Tag Archives: έμφυλα στερεοτυπα

Τι γίνεται όταν σε τσιτώνει η κοπέλα σου αλλά εσύ δεν είσαι αθλητής?

Posted on by

0

Το έχουμε πει και θα το ξαναπουμε: όλα τα αστεία περί γυναικείας γκρίνιας δεν είναι απλά χαριτωμένος αλλά σχετικά άκακος σεξισμός. Είναι ακριβώς ο τρόπος που από τη μία οι γυναίκες μαθαίνουν να παραμένουν σιωπηλές και να μην εκφράζουν τις επιθυμίες και τους προβληματισμός τους γιατί αυτόματα χαρακτηρίζονται ως η»γκρινιάρα», η «πρήχτα», η «σπασ@ρχίδω», και από την άλλη ο τρόπος που η κοινωνία σπευδει να δικαιολογήσει την αντρική βία αφου αυτόματα θεωρείται οτι «θα τον έπρηξε τον άνθρωπο». Αλήθεια δε μας λεει ο Κ. Τεντόγλου, τι κάνει ένας άντρας όταν μια γυναικα τάχα τον τσιτωνει αλλά αυτος δεν είναι πρωταθλητής ή έστω αθλητικός τύπος? Που διοχετεύει όλη αυτή την «τσίτα», την επιθετικότητα, την περίσσια ενέργειας ρε παιδί μου? Η κοινωνία φαίνεται να πιστευει οτι η ανδρική βία είναι μια αναμενόμενη αντίδραση.

Τα αστεία περί γυναικείας γκρίνιας είναι η βάση κάθε απόπειρας gaslighting και ακριβώς ο λόγος που οι γυναικες ειναι πιο επιρρεπείς και πιο εύκολα θυματα σε αυτό Γιατί διδάσκονται και οι ίδιες από μικρές πως τα προβλήματά τους, ο προσδοκίες τους, οι αξιωσεις τους δεν είναι παρά «γυναικεία γκρίνια» αφού αυτές είναι πάντα υπερβολικές και γεννήθηκαν -με έναν χαριτωμένο τρόπο- για να βασανίζουν τους άντρες . Καμία δε θέλει να είναι that girl που «τσιτώνει» τον σύντροφό της, οπότε μαθαίνει να το βουλώνει, να ειναι συμβιβαστική, υποχωρητική ή να καταπίνει τα θέλω και τις σκέψεις της και συχνά να γίνεται εν τέλει παθητικοεπιθετική («τι έχεις?», «τίποτα»).

Δεν ακούς ποτέ πρωταθλήτριες να κάνουν αστεία για το πόσο τους τσιτώνει ο σύντροφός τους βοηθωντας τους στις επιδόσεις τους γιατί και πάλι οι ίδιες θα χαρακτηριστούν ως υστερικές και «δυσκολες». Δε ακούς σε γυναικοπαρέες να μιλάνε για την τάχα παροιμιώδη «αντρική γκρίνια» ή την «(κρεβατο)μουρμούρα» ή το «πρήξιμο» παρόλο που σίγουρα ολοι αυτοί οι άντρες που κακοποίησαν ή και δολοφόνησαν τη σύντροφό τους από ζήλεια η κτητικότητα θα την «επρηξαν» όταν αυτή αποφάσισε να τους αφήσει ή κάθε φορά που υποψιαζονταν οτι αυτή τους απατά.

Τα αστεία περί γυναικών που σπάνε τα νεύρα των αντρών αλλά χαχα παραμένουν αξιαγάπητες και τι να κανουν που δε μπορουν χωρίς εμάς δεν ειναι τίποτα άλλο από την αναπαραγωγή της ιδέας πως οι γυναίκες ειμαστε μια συνεχής πηγή ενόχλησης γι αυτούς και αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα χάσουν την υπομονή τους και θα υποστούμε τις συνέπειες. Γι αυτό δε γελάμε.

Πώς η Έμφυλη Βία ενισχύει το Male Entitlement

Posted on by

0

Ο άλλος σκότωσε την κοπέλα του με βασανιστήρια σε livestream και ο Ελληνάρας incel κατόρθωσε να το κάνει about HIM και το πόσο αξίζει μια ωραία γκόμενα! Φαντάζομαι αν τον απορρίπτουν θα ωρύεται ότι τέτχοιες είμαστε και μας αξίζει ένας που θα μας βασανίσει και σκοτώσει σε livestream. Ο εγωκεντρισμός των Καλών Παιδιών™ φτάνει σε τέτοια επίπεδα που η απάνθρωπη δολοφονία μιας γυναίκας να μετατρέπεται σε μια ευκαιρία να κλαφτούν που δεν βρίσκουν γκόμενα και να φαντασιωθούν έναν κόσμο που οι ωραίες και με καλό χαρακτήρα γυναικες θα αναγνώριζαν την αξία τους.


Κι αυτός ειναι ο λόγος που οι φεμινίστριες λέμε οτι η έμφυλη βία ωφελεί έμμεσα όλους τους άντρες, όχι μόνο αυτούς που την ασκούν, γιατί ακομα και οι μη βίαιαι μπορούν να παρουσιάζονται ως καλά παιδιά απλά στη βάση ότι δεν βασανίζουν και δεν δολοφονούν τις κοπέλες τους. Η πατριαρχική τρομοκρατία δημουργεί αυτού του είδους το entitlement στα Καλά Παιδιά™ και ρίχνει τόσο τα standards για τους άντρες που κάνει τις ίδιες τις γυναικες να πιστεύουν οτι αυτά αξιζουν ευκαιρίες γιατι δε θα τις βασάνιζαν ποτέ σε livestream.
Οι Ελληνίδες κατα τ’άλλα την έχουν δει βασιλικότερες του βασιλέως γιατί δεν κάθονται να τους βασανίσει ο σύντροφός τους σε απευθείας σύνδεση και θα έπρεπε να νιώθουν ευγνωμοσύνη που οι Έλληνες δεν κάνουν τα ίδια -γιατί όπως ξέρουμε στην Ελλάδα δεν συμβαίνουν ποτέ γυναικοκτονίες και κακοποίηση γυναικών, αυτά ειναι αποκλειστικά ρωσικά φαινόμενα

Το Bachelor είναι μια Καλύτερη Μεταφορά για τον Καπιταλισμό

Posted on by

1

Αυτή τη βδομάδα, αφού μάθαμε ότι οι γυναίκες θα πρέπει να μάθουν να επιλέγουν τους εθελοντές πυροσβέστες αλλίως τους αξίζει ένας βιαστής, μάθαμε επιτέλους και τι πρέπει να κανουν για να αξίζουν ισότητα: κυριολεκτικά να ριχτούν στην φωτιά! Τόσο καιρό μας έλεγαν ότι πρέπει να πάμε στο στρατό να πεθάνουμε για την μαμά πατρίδα, αλλά τα καλοκαίρια θυμόμαστε ξαφνικά και τους πυροσβέστες όπως στη διάρκεια της καραντίνας θυμηθήκαμε την αξία των νοσηλευτ@ν και των «essential workers» στα σουπερ μάρκετ. Προφανώς, αν είσαι παίκτρια ριάλιτυ δεν μπορείς να σταθείς ισότιμα δίπλα στους άντρες.

Εκτός φυσικά αν οι άντρες αυτοί είναι οι παίκτες του ριάλιτυ Τhe Bachelorette, δλδ του προγράμματος που συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο -12 άντρες να ανταγωνίζονται για μια γυναίκα. Έχω περιέργεια τι θα πουν όλοι αυτοί όταν πληροφορηθούν για την ύπαρξή του. Θα σημαίνει τότε ότι οι άντρες ενισχύουν τον μύθο ότι φτιασιδώνονται, φουσκώνουν και φλερξάρουν τους μύες τους πλασάροντας τον εαυτό τους ως αντικείμενα με μοναδικό σκοπό στη ζωή τους την επιλογή μιας νύφης? Οχι φυσικά, γιατί όπως έχουμε πει τα στερεότυπα λειτουργούν ακριβώς μέσω ενός confirmation bias -μιας τάσης να αυτοεπιβεβαιώονται. Οταν οι γυναίκες ανταγωνίζονται φταίει που ειναι εκ φύσεως κατίνες με μοναδικό σκοπό της ζωής τους τον γάμο. Όταν οι άντρες ανταγωνίζονται φταίει η τεστοστερόνη και * ανοίγει bot με bullshit εξηγήσεις εξελικτικής ψυχολογίας* πως σκοπός τους είναι να επιλεχθούν από το θηλυκό με σκοπό την διαιώνιση του DNA τους. Ας θυμηθούμε άλλωστε ότι μετά από 21 σεζόν America’s Next Top Model όπου οι αντιζηλείες ανάμεσα στις παίκτριες θεωρούνταν απόδειξη της γυναικείας ανταγωνιστικότητας, με το που έβαλαν και άντρες κάναν τσαμπουκά και πιάστηκαν στα χέρια. Οι αντροκαβγάζες άραγε πουλάνε εξίσου κι αν ναί γιατι δεν υπάρχει η λέξη «αντροκαβγάς»?

Αλήθεια, για τον άντρα που μπήκε στο reality για να διαλέξει ανάμεσα από τις 12 «φτιασιδωμένες» κούκλες, πώς και δεν λέγεται τίποτα αρνητικό? Οι άντρες θεωρείται φυσιολογικό να έχουν ως μόνη φιλοδοξία να βρουν μια τέτοια γυναίκα και είναι απλά οι γυναίκες που θα πρέπει να πασχίζουν να αποδείξουν ότι είναι κάτι καλύτερο? Αν οι άντρες δε θέλουν κάτι περισσότερο από μια παθητική νύφη, μια «χαμογελαστή γατούλα» και συμπεριφέρονται ως θύματα της γυναικείας σεξουαλικότητας, τι έχει να πει για τους ίδους αυτό το reality και γιατί η προσοχή μας στρέφεται πάλι στις γυναίκες που τάχα βγάζουν το κακό όνομα στο γυναικείο φύλο ενώ οι άντρες παραμένουν στο απυρόβλητο και δεν έχουν ποτέ τίποτα να αποδείξουν? Γιατί είναι πάντα οι γυναίκες που αστυνομεύονται και κατηγορούνται για τις αποτυχίες μας στον αγώνα για ισότητα?


Όπως και να έχει είναι ανόητο να πιστεύουμε πως οι συμμετέχοντες και συμμετέχουσες μπαίνουν στο συγκεκριμένο reality πραγματικά για να βρουν την αγάπη και όχι για να χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους τη δημοσιότητα που θα πάρουν επιδεικνύοντας και το αντίστοιχο agency (αυτενέργεια). Αν το συγκεκριμένο reality είναι προβληματικό ίσως να είναι στο βαθμό που παρουσιάζει τον γάμο ως κάτι που μπορεί να προκύψει σε συνθήκες εργοστασίου μέσα σε λίγες βδομάδες και λίγα ραντεβού, σαν μια επιλογή ανάλογη με αυτή ανάμεσα σε διαφορετικές μάρκες οδοντόκρεμας ή σαν χημική αντίδραση που θα συμβεί νομοτελειακά όταν βάλεις στον δοκιμαστικό σωλήνα τα απαραίτητα στοιχεία. Δεν είναι όμως κι αυτή η κριτική που απορρέει από τη κυρίαρχη ρομαντική αντίληψη του γάμου και την πολιτισμική παραδοχή πως αυτός οφείλει να προκύπτει μόνο από ένα μοιραίο συναπάντημα όπως στις ρομαντικές κομεντί? Στη σειρά Unreal πάντως, που αναφέρεται εμμέσως πλην σαφώς στα παρασκήνια της παραγωγής του Bachelor και Bachelorette, οι σεναριογράφοι δίνουν μια γεύση του χειριστικού τρόπου που κατευθύνονται οι παίκτες και οι παίκτριες καθώς και συχνά της κυνικότητας πίσω από τις επιλογές τους.

Μήπως το Bachelor και το Bachelorette θα ήταν μια πιο πετυχημένη μεταφορά του πως όλ@ μας πασχίζουμε να επιβιώσουμε στο καπιταλισμό και να επιλεχθούμε από τους εργοδότες μας?

Ο Έμφυλος Διαχωρισμός των Επαγγελμάτων

Posted on by

6

O παραδοσιακός έμφυλος διαχωρισμός των επαγγελμάτων σε «γυναικεία» και σε «αντρικά» όχι μόνο περιορίζει όλα τα φύλα σε συγκεκριμένους ρόλους και στενεύει το πλαίσιο των ονείρων και των φιλοδοξιών τους αλλά παράγει και ιεραρχίες. Όχι επειδή το να είσαι γυμνάστρια, μπαλαρίνα ή ηθοποιός είναι κατώτερο από το να είσαι γιατρός, ναυαγοσώστης ή πυροσβέστης αλλά επειδή γα λεγόμενα «γυναικεία» επαγγέλματα παραμένουν πιο επισφαλή, κακοπληρωμένα και υποτιμημένα ενώ τα λεγόμενα αντρικά συνοδεύονται συνήθως από υψηλότερη αμοιβή, στάτους και πρεστίζ. Ταυτόχρονα, τα επαγγέλματα που θεωρούνται γυναικεία τείνουν να ταυτίζονται περισσότερο με το σώμα με τον ίδιο τρόπο που η κοινωνία ταυτίζει τις ίδιες τις γυναίκες περισσότερο με το σώμα και την φύση την ίδια ώρα που ταυτίζει τον άντρα με το πνεύμα και τον πολιτισμό. Η ιεαραρχία πνεύματος-σώματος αναπαράγεται έτσι μέσω της αντιστοιχίας της στα φύλα, και το αντίστροφο. Ακόμα και στα επαγγέλματα που ενέχουν σωματική εργασία όπως ο ναυαγοσώστης ή ο πυροσβέστης όμως, ο άντρας έχει τον ρόλο του σωτήρα, ενώ η γυναίκα έχει ρόλο ως αυτή που ψυχαγωγεί ή προσφέρει αισθητική τέρψη -που δεν είναι καθόλου ασήμαντα αλλά δεν θα σε ανάγουν ποτέ σε ηρωίδα. Η πατριαρχία, το 2020 συνεχίζει να λέει στους άντρες ότι είναι προορισμένοι να σώζουν ζωές και στις γυναίκες ότι είναι προορισμένες να είναι απλά όμορφες και χαριτωμένες. Και ενώ η τέχνη είναι αυτή που δίνει ποιότητα στη ζωή μας, η πατριαρχία μας λέει ότι η ζωή αυτή επαφίεται στον ηρωισμό και το μεγαλείο των αντρών

Δημόσιες Τουαλέτες και Έμφυλα Στερεότυπα

Posted on by

0

τουαλετες 3 σε 1
Η σήμανση του έμφυλου διαχωρισμού στις τουαλέτες είναι ευκαιρία να βγουν στην φόρα διάφορα έμφυλα στερεότυπα και αντιλήψεις ακριβώς λόγω του αφαιρετικού και μινιμαλιστικού τρόπου που απεικονίζει τα φύλα.
Στην πρώτη φωτογραφία για παράδειγμα. για το εξαρχειώτικο αυτό μαγαζί, οι γυναίκες μιλάνε πολύ. Ο μύθος αυτός, τον οποίο έχω αναλύσει σε αυτό το κείμενο (https://avmag.gr/105792/105792/) βασίζεται στο επιβεβαιωμένο από πειράματα γεγονός πως οι άντρες, προτιμώντας τις γυναικες σιωπηλές, τις εκλαβάνουν ως φλύαρες ακόμα και όταν μιλάνε εξίσου ή και λιγότερο από τους άντρες. Υπενθυμίζοντας τους λοιπόν ότι μιλάνε υπερβολικά στην ουσία τις εγκαλούν στη σιωπή, τους λένε εμμέσως να το βουλώσουν.
Στη δεύτερη δεξιά φωτογραφία η σήμανση αναπαράγει την ιδέα οτι οι άντρες είναι φτιαγμένοι για μεγαλεία (λογοπαίγνιο με το epic shit) ενώ γυναίκες θα πρέπει να χαίρονται απλά που χάνουν βάρος ως το μέγιστο επιτευγμά τους. Αυτό αποτελεί μια ατόφια έκφραση χοντροφοβίας που δεν μπορεί να διακιολογηθεί καν, όπως κάνει συνήθως, με το επιχείρημα της υγείας καθώς η σημανση δεν απευθύνεται σε συγκεκριμένες γυναίκες αλλά σε ΌΛΕΣ τις γυναικες, ακόμα και αυτές που είναι ήδη αδύνατες. ΟΛΕΣ οι γυναίκες θα πρέπει να χαίρονται που χάνουν βάρος -ακόμα και αν δεν αδυνατίζουν πραγματικά χάνοντας λίπος γιατί οι γυναίκες είναι και χαζές συν τοις άλλοις και θέλουν απλά να βλέπουν χαμηλότερα νούμερα στη ζυγαριά. Λαμβάνοντας ως δεδομένο οτι όλες οι γυναίκες είναι σε μία διαρκή προσπάθεια απώλειας βάρους και σε μια μόνιμη δίαιτα, η πατριαρχία όχι μόνο απεικονίζει τις γυναίκες ως «επιφανειακές», «ματαιόδοξες» και «υστερικές» με την εμφάνισή τους αλλά καλλιεργεί και καθαυτή την επιθυμία της απώλειας βάρους τραβώντας την προσοχή στο σώμα τους και κάνοντας τις να έχουν συνεχώς επίγνωση του βάρους τους. Είναι σαν να τους ψιθυρίζει συνέχεια στο αυτί «όλες οι γυναίκες θέλουν να είναι πιο αδύνατες, μήπως εσύ δεν είσαι γυναίκα αν δε θες;».
Στην τελευταία φωτογραφία, οι άντρες αναπαρίστανται με ένα απλό «ανθρωπάκι» από αυτά που βλέπουμε και στα φανάρια, ενώ οι γυναίκες με την φωτογραφία ενός pin-up girl, την μορφή ενός σέξι, χυμώδους κοριτσιού. Ο άντρας δηλαδή αντιπροσωπεύεται από αυτό που έχουμε μάθει να θεωρούμε ως την οικουμενική μορφή του ανθρώπου, ο default άνθρωπος, το ουδέτερο υποκείμενο ενώ η γυναίκα από την τέρψη της αντρικής ματιάς. Η σήμανση αυτή ουσιαστικά μας λέει ότι ο άντρας είναι το οικουμενικό υποκείμενο ενώ γυναίκα είναι απλά η ωραία γκόμενα (ωραίας πως την θεωρούν οι άντρες), καθιστώντας τις γυναίκες που δεν συμβαδίζουν με τα πατριαρχικά στερεότυπα απλά αόρατες ή μη-γυναίκες. Η υπερ-σεξουαλικοποίηση του γυναικείου σώματος έτσι ταυτίζεται με το ίδιο της το φύλο ενώ ο άντρας παραμένει unmarked γιατι δεν προσδιορίζεται αντίστοιχα από την γυναικεια ματιά αλλά υπάρχει αυτόνομος και αυτούσιος, ως ανεξάρτητο υποκείμενο που δεν προσδιορίζεται από τίποτα πέρα από τον εαυτό του.

Πώς λειτουργούν τα Στερεότυπα

Posted on by

1

γαβρογλου 2
γαβρογλου22
Ο μόνος που αναπαρήγαγε ένα στερεότυπο σε αυτή την περίπτωση ήταν αυτός που το ανέφερε in the first place. Kαι αντί να μας κάνει mansplaining για το τι είναι τα στερεότυπα καλό θα ήταν να καταλάβει ότι τα βλαπτικά για τις καταπιεσμένες ομάδες στερεότυπα λειτουργούν έτσι κι αλλιώς μέσω μιας τάσης να τα επιβεβαιώνουμε κάθε φορά που βλέπουμε μια περίπτωση που ταιριάζουν σε αυτά -και να ξεχνάμε όλες τις περιπτώσεις που δεν ταιριάζουν. Αντί λοιπόν να ρίχνουν το βάρος στις ίδιες τις καταπιεσμένες ομάδες που βλάπτονται και καταπιέζονται ακριβώς μέσω αυτών των στερεοτύπων ζητώντας τους να τα διαψεύσουν -κάτι που πχ οι άντρες δεν καλούντα ποτέ να κάνουν για να επιβεβαιώσουν το στερεότυπο οτι οι άντρες είναι καλοί στα μαθηματικά πχ- καλά θα κάνουν οι άντρες πολιτικοί να μην αναπαράγουν τον σεξισμό και να μην μας βγάζουν τρελ@ γιατί ενισχύσουν το στερεότυπο του άντρα mansplainer που δε θέλει να παραδεχτεί το λάθος του 🙂‘
Να αναφέρουμε επίσης και το «stereotype threat» (την απειλή του στερεοτύπου) που έχει επιβεβαιωθεί με διάφορες έρευνες, δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο η επίδοση μιας ομάδας μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά ακριβώς εξαιτίας των στερεοτύπων που την προϊδεάζει ότι δεν είναι καλή σε κάτι. Όσο κρίνουμε τις γυναίκες βάσει στερεοτύπων, τόσο τους υπενθυμίζουμε οτι η κοινωνία δεν τις θεωρεί αρκετά καλές σε κάποια πράγματα και τόσο αυτό θα σαμποτάρει τα αποτελέσματά τους.

Όταν μας Σοκάρουν οι Pick-Me

Posted on by

4

katmad

 

Pick-me: αυτή που δε θα διστάσει να επιβεβαιώσει και να αναπαράγει τα χειρότερα μισογυνικά στερεότυπα για να επιβραβευτεί πλασάροντας τον εαυτό της σαν εξαίρεση.

Ειρωνικά, χιλιάδες άλλες pick-me διαβάζοντας το post θα σκεφτούν ότι κι αυτές ανήκουν στην εξαίρεση, αντί να αμφισβητήσουν ολόκληρο το οικοδόμημα που αναπαριστά τις γυναίκες ως ανοργασμικές, φλύαρες, φορτικές, passive aggressive gold diggers που οδηγούν απαίσια, προτιμώντας έτσι να κερδίσουν κανένα μπισκοτάκι παραπάνω σε ένα καταπιεστικό σύστημα παρά να το εξαλείψουν και να εξισωθούν με άλλες γυναίκες.

Πώς να Είστε Ερωτεύσιμες στην Πατριαρχία

Posted on by

1

συμβουλη 2
Πατριαρχία: Να είστε φυσικές. Όχι όχι, να ασχολείστε εμμονικά με την εμφάνισή σας. Να είστε ταπεινές, όχι τίποτα ναρκισσίστριες που το μονο που έχουν να προσφέρουν είναι η εμφάνισή τους. Αλλά να μην παραμελείτε την εμφάνισή σας γιατί αυτό ειναι το πιο σημαντικό πράγμα που βλέπει ένας άντρας σε εσάς. Να έχετε όνειρα και φιλοδοξίες, να είστε μαχήτριες, όχι τίποτε κενές γκόμενες. Αλλά πάνω από όλα όμορφες, ΟΜΟΡΦΕΣ μαχήτριες με φιλοδοξίες και όνειρα, τι να σας κάνουμε αν είστε άσχημες? Να μην είστε ψωνάρες που σκάνε με τη βλεφαρίδα κάγκελο και το 12ποντο αλλά ούτε και τίποτα κακομοίρες που τολμάνε να νιώθουν άνετα στο ίδιο τους το σπίτι, κυκλοφορώντας με πυτζάμες και μακό. Να μας εμπιστεύεστε με τα μάτια κλειστά αλλά να μη μας εμπιστεύεστε τόσο που να νομίζετε οτι θα συνεχίζουμε να είμαστε ερωτευμένοι μαζί σας ακόμα και αν πάρετε κανένα κιλό ή έχετε το θράσος να φορέστε παντόφλες.
 
Ακούστε τώρα τη πιο σημαντική συμβουλή που έχετε διαβάσει από μένα: εγκαταλείψτε την ιδέα οτι μπορείτε να δίνετε συμβουλές στις γυναίκες για το πως θα παραμείνετε ερωτευμένοι μαζί τους την ίδια ώρα που θεωρείτε δεδομένο ότι αυτές θα μείνουν ερωτευμένες μαζί σας ο,τι και να κάνετε. Σταματήστε να θεωρείτε τις γυναίκες σιγουρες γιατι θα καταλήξετε σαν ολους αυτούς που κλαίνε με μαύρο δάκρυ ανίκανοι να ερμηνεύσουν τον χωρισμό, γιατί θεωρούσαν ότι η σχέση εξαρτάται από το πόσο αυτοί θέλουν να τη κρατήσουν. Και προπάντων, ξεχάστε για πάντα οτι ο έρωτάς σας είναι ένα δώρο για το οποίο θα πρέπει να νιώθουμε ευγωμοσύνη, μια τιμή που μας κάνετε ακόμα και αν αναμένετε να στριμωχτούμε στο πατριραχικό σας ιδανικό περί θηλυκότητας. Όσοι άντρες ανεβάζουν τέτοιες πίπες δεν αξίζουν όχι τον έρωτα και την αγάπη μας αλλά ούτε καν μια απάντηση στα «γειά σου όμορφη» που απελπισμένα στέλνουν σε όλα τα social media. Συνέλθετε, get yourselves together και σταματήστε να έχετε την ψευδαίσθηση οτι ακούγεστε σοφοί ή ψαγμένοι επειδή ανακυκλώνεται ακριβώς τα ίδια αντικρουόμενα πατριαρχικά κλισέ που ακούμε εδώ και δεκαετίες. Καλλιεργείστε λίγο τη δική σας προσωπικότητα και επίσης μάθετε και να το βουλώνετε που και που -ειναι πολύ σεξι προσόν σε έναν άντρα.

Η Γυναικεία Αντιζηλεία και ο Μύθος της «Αντροχωρίστρας»

Posted on by

0

τασος ζαγος

Θυμάστε τον τουρίστα στην Ζάκυνθο που δολοφονήθηκε απο την παρέα των Σέρβων μέσα σε 11 δευτερόλεπτα μετά από καβγά που ξεκίνησε με αφορμή μια selfie που έβγαλε μια σερβιτόρα μαζί του? Θυμάστε τους 2 Κρητικούς πριν λίγες βδομάδες που δολοφονήθηκαν μετά από λογομαχία? Θυμάστε ΟΛΟΥΣ εκείνους τους καβγάδες που έχουν ξεκίνήσει σε μπαρ, στο δρόμο, στο γήπεδο επειδή ένας άντρας στραβοκοίταξε έναν άλλο, λοξοκοίταξε την κοπέλα του, του έφαγε την θέση του παρκαρίσματος ή απλα φορούσε κασκόλ αντίπαλης ομάδας? Θυμάστε ολες εκείνες τις γυναικοκτονίες, οχι πολύ παλιά, μονο αυτο τον χρονο, που χαρακτηρίστηκαν από τα ΜΜΕ «εγκλήματα πάθους» επειδή μια γυναίκα χώρισε τον άντρα της και συνέχισε την ζωή της? Τις δολφονικές επιθεσεις των incels επειδή καμία γυναίκα δεν τους κάθεται τις θυμάστε?

Σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις δεν είδα να μιλάει κανείς για «αντρική αντιζηλεία» και για άντρες που φοβούνται οτι θα πεθάνουν μονοι τους, που μονο με την απειλή ξύλου νιώθουν ότι μπορούν να κρατήσουν μια γυναίκα αλλά δεν έχουν πρόβλημα με αυτό γιατί το προτιμούν από το να τους αφήσει εκείνη. Εκεί μιλάμε μονο για «αγάπη που του όπλισε το χέρι», νεύρα λόγω καραντίνας, και «αντρική τεστοστερόνη». Τι περίεργο ότι την μια και μοναδική περίπτωση επίθεσης απο γυναίκα σε γυναίκα που πήρε δημοσιότητα εδώ και χρονια την διογκώνουν τα Media κάνοντάς την σαπουνόπερα με πρωταγωνίστριες με καλλίγραμμα κορμία και εφαρμοστά παντελόνια. Και τι περίεργο πως ό,τι κάνουν οι γυναίκες, όσο σπάνιο και να είναι, οδηγεί τα μισογυνικα σκουπίδια σε βολικά συμπεράσματα που επιβεβαιώνουν τις πανηλίθιες, ψεκασμένες θεωρίες τους για να νιωσουν καλά με την μίζερη ζωούλα τους, ελπίζοντας οτι οταν φτάσει και το target group τους στα 35 θα αρχίσουν να μαλλιοτραβιούνται για πάρτη τους.

Το πιο περίεργο από όλα όμως είναι που τόσος κόσμος κάνει τον βλάκα και ότι δεν καταλαβαίνει τάχα την σύνδεση του συγκεκριμένου εγκλήματος με τον μισογυνισμό και την πατριαρχία. Λες και είναι σύμπτωση που η λέξη «αντροχωρίστρα» δεν έχει αρσενικό αντίστοιχο. Λες και το μίσος που καλλιεργείται εντατικά για το γυναικείο σώμα και την γυναικεία σεξουαλικότητα δεν έχει καμία σχέση και λες και οι γυναίκες δεν το απορροφούν. Λες και αιώνες δαιμονοποίησης της γυναικείας σεξουλικότητας, στην οποία αναφερόμαστε ως «πειρασμό», πειρασμό στον καημένο, αθώο άντρα που δεν μπορεί να αντισταθεί, δεν βρίσκονται στον πυρήνα του μισογυνισμού. Να μην ξεχάσουμε βέβαια οτι σε περίπτωση ερωτικών τριγώνων ο κερατωμένος άντρας στρέφει τη βία του τόσο εναντίον του εραστή όσο και εναντίον της συντρόφο του, η πατριαρχία όμως θέλει την απατημένη ή τελοσπάντων ζηλιάρα γυναίκα να τα βάζει πάντα με την ερωμένη αντιμετωπίζοντας τον άντρα σαν θύμα της πλεκτάνης της γιατί είναι πάντα δυσκολότερο να τα βάζεις με τον ισχυρό.

Που είναι οι φεμινίστριες? Εδώ ειναι εδώ και χρονια και φωνάζουν πως το slut shaming ειναι ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ για τις γυναίκες.

