπως υπονοούν ότι η επίθεση που δέχτηκε ήταν η ποινή για κάποιο έγκλημα μόδας από μια άτυπη fashion police? Όχι φυσικά. Η σχεδόν πορνογραφική περιγραφή της ενδυμασίας και του σώματος του θύματος έχει ακριβώς σκοπό να τα συνδέσει με την βία που δέχτηκε σε μια αιτιώδη σχέση. Ο ρεπόρτερ αφήνει την περιγραφή αυτή να ανακινήσει τα έντονα συναισθήματα που αναμένεται να προκαλέσει όλος αυτός ο στιγματισμός του γυναικείου σώματος και της γυναικειας σεξουαλικότητας και να φανταστούμε τι αλλο μπορεί να διαγραφοταν κάτω απο τα ρουχα και μετά μας δίνει το υποτιθέμενο κίνητρο της επίθεσης:

«οι στιλιστικές της επιλογές προκαλούσαν τον θαυμασμό αλλά και τη ζήλεια στον εργασιακό της χώρο»

Αυτό στο οποίο το ρεπορτάζ στοχεύει είναι η ανάδειξη του αφηγήματος σύμφωνα με το οποίο μια γυναίκα τιμωρείται για το «προκλητικό» της ντύσιμο και για την ομορφιά της, χωρίς καμία κριτική τοποθέτηση. Κανένα ρεπορτάζ δεν μιλάει για το εσωτερικευμένο μισογυνισμό και το slut shaming θέτοντας το πλαίσιο που μπορει να χει γίνει ένα τέτοιο έγκλημα. Λαμβάνουν απλά την εχθρότητα προς την γυναικεία σεξουαλικότητα ως δεδομένη. Όπως και το ρεπορτάζ για την Τοπαλούδη, απλά συνεισφέρει στην καλλιέργεια ενός γενικευμένου μισογυνισμού για τις γυναίκες που κυκλοφορούν σα «π@@τάνες» και μιας σαδιστικής ευχαρίστησης που τιμωρούνται γι αυτό. Τέτοια ρεπορταζ κυκλοφορούν και διαδίδουν την ιδεολογία που θα δικαιολογήσει το επόμενο έγκλημα και ταυτόχρονα θα κρατήσει τις γυναίκες σε τάξη καθώς αν θέλουν να αποφύγουν το βιασμό από ξαναμμένους άντρες ή τις επιθέσεις από ζηλότυπες γυναίκες θα πρέπει να μάθουν να ντύνονται σεμνά.

Τώρα, δεν ξέρουμε ακόμα αν το κίνητρο ήταν όντως αυτού του είδους η ζηλοτυπία και όχι κάποιος επαγγελματικός ανταγωνισμός ή αλλου τύπου ξεκαθαρίσματα. Βλέπουμε όμως ξεκάθαρα ότι σε μια κοινωνία όπου παρουσιάζεται ως κάτι φυσικό μια γυναικά να τιμωρείται για την σεξουαλικότητά της, σε μια κοινωνία όπου τα ΜΜΕ κλείνουν το ματι σε οποι@ θα πει «ε πήγαινε γυρεύοντας κι αυτή», το μίσος προς τις γυναίκες θα οπλίσει το χέρι του επόμενου ή της επόμενης που θα νίωσουν ότι απλά επιβάλλουν την πατριαρχική δικαιοσύνη. Γιατί η πατριαρχία διδάσκει τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες να μισούμε τις γυναίκες