Θα πίστευα ότι το μίσος προς τις Kardashian είναι ένα γνήσιο ταξικό, αντικαπιταλιστικό μίσος (και θα το επικροτούσα) αν εκεί που έβλεπα συγκρίσεις των Kardashians με ακτιβίστριες, επιστημόνισσες και «σωστές» κυρίες έβλεπα συγκρίσεις του Jeff Bezos με άντρες μοντέλα, έβλεπα memes τύπου «σε έναν κόσμο γεμάτο Elon Musks γίνε ένας Einstein», αν οι άντρες celebrities αντιπαραβάλλονταν εξίσου συχνά με άντρες ακτιβιστές, αν οι άντρες μεγαλοαστοί γελοιοποιούνταν εξίσου συχνά για τα εμφυτεύματα μαλλιών και τα λοιπά μερεμέτια ή τα κότερα που αγοράζουν λες και αυτό είναι το πρόβλημα στον καπιταλισμό.

Αντιθέτως, είναι μόνο οι γυναίκες που συγκρίνονται συνεχώς μεταξύ τους λες και μπορούν να υπάρξουν μόνο δύο είδη γυνακών. Ο γνήσιος μισογυνισμός μπορεί να μετατραπεί σε δήθεν πολιτικό σχολιασμό, ακόμα και σε woke σχόλιο, αρκεί να επιλέξεις μια πιο αγνή και λιγότερο (στερεοτυπικά) σέξι γυναικα με κοινωνικό έργο να την αντιπαραβάλλεις με τον στόχο, στον οποίο στη συνέχεια μπορείς να διοχετεύεις όλο τον μισογυνισμό σου. Στο κάτω κάτω συγκρινόμενες με την Μαλάλα όλες άχρηστες χαραμοφάισσες θα νιώθαμε, ακόμα και χωρίς Ferrari ή πλαστικές.

Προσέξτε βέβαια εδώ την αναφορά στις πλαστικές, λες και οι πλαστικές είναι κακό, λες και η Mαλάλα δεν αναγκάστηκε να κάνει πλαστικές μετά την επίθεση που δέχτηκε. Φυσικά αυτές θεωρούνται απαραίτητες μόνο όταν έχει επέλθει κάποια ακραία παραμόρφωση η οποία θεωρείται αναγκαίο να διορθωθεί -σε έναν κόσμο όμως που η εμφάνιση δε θα είχε καμία σημασία θα χρειάζονταν ακόμα κι αυτές? Σε μία κοινωνία που οι γυναίκες πιέζονται συνεχώς να βλέπουν τον εαυτό τους ως ατελή, ποιος ειναι αυτός που θα χαράξει το όριο ανάμεσα στις θεμιτές και μη θεμιτές πλαστικές όταν όλες τους επιβάλλονται από τον τρόπο που μας βλέπουν οι άλλοι και βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας μέσα από μια συνεχή αλληλεπίδραση με τα πρότυπα ομορφιάς? Ποιος τολμά να κατηγορεί τις γυναίκες που κάνουν πλαστικές σε μια κοινωνία που τελικά το υπέρτατο ιδανικό για μια γυναικα είναι να θεωρείται «ομορφη»- ή μάλλον «απείρως ομορφότερη» σε σύγκριση με τις άλλες? Αλήθεια, εχετε ακούσει ποτέ να πλέκουν τα εγκώμια ενός άντρα ακτιβιστή ή ενός επιστήμονα αποκαλώντας τον «ομοροφο», έστω και μεταφορικά -ξέρετε, «στην ψυχή»- συγκρίνοντάς τον ξερω γω με τον Jason Momoa? Γιατί κάθε σύγκριση μεταξύ γυναικών πρέπει να κλείνει με κάποιο αόρατο μήλο της Εριδος να παραδίδεται σε μια από αυτές λες και είμαστε σε έναν συνεχή ανταγωνισμό για το ποια θεωρείται ομορφότερη -κάτι που είδαμε και στην ανάρτηση που συνέκρινε την πυροσβέστισσα με τις παίκτριες reality.