Βγες με Ένα Κορίτσι που δε Διαβάζει για τον Φεμινισμό

Posted on by

0

πρωτοπορια
Πριν μερικές βδομάδες το βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία ανέβασε αυτό το μισογυνικό meme το οποίο κατέβασε λίγο μετά λόγω του κραξίματος που έφαγε χωρίς να απολογηθεί. Το meme αυτό βασίζεται στον κλασικό πατριαρχικό διαχωρισμό ανάμεσα στα διαβασμένα, μορφωμένα, σωστά κορίτσια και τα ματαιόδοξα, αυτά που το μόνο που έχουν στο κεφάλι τους είναι το μεικ απ και τα ρούχα. . Το δίπολο αυτό όχι μόνο δεν αφήνει χώρο για κορίτσια που μπορούν να διαβάζουν και να βάφονται ταυτόχρονα αφού υπονοεί ότι τα δυο αυτά είναι αλληλοαποκλειόμενα αλλά δημιουργεί και την καρικατούρα μιας γυναίκας που όσες διαβάζουν καλούνται να συμμετάσχουν στον χλευασμό της. Το meme δλδ δημιουργεί δύο αντιμαχόμενες κατηγορίες γυναικών και τοποθετεί τη μία ενάντια στην άλλη έτσι ώστε όσες διαβάζουν να αντλούν την αξία τους μέσα από το πόσο διαφορετικές –το πόσο ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ- είναι από αυτές τις χαζογκόμενες που δεν διαβάζουν.
Συμπτωματικά, λίγο αφότου μου έστειλαν το meme αυτό στο inbox, κατέφτασε και ένα κείμενο με τίτλο «Βγες με ένα κορίτσι που δε διαβάζει» το οποίο ήταν πολύ της μόδας γύρω στο 2012 και εξεπλάγην από το πός@ φίλ@ μου το είχαν μοιραστεί τότε. Το κείμενο αυτό πάει πακέτο με το κείμενο «Βγες με ένα κορίτσι που διαβάζει». Και τα δύο αποτελούν μια ακραία ρομαντικοποίηση, αν όχι φετιχοποίηση, των κοριτσιών που διαβάζουν ως μια ιδιαίτερη κάστα. Το πρώτο κείμενο προτρέπει ειρωνικά τον άντρα αναγνώστη να βρεί ένα κορίτσι που δε διαβάζει και περιγράφει το μίζερο, βαρετό μέλλον που περιμένει τη σχέση τους υπονοώντας ότι ένα κορίτσι που διάβαζει είναι όχι μόνο πιο ενδιαφέρον αλλά θα έχει και ανώτερη συναισθηματική νοημοσύνη. Το δεύτερο κείμενο προτρέπει τον αναγνώστη, που εξυπακούεται ότι είναι μάστερ της λογοτεχνίας, να τεστάρει το κορίτσι που ισχυρίζεται ότι διαβάζει: «Προσπάθησε να καταλάβεις αν κατάλαβε τον Οδυσσέα του Τζέιμς Τζόις ή αν το λέει για να φανεί έξυπνη». Αυτό ανήκει σε μια ευρύτερη παράδοση όπου κάθε φορά που μια γυναίκα αναφέρει ένα χόμπι ή ένα ενδιαφέρον της που θεωρείται αντρικό (χοντρικα όσα δεν είναι από αυτά που η πατριαρχία υποτιμά ως «γυναικουλίστικα») ο άντρας την περνάει από ένα άτυπο τεστ όπου πρέπει να αποδείξει ότι όντως ανήκει στον χώρο και κατέχει τα απαραίτητα trivia ώστε να μπορεί να το επικαλείται.
Το περίεργο με αυτό τον διαχωρισμό είναι ότι δεν τον βλέπουμε να αναπαράγεται για άντρες –δεν βλέπουμε να χωρίζονται οι άντρες σε αυτούς που διαβάζουν και αυτούς που βλέπουν ποδόσφαιρο κυρίως γιατί οι άντρες θεωρειται ότι διαβάζουν by default. Το διάβασμα είναι γενικά αντρική ασχολία ενώ αντιθέτως προορίζεται για μια ελίτ κοριτσιών, τις λίγες και εκλεκτές. Αυτή η αντίληψη υπάρχει από τότε που επιτράπηκε στις γυναίκες να μάθουν γράμματα μαζικά μετά από αιώνες αποκλεισμού από τον αλφαβητισμό. Οι γυναίκες θα επιτρεπόταν να μορφωθούν αλλά η πραγματική παιδεία θα θεωρούταν χαρακτηριστικό μόνο λίγων από αυτές. Και όλες θα έπρεπε να επιλέξουν κατηγορία, θέλουν να είναι (πατριαρχικά) όμορφες ή έξυπνες? Μπορεί συμπωματικά να ήταν και τα δύο αλλά θα πρέπει αναγκαστικά να διαλέξουν μόνο ένα από τα δύο για να αυτοπροσδιοριστούν. Οι γυναίκες που διαβάζουν έτσι νιώθουν όντως σπάνιες και ξεχωριστές και θεωρούν ότι ανήκουν σε μια μειοψηφία που αξιζει καλύτερη συμπεριφορά από αυτές τις Άλλες, τις χαζές.
Όλοι οι άντρες θεωρούν ότι αξίζουν αυτόν τον μονόκερο, το κορίτσι που διαβάζει. Εκτός φυσικά αν αυτή διαβάζει φεμινιστική κριτική. Τότε είναι απλά μια υστερική, κουραστική γκόμενα. Βγες με ένα κορίτσι που διαβάζει αλλά όχι Σιμόν ντε Μπωβουάρ ή Judith Butler γιατί τότε δε θα μπορούμε να της πουλήσουμε βιβλία με μισογυνικά τρικ που θα την κάνουν να νιώθει ανώτερη από τις υπόλοιπες.