Σε αυτο να ομολογήσω ότι μου φαίνεται γελοίο να κατηγορούμε τους πλούσιος πως αγοράζουν Ferrari και ξοδεύουν τα λεφτά τους σε πολυτελή προιόντα. Δε θέλουμε εκατομμυριουχου που ξοδεύουν συνετά τα λεφτά τους ούτε που ζουν μια ταπεινή και σεμνή ζωή. Δε θέλουμε ΚΑΘΟΛΟΥ εκατομμυριούχους. Δε θέλουμε πλούσιους που ξοδεύουν λεφτά στο φιλανθρωπικό έργο (και οι Kardashians ξοδεύουν πολλά), θέλουμε μια κοινωνία που δε θα εξαρτάται από την φιλανθρωπία και την υποτιθέμενη μεγαλοψυχία (και τις δημόσιες σχέσεις) των πλουσίων. Η ανισότητα και συγκέντρωση του κεφαλαίου στα χέρια λίγων είναι εκμετάλλευση ακόμα και όταν τα λεφτά τους σαπίζουν στην τράπεζα -ακόμα και τότε εξακολουθούν να έχουν καλύτερη πρόσβαση σε υπηρεσίας υγείας και εκπαίδευσης από εμας άλλωστε, δεν είναι η Ferrari ή το κότερο το πρόβλημα. Ούτε είναι η προτεσταντική ηθική των πλουσίων που θα πρέπει να συσσωρεύουν χρήμα χωρίς να το ξοδεύουν που θα τους εξιλεώσει για την εκμεταάλλευση της εργασίας τρίτων.

Τα Media βέβαια δεν κάλυψαν ΜΟΝΟ την μία ιστορία, η Malala αποτελεί κι αυτή (δικαίως) μια διασημότητα και είναι σχεδόν όσο αναγνωρίσιμη είναι και μια Kardashian, ένα φεμινιστικό ίνδαλμα που γίνεται οικουμενικά αποδεκτό ακριβώς επειδή αφορά δικαιώματα γυναικών σε κάποια Μουσουλμανική χώρα και όχι στη Δύση.

Και για να προλάβω τους κουτοπόνηρους brocialists και τις pick-me που θα σπέύσουν να μας κατηγορήσουν για νεοφιλελέ και να πουν οτι πλασάρουμε τις Kardashian ως φεμινιστικά είδωλα: όχι, δεν είναι «φεμινστικά είδωλα» οποιες γυναικες αναγκαζόμαστε να υπερασπιστούμε από τον μισογυνισμό. Οι Kardashians δεν είναι ούτε ινδάλματα, ούτε πρότυπα για εμάς αλλά ούτε ενσαρκώνουν και το απόλυτο κακό και την ηθική παρακμή επειδή το πρόβλημα μας είναι τα ρηχά reality. Δεν ενσαρκωνουν καλά καλά τον καπιταλισμό οταν υπάρχουν πολλοί πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο . Και ακόμα και αν το έκαναν το είδος της κριτικής που δέχονται ΔΕΝ είναι αυθεντικά ταξική, είναι εξώφθαλμα μισογυνική, ανάγεται οριακά σε ζήτημα αισθητικής και σωστής θηλυκότητας και δε θα την καταπιούμε απλά για να πουλήσουμε φτηνό αντικαπιταλισμό ούτε καθωσπρεπισμό.

Having said that, eat the rich. Ναι, και τις Kardashians. Αλλά όχι μόνο τις Kardashian, λες και αποτελούν κάποιο ξεχωριστό είδος φαινομένου αποκομμένο από τον παγκόσμιο καπιταλισμό στον οποίο το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου συγκεντρώνεται (όχι τυχάια) σε ΑΝΤΡΙΚΑ χέρια